Satır Arası Derin (Kitap Oldu)

57 - Bilemezsin

Gözlerinin irisleri büyüterek maviliklerin en koyu tonun ürkek bakışları içinde " Gizem Sezgin" cümlesi yeniden doğuşunun simgesi olmuştu sanki. İçinde ki boşluğun tatlı esintilerle dolduğunu hissediyordu. Gırtlağına kadar boğulduğu acının prangalarını atmıştı üzerinden. Özgürlüğünün ganimeti mavi gözlerlerin kendisine ufak da olsa bir şanş vermiş olmasıydı.

Uzatılan eli kavradı. Avucunun arasında küçücük kalmış elin sıcaklığını hissetti tüm bedeninde. Doğrulurken elini tuttuğu kadını kendisine çekti. Oturduğu sandalyeden ani çekişle savrulan beden göğüslerine çarptı. Savrulan saçları izledi kısa bir an. Ardından savrulan saçları uzanarak çeki düzen verirken kendisine şaşkınca bakan kadının anlına küçük bir öpücük bıraktı.

" Yemek yedin mi?" cümlesi döküldü dudaklarından. Şaşkın maviliklerin büyümüş göz bebeklerine dikti bakışlarını.

" Kursuma geç kalacağım" diyerek kendisinden uzaklaşmak için bir kaç adım gerilerek derin nefes alan kadını izlerken cümleler yine boğazına dizildi. Yemek teklifini reddettiğini açıkca beyan eden kadına karşı savunmasız kalmıştı. Bakışlarını hapsettiği bakışlardan kaçırarak yere odakladı.

" Tunç Saral ,33 yaşında Fransız pişirme sanatlarıyla yakından ilgili. Bu konuda bir çok eğitim almış. Thomas Keller, Fransız pişirme sanatında devrim yaratan şefin yolunda ilerliyor. En büyük hayali kariyerini Michelin yıldızıyla taçlandırmak. Çevresi bu konuda en büyük destekçisi. Sempatik ve aynı zamanda içten şefimiz titizliğiyle biliniyor. Bugün bu şahsı muhterem ile ne yapacaksını Gizem hanım" sesli derin aldığı nefesle bakışlarını yerden kaldırarak Gizem'in gözlerine dikti. Şuan kendisiyle değil de Tunç ,olacak adamın yanına gideceğini düşünmek öfkesini harlıyordu.

" Ratatouille. Fransız mutfağında klasikleri olarak biliniyormuş. Bu kadar merak ettiğine göre yapılışını öğrenmek isteyebilirsin."

Gizem'in tek düze çıkan cümlesine odaklandı. Kendisiyle beraber mi gitmek istediğini dile getirmişti. Doğru anlayıp anlamadığını ölçmek istercesine bakışlarını karşısında ki kadına çevirdi. Bugüne kadar kendisine hiç bakmadığı bu donuk bakışlara bugünlerde aşina olması yaşanılanların izlerinin ne kadar derin olduğunu kanıtlar neticedeydi.

" Seninle beraber kursa gelmemi mi teklif ediyorsun?" algılayamadığını düşünüyordu. Yeni bir başlangıç yapmanın yolu yemek tezgahında geçirmeyi hayal etmemişti.

" Şefi araştırmanın nedeni başka ne olabilir ki" cümlesi dudaklarından döküldükten bir kaç saniye sonra masasının üzerinde ki çantasını aldı. Bakışlarını üzerine diktiği kadına baktı ardından etrafına masayla kendi arasında kalan kadına yol vermek için bir kaç adım geriledi.

Gizem'in dizginleri almak istediği mesajını net bir şekilde okumuştu hareketlerinde. Koruma iç güdüsüyle davrandığına emindi. Bir kez daha üzülmemek adına atacağı tüm adımlardan emin olmak isteyen kadının bir takım güven testlerinden geçeceğinin habercisiydi bu adım. - dudakları istemsizce kıvrıldı- Kapının kolunu çevirip dışarı çıkan kadını izlerken. İstediği dizginleri eline almaksa buna gönüllüydü. İçinde ki kausa dinginlik sağlayan bu kadının huzurunda nefes almayı ne kadar çok arzuladığını bir kez daha haykırmıştı iç sesi.

Gizem'in arabasına doğru ilerlemesini sakin adımlarla izlemişti. Arkasında ki gölgeden farksız gibiydi. Şuan yaşanılanları anlamakta zorlansa da umursamaya çalıştı. Dizginleri bıraktıysa sorgulamayı da bırakmayı aklının bir kenarına not etti. Gizem'in naif zarif ruhunu saklamak için pençelerini çıkarışını izliyordu. Zaif ruha sahip dişi bir kadının varlığına şahit olurken bir zamanlar o kadına sahip olduğunu gerçeği ise yüzüne tokat gibi vurmuştu. Bir kez daha kazanabilecek miydi acaba Gizem'in kalbini. Bu soru çözemediği bir bilmeceydi, içinde ki umuda sarılmaktan başka hiç bir şansı olmadığı.