Jake i jego osobliwi przyjaciele ratują panią Peregrine przed eksperymentem w Blackpool, ale kiedy myślą, że mogą bezpiecznie wracać do domu, okazuje się, że czeka ich jeszcze niezliczona ilość nowych niebezpiecznych przygód, nowych przyjaciół i now...
Kiedy Ronan przejrzał i policzył każdego z osobliwców, razem z Thomasem związał im ręce z tyłu jednym długim sznurem i wyprowadził z kotłowni.
Julia musiała przyznać, że nawet ona sama miałaby problem z odróżnieniem własnych braci, ale jedną z zasług tego był fakt że Finlay Edwards był znakomitym aktorem, więc kiedy Ronan dla zabawy spytał go:
- Jak myślisz, jeśli zabiejmy tą z pozoru nieśmiertelną dziewczynę, na jak długo starczy ci osobliwości żeby ją wskrzesic? Ah, zapomniałem. Nie będziesz miał już osobliwości, tak samo jak twoja dziewczyna i wszyscy twoi przyjaciele.
Finlay odpowiedział:
- Gdybym mógł Cię teraz zabić, wskrzeszałbym Cię co chwilę aby patrzeć jak cierpisz, budząc się z wiecznego snu tylko po To, żebym jeszcze raz mógł ci dołożyć.
Szli teraz przez prom, aż w końcu weszli na właściwy pokład i ujrzeli światło dzienne, którego z pewnością brakowało w kotłowni.
Tam czekała na nich Sabrina oraz Grace. Ciemnowłosa znów prezentowała się w wielkiej czarnej sukni, tej samej ci w dniu śmierci na dziedzińcu przed twierdzą panny Accipiter; Sabrina w równie okazyjnej bordowoczerwonej sukni.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Osobliwcy zostali wyprowadzeni na ląd, na wyspę z pozoru wyglądającą jak dżungla. Szli około kilometr i Emma zastanawiała się, jak bardzo niewygodnie musi być Sabrinie i Grace w takich sukniach, za to one nie mogły pojąć, jak dziewczyna daje radę przymierzyć puszczę w butach z ołowiu.
Dotarli do celu, gdzie czekał na nich wielki, wręcz ogromny budynek z szarych cegieł, otoczony ze wszystkich stron bluszczem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Caul wskazał na drzwi.
- Zapraszam do Biblioteki. - powiedział.
Bentham zdjął kapelusz.
- Nadzwyczajne. - powiedział z nabożną czcią.- Całkiem jakby da nas śpiewała, jakby wszystkie spoczywające tu dusze budziłysię, żeby nas powitać z otwartymi ramionami.
