Çünkü Beni Sevdin | Tamamlandı | Maviye Tutkun Serisi-1

Doğum Günü Özel Bölüm

Sellaaammm bebeklerimmm!
Beni özlediğinizin farkındayımmm😌
O yüzden size gecenin bu saatinde güzel bir sürpriz yapmak istedim. Biliyorsunuz ki, Ocak ayının son günleri benim gözbebeklerim Barkın'ım ile Deren'imin doğum günüydü. Tüm yoğunluğumun arasında sizler için hem komik hem de en tutkulusundan bir özel bölüm getirdim.🙈
Ne yalan söyleyeyim acayip özlemişim! Yazarken çok keyiflendim umarım sizde okurken keyiflenirsiniz. Geçeniz güzel olsun ballar!😍
Unutmadan ekleyeyim, Ilgar ile Ilım'ın hikayesini merak ediyorsanız eğer profilimden "Pulli Gelin" isimli hikayeme bekliyorum 💋💕

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Anlamıyorum yani sıcacık evimizde oturmak varken ne işimiz var burada?"

Barkın, bıkkınlıkla nefesini çekti. Sırtındaki ağır çanta olmasa gözlerini bile devirebilirdi. "Yahu kadın! Sana da ne yapsam yaranamıyorum. Yaşlandıkça iyice huysuzlaştın."

Deren, sinirle gırtlağından garip bir ses çıkardı. "Sen bana yaşlı mı diyorsun? Önce kendine bak be adam! Göbeğin senden önde ilerliyor."
Barkın, Ayçıl'ın elini sıkı sıkı tutarken hafifçe kafasını eyip karnına baktı. Hiç de kendisinden önde gitmiyordu. Tamamen Deren'in palavrasıydı.

"Yapmasaydın her akşam bir dünya yemek, bende sağlıklı yaşantıma devam edebilirdim."

"Ha şimdi ben suçlu oldum yani?" Deren, yanında güçlükle yürümeye çalışan oğluna dönüp "İlerde bu hödük babana benzersen, seni parça pinçik ederim! Duydun mu beni!"

Alaz, kardeşinin mini çantasını yüklenmiş karlı yolda bata çıka ilerliyordu. Bu gereksiz haftasonu tatili nereden çıkmıştı şimdi? Hadi çıkmıştı, kendisini neden dahil etmişlerdi? Arabalarının bozulması ise tam bir eşek şakası gibiydi. Şu anda sıcacık odasında oyun oynuyor olmalıydı! Boyunu aşan karda yürümesi gerekmiyordu. Küçük çocuk kendi iç sesiyle konuşmaya devam ederken, anne ve babası da tartışmalarına kaldıkları yerden devam ediyordu. Alaz, önündeki uzun yola baktı. Bu sıra da Barkın da Ayçıl'ı kucağına almıştı.

"Baba ne zaman bitecek bu yol?" diye sordu Alaz. Yürümekten artık bacakları ağrıyordu.

"Sus oğlum sus. Annenin çenesi bizi öldürmeden bitecek inşallah!"

"Barkın seni öldürürüm! Hem suçlusun hem güçlü!" diyerek araya girdi Deren. Güzelim haftasonunu sıcacık evinde, belki de arkadaşlarıyla geçirmek varken iki çocukla yollara düşmüşlerdi. Neymiş efendim, uzun zamandır tatil yapmıyorlarmış. Biraz daha sabredip yaz mevsimini bekleseler Allah günah yazacaktı sanki. Gerçi şans eseri arabalarının bozulması Allah'ın belalarını verme şekliydi ya orası da ayrı bir meseleydi.

Ayçıl, Barkın'ın kucağında huysuzlanmaya başladı. "Baba çişşşş!"

Genç adam bu kez gözlerini devirdi. "Bezine işe kızım."

"Ama babaaa sen demiştin ki, artık beze işeme yaşını çoktan geçtin!"

"Şimdi de bezine işe diyorum kızım!"

"Off baba! Tamam tamam!"

"Allah'ım anası bitiyor, kızı başlıyor. Kızı bitiyor, anası başlıyor. Sen oğlumla bana sabır ver yarabbim." diyerek söylendi adam.

"Bunların hepsi senin suçun! Hiç söylenme!" diyerek araya girdi Deren.

Alaz, bıkkınlıkla omuz silkip "Anne sende sus artık!" dedi. Deren, mavi gözlerini oğlunun yüzüne kızgın birer ok gibi dikerken, dudaklarını iğrendiği bir şeye bakarmış gibi kıvırdı. "Babası kılıklı, küçük amip!"