Συμβόλαιο θανάτου #TYS18

Κεφάλαιο XXIX

Κοίταξε το είδωλο της στον μεγάλο ολόσωμο καθρέφτη . Δεν θυμόταν την τελευταία φορά που είχε περιποιηθεί τόσο πολύ τον εαυτό της . Πρέπει σίγουρα να είχε περάσει καιρός . Τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν ατημέλητο κότσο , ενώ ένα μακρύ λευκό φόρεμα έδενε στην λεπτή της σιλουέτα
Ήταν ομροφη . Εξωτερικά όμορφη . Στην ουσία βαθειά μέσα της θα ένιωθε πάντα απαίσια . Βρώμικη .
Είχε κάνει φριχτά πράγματα στο παρελθόν . Πράγματα για τα οποία τώρα μετανιωνε . Δεν μπορούσε όμως να κάνει τίποτα . Το παρελθόν ήταν πάντα μη αναστρέψιμο και την κινυγουσε .
Κοίταξε έξω απ Ότο παραθυρο . Η Φλωρεντια  ακόμη και την νύχτα ήταν πανέμορφη και ζωντανή . Χάζευε τους χιλιάδες τουρίστες μου είχαν μαζεύτει στηβ πλατεία γύρω από το συντριβάνι . Όλοι τους διαφορετικοί Μα έμοιαζαν υποδεέστεροι , υποταγμένη στην ομροφια της αιώνιας πόλης .
7 χρόνια πριν ,Φλωρεντια

Είχε στηρίξει το σώμα της πάνω στα κάγκελα του μικρού  μπαλκονιού . Μαγεμένη κοιτούσε το τοπίο . Τα ταπεινά φώτα έκαναν τον ποταμό να λάμπει , τις γέφυρες να στέκουν επιβλητικές . Ο έναστρος ουρανός σε τίποτα δνε θύμιζε την κακοκαιρία της προηγούμενης εβδομάδας ,
Ξαφνικά ένιωσε δυο γνώριμα χέρια να τυλίγονται γύρω από την λεπτή της μέση . Ένα χαμόγελο καρφώθηκε στα χείλη της καθώς  συνέχισε να αγναντεύει τον νυχτερινό ουρανό .
Το χέρι του άνδρα παραμέρισε τα μαλλιά της και αμέσως ένιωσε την καυτή ανάσα του στον λαιμο της . Είχε σκύψει το κεφάλι του και άφηνε απαλά φιλία κατά μήκος της κλίδας της .
«Αλεξ ... θα ..θα μας δουν .» Ψέλλισε προσπαθώντας να συγκρατήσει έναν αναστεναγμό . Η απόλαυση ήταν τεράστια το ίδιο και η επιρροή που είχε εκείνος πάνω της . Τρεις μήνες έμενε μαζί του και πίστευε πως πλέον είχε τρελαθεί . Ήταν αδύνατον να ζήσει δίχως την σαρκική επαφή μαζί του . Όταν έλειπε και γυρνούσε στο σπίτι τον παρακαλούσε απελπισμένη να κάνουν έρωτα .
Έρωτα . Όχι δεν ητνα έρωτας . Ήταν άγριο σεξ . Μόνο σαρκική επαφή δίχως αισθήματα . Ήταν ένα από τους κανόνες . Τους πολλούς κανόνες του . Της είχε ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή πως δεν επιθυμούσε τίποτα άλλο εκτός από σεξ και την τυφλή της υπακοή . Και εκείνη δεν το είχε αρνηθεί , τον αγαπούσε . Μπορεί εκείνος να μην ένιωθε τίποτα , να μην καταλάβαινε τον δικό της έρωτα , Μα η καρδιά της θα του ανήκε για πάντα .
Αποδεχόταν κάθε του εντολή τυφλωμεβη από τον έρωτα . Ήταν αξιολυπητη . Πως είχε καταλήξει σε αυτή τηβ κατάσταση ακόμη δεν το είχε καταλάβει . Το μόνο που ήξερε ήταν πως τον χρειαζόταν . Οπωσδήποτε και απεγνωσμένα .
«Δεν πειράζει .. κανένας δεν μας βλέπει εδώ πέρα Βεατρίκη . Είμαι μόνο εγώ εσυ και δα άστρα . Και η πανέμορφη πόλη φυσικά .»
Τις απάντησε σταματώντας στιγμιαία το έργο του . Η καυτή του ανάσα έκανε το δέρμα της να ανατριχιάσει και τηβ θερμοκρασία του σώματος της να ανεβεί επικίνδυνα . Δίχως δεύτερη σκέψη γύρισε να τον κοιτάξει . Το βλέμμα του σκοτεινό , γεματο πόθο . Πόθο για να ξεσπάσει άγρια πάνω στο δικό της κορμί . Και όσο κι αν Ακουγόταν απόκοσμο εκείνη την άναβε επικίνδυνα . Ωωω πράγματι τον  είχε ανάγκη . Τον κοιτούσε κατευθείαν στα μάτια . Πιθηνεια. Δίχως να τον αγγίξει όπως της είχε πει . Απλώς περίμενε, σιωπηλά και ανηπομονα , μέχρι εκείνος να κάνει το πρώτο βήμα , την πρώτη κίνηση . Και τότε μόνο θα αφήνονταν ελεύθερη στα χέρια του , σαν κούκλα που την χειριζόταν όπως εκείνος ήθελε . Το παιχνίδι του , η προσωπική του απόλαυση . Η υποτακτική του .
Το χέρι του χάιδεψε απαλά το μάγουλο της . Ήταν γλυκός , υπερβολικά πολύ μερικές φορές ,και αυτό την διέγειρε συνεχώς . Την έκανε να ζητάει περισσότερα , να παρακαλάει . Αυτό ακριβώς ήθελε και εκείνος . Να τον παρακαλάει μέχρι να της δώσει αυτό που του ζητούσε . Θεέ μου ποσο αξιοθρήνητη είχε γίνει .
«Τόσο ομροφη .» Τον άκουσε να ψιθύριζε στα ιταλικά . Έσκυψε το κεφάλι της Κοκκινιζοντας , ντροπιασμενη από τα λόγια του .
«Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι Βεατρίκη . Δεν σου λέω κάτι κακό . Αγάπησε τον εαυτό σου , είσαι υπέροχη .»
Την ανάγκασε να τον κοιτάξει . Το βλέμμα το ,εάν ήταν δυνατόν , ήταν πιο σκούρο από πριν , ξταν επιτέλους έτοιμος να της ορμιξει . Την οδήγησε στο εσωτερικό του δωματίου τους αγκαλιάζοντας την τρυφερά . Την έστησε μπροστά από το καθρέφτη ,έτσι ώστε να μπορεί να αντικρυζει το είδωλο της , κάθε κίνηση του πάνω στο κορμί της . Της το έλεγε από την αρχή πως αυτό είναι διεργητικο και είχε απόλυτο δίκιο .
Τα επιδέξια χέρια του αναζήτησαν το κούμπωμα του φορέματος της κατεβάζοντας το αργά και βασανίστηκα . Η Αριάδνη δάγκωσε ασυναίσθητα το κάτω χείλος της .