Marvel Mucizedir, hayatımızın bir döneminde tanıştığımız ve kalbimizi açtığımız.
Marvel Mucizedir, anlatılacak onlarca hikayeyi barındıran geniş diyarları ve dünyaları kapsayan kocaman evrenler topluluğu.
Marvel Mucizedir, her birinde kendim...
Bir film yorumunun daha altında toplandık. Bu sefer ki konuğumuz Black Panther. 2017'nin ilk Marvel filmi olan Black Panther'a dair beklentilerim neredeyse yok gibiydi. Filmin vizyona girmesine neredeyse bir hafta kaldığı zaman diliminde dahi bilmiyordum filmin bir hafta sonra vizyona gireceğini. Bir ara giderim dedim, zaten vizyona girdiği hafta gidemedim ve Age of Ultron'dan beridir "Çıktığı hafta sonunda Marvel filmlerini izleme," geleneğimi de bu filmle bozmuş oldum.
Şu zamana kadar Spider-Man Homecoming'e en geç gitmiştim. O da vizyona girdiği ilk pazar günüydü. Üç yıllık bir gelenek böylece bozulmuş oldu. Sağlık olsun, istisnalar kaideyi bozmaz deyip devam edelim.
En kısa Marvel filmi yorumlarımdan biri bu olabilir. Çünkü filmde bir sorun bulamadım. Her şey oldukça temizdi, mis gibi başladı, gelişti ve sonuçlandı. Her şey yerli yerindeydi ve pek bir eksik bulamadım.
Diğer Marvel filmlerinde daima bir kopma noktam vardı. Yani şikayette bulunduğum ve benim için büyük bir sorun olan bir nokta elbet vardı şu son zamanlarda çıkan çizgi roman uyarlaması filmler arasında. Ancak Black Panther, benim için bu geleneği de bozdu ve şikayette bulunacak bir nokta bulamadığım filmlerden biri oldu.
Bir kaç düşüncem var ama yazının sonlarında değineceğim ona. Şimdi konuşmak istediğim bir konu, bir tespit gibi aslında.
Marvel filmlerinde daha önce kullanılmış ama artık daha sık kullanılmaya başlanmış bir formül var. O da şudur ki;
Filmin başında 90'lardan bir sahne göster. Filmin ortasındaki en kilit noktaların birinde bu sahnenin başta gösterilmemiş bir kısmını göster ve filmin plot twistlerinden biri ortaya çıksın. Marvel, bunu Ant-Man'de yaptı, Civil War'da yaptı, Guardians of Galaxy'nin iki filminde de yaptı, Iron Man 3'de yaptı.
Marvel bu olayı öyle bir abarttı ki, Captain Marvel filmi tamamen doksanlarda geçecek. Gerisini siz düşünün...
Fox'da aynı şekilde The Wolverine filminde bu taktiği uygulamıştı. Aynı tür filmin içinde aynı formülü bu denli göze batacak şekilde görmek biraz tatları kaçırmıyor değil. Ama yine de bu filmin doksanlardan bize sunulan kısmı oldukça hoş. T'Chaka'nın kostümlü ve genç halini görmek beni sevindirdi. Yirmi altı yıl içinde o ton ton baba kıvamına nasıl geldi bilmiyorum o Panter halinden ama genç halini görmek oldukça hoştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerçi binaya aşağıdan bakan çocukta bir iş olduğu çok belliydi ama güzel sekanstı. Filmin Wakanda'nın tarihini hemen hızlıca anlatması da hoş bir detaydı. Anlatımda kullanılan tarzı beğendim. Gerçi Wakanda'nın tarihi anlatılırken ben Killmonger'ı, dağa kaçan o kabileden olacağını düşünüyordum ama bambaşka bir karakter çıktı.
Filme gitmeden önce iyi ki Killmonger'ı araştırmadım. Filmin içinde şaşırmak için kendime bir şans yaratmış oldum.
Her ne kadar Black Panther'ın bu mor renkli yeni kostümü sevmesem de filmde alıştım. Filmin başında T'Challa'nın eski kostümü son kez kullanmasını dikkatlice izledim, kostümü son kez göreceğimin farkındaydım çünkü. Ardından izlerken güldüğüm o kostümü tanıtma sahnesi geldi. Shuri karakterine ısınmamı sağlayan ve oldukça da güldüren bir sahne oldu benim için.
