Çünkü Beni Sevdin | Tamamlandı | Maviye Tutkun Serisi-1

Çünkü Beni Sevdin -66-

Günaydın😍 Bu hafta ki son bölümümüzü getirdim canlar. Bayram haftasına gireceğimiz için benim ev koşuşturmam başladı. Eh, babaannemin rahatsızlığından dolayı da normalde zaten kalabalık geçirdiğim bayramları birkaç tık daha kalabalık geçiricem o yüzden bölümüm hazır olsa bile düzenleyip atmakta zorluk çekebilirim. Şimdiden hepinize Hayırlı Bayramlar💕 Beni unutmayın, tatlılardan sarmalardan benim içinde yiyin🙈 Hepinizi çok seviyorummmm, Bayram sonrası görüşmek dileği ile kendinize iyi bakın🤗😘

♡
♡
♡
♡
♡
♡
♡

Sokağa girdiğinde Oktay'ın kamera kayıtlarından gördüğü aracı bulacağını hiç beklemiyordu. Siyah jip gözlerin önünde duruyordu. Deren'in yerinde hareketlendiğini görünce bakışlarını ona çevirdi. Deren, kemerini çözüp arabadan inmeye hazırlandığında "Deren, dur nerede gidiyorsun?" diye sordu karısına. Deren, kafasını omuzunun üzerinden çevirip "Evde kimin olduğunu öğrenmeye," dedi.

"Olmaz, Deren kapıdaki adamı görmüyor musun?"

"Gördüm, ne olmuş adam varsa? Yemeyecek ya beni."

Deren, hızla arabadan inip kabanının yakasını düzelterek Esila'nın eski evine doğru ilerledi. Barkın, derin bir nefes çekip dışarıya attı kendini. Karısını tek bırakacak değildi. Kiminle karşılaşacaklarını bile bilmiyordu. Bildiği tek şey Deren'in bir planı olduğuydu.

Deren, bahçe kapısının önüne gelip karşısındaki iri kıyım adama baktı. Öylece yanından geçip gitmeyi planlarken adam onun önünü keserek geçmesine engel oldu. "Çekilir misin?" diye sordu yumuşak bir sesle. "Geçemezsiniz hanım efendi," dedi adam bir robotu andıran sesiyle. "Ne demek geçemem, bal gibi de geçerim." Deren, kısmen karşısındaki adama sağ gösterip solda vurmuştu. Hızla adamı atlatıp evin kapısına ulaştığında hızla vurmaya başladı. "Nihat amca! İçeridesin biliyorum! Kapıyı açar mısın, bu öküz adam beni almıyor!"

Öküz olarak bahsedilen adam Deren'in hemen dibindeki yerini alırken, gözden kaçırdığı tek şey Barkın'ın da birkaç adım ileride olduğuydu. Bir kez daha mekanik bir sesle "Hanım efendi, lütfen gidin!" diye söylendi. Ancak Deren çok da umursamış gibi görünmüyordu. Yumruk yaptığı elini ardı ardına kapıya indiriyor ve seslenmeye devam ediyordu. "Hadi ama Nihat amca! Geldiğini biliyorum. Kapıyı aç da göreyim seni!" Gerçekten Nihat'ı mı görecekti bilmiyordu ama içinden bir ses onun burada olmadığını fısıldıyordu. Gelmiş olsa illaki haberi olurdu.

Adam oldukça sinirlenmişe benziyordu. Sertçe kalın parmaklarını Deren'in koluna dolayıp geriye doğru ittirerek hafifçe sendelemesine sebep oldu. "Size gitmenizi söylemiştim!" diye gürlerken, Deren adamın kolunda bıraktığı acıyla yüzünü buruşturdu. Barkın, dişlerini sıkıp attığı birkaç uzun adımda aralarındaki mesafeyi kapatıp, "Senin karıma dokunan kolunu kırarım, puşt!" diyerek adama kafa attı. Adam Barkın'dan daha güçlü gibi görünse de göz yanılsamasından başka hiçbir şey değildi. Bir kum torbası gibi aldığı darbe ile gerilerken, burnundan gelen çıtırtı da duyulmuştu.

Deren, kendini çabuk toparlamış, kapıya vurmaktan vazgeçmemişti. Sadece kapıya vurmuyor arada bir zile de basıyordu. Kahrolası aç işte şu kapıyı diye söylendi içinden. Sıcacık arabasından bin bir umutla inmişti. Üstelik oğlunu çok özlemesine rağmen şu anda salak bir kadının içerden çıkmasını bekliyordu. Barkın ile az önce kafa attığı adam bu kez yumruklarını konuşturuyorlardı. Barkın, bir yumruk daha atmak için elini kaldırmıştı ki, evin kapısı geriye doğru açıldı. Kocası gibi Deren'in de eli hava da kaldığında farkında olmadan gözleri büyüdü.

Ayakuçlarından başlayıp yukarıya doğru kaydırdı bakışlarını. Bir adet kadın ayakkabısı değildi bu gördükleri. Ya da bir kadının giyebileceği türden bir pantolon hiç değildi. Şaşkınlıkla biraz daha yukarılara baktığında gözlerinin daha ne kadar açılacağını bilmiyordu. Yüz hatları tıpkı hafızasında olduğu gibiydi. Sinekkaydı tıraşı kemikli yüzünü daha çok gözler önüne sermişti. "Ni-Nihat amca," dedi şaşkınlıkla. Lanet olsun! Bu adamın burada ne işi vardı?