Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 8 * Αννα *

Χτυπάει το τηλεφωνο.

«Ελα γλυκιά μου.Τι έγινε;»λέω.
«Άννα.Που είσαι;Έχω ερθει σπιτι σου και σε περιμένω»λέει.
«Έρχομαι.Αν ο οδηγός πάει πιο γρήγορα δηλαδή...»λέω μπας και πιάσει την σπόντα.
«Άντε.Βαρεθηκα»γκρινιάζει και το κλείνω.

«Αργείς που αργείς να έρθεις Σταύρο,τώρα πας και σαν την χελώνα.Αντε σε παρακαλώ!»λέω.
«Στεφανος»λέει απλά.
«Ορίστε;»
«Με είπατε Σταύρο.Στεφανο με λένε»λέει.

Τώρα αυτός ή μας το παίζει έξυπνος ή είναι έξυπνος.

Φτάνουμε και βγαίνουμε έξω.
«Τα πραγματα μου σου δωμάτιο μου»του λέω και μπαινω μέσα.

Την βλέπω και της κουνάω το χέρι.

Βλαμμενη.

«Γλυκιά μου.Πως είσαι;»
«Καλά Άννα αλλά άργησες.Βαρεθηκα την ζωή μου»λέει.
«Εχεις δίκαιο.Ειχα πάει για ψώνια.Και έχουμε καινούργιο προσωπικό που δεν ξέρει τίποτα και πρέπει όλα να του τα εξηγώ!»
«Δεσποινης Μαυριδη.Το δωμάτιο σας που ακριβώς είναι;»λέει ο Στεφανος κρατώντας τις σακούλες.
«Αιμίλια πάω να του δειξω.Τι να κάνω;Καταλαβαίνεις...»λέω.
«Άντε να πιούμε κανένα κοκτέιλ.Ειμαι πτώμα»λέει.

Περπατάω μπροστά και πάω στα δωμάτια.

«Αυτό Στέφανε είναι το δωμάτιο μου οκ;»λεω.
«Μάλιστα»λέει.
«Αστα κάτω από την ντουλάπα.Προφανως η φίλη μου κάτω έχει κουραστει.Απο το να κάθεται όλη μέρα!»λέω ειρωνικά.

Σηκώνει το βλέμμα του με κοιτάει σαν να θέλει κάτι να πει και μετά το ξανακατεβαζει.

«Πες το»του λέω.Προφανως κάτι ήθελε να πει.
«Τίποτα»
«Ναι καλά!Τι είναι;»ρωτάω.

«Τίποτα απλά προφανως δεν την συμπαθειτε.Γιατι την κανετε παρέα;»λέει.

Που να καταλάβει;

«Δεν πάει έτσι.Καποιες φορές δεν εχεις επιλογή»λέω.
«Δεν το πειστευω αυτό...»
«Θες να πεις ότι εσυ ολους τους φίλους σου τους συμπαθείς;Δεν έχεις κανέναν που σε εκνευριζει;»

Κουνάει το κεφάλι του.
«Αν είχα κάποιον που με εκνευριζει δεν θα ήταν φίλος μου.Μπορει να μην έχω πολλούς,βασικά έχω ένα κολλητο αλλά είναι σαν αδερφός μου.Το προτιμω από το να έχω πολλούς...»λέει.
«Έναν μόνο;»
«Έναν αλλά καλό»λέει και αφηνει τις σακούλες.

Κοιταω τα τακούνια.
Τα φοράω όλη μέρα και με έχουν πεθάνει.

«Είστε σπιτι ξέρετε.Μπορειτε να τα βγάλετε...»λέει.
«Και να με δει η Αιμιλια έτσι;Θα έχει κάτι να σχολιάζει στις φίλες της!»λέω.

Και είναι όλες καρακαξες.

«Αιμιλια;Ποιος ονομάζει την κόρη του Αιμιλια...»λέει κουνώντας το κεφάλι του και βγαίνει έξω.

Γελάω.
Μόνο κάποιος που μισεί την κόρη του φαντάζομαι.

Πάω κοντά της και πάμε στην πισίνα καθόμαστε στο μπαρ πίνοντας κοκτέιλ.

«Αυτός είναι καινούργιος;»λέει και κοιτάει τον Στέφανο που παρκάρει το αμάξι καλυτερα.

«Ναι.Σημερα ξεκίνησε»λέω.
«Μαναρακι είναι.Ποποοοο....»λέει και ρουφάει από το καλαμάκι της χωρίς να βγάλει τα ματια από πάνω του.
«Καλός είναι»λέω.
«Μόνο καλός;Εκτός ότι έχει σώματαρα έχει και πράσινα μάτια.Τι άλλο θες;Λεφτά να είχε και θα τον παντρευομουν αμεσως»
«Υπερβάλεις!»
«Υπερβάλλω;Μάλλον είσαι τυφλή δεν εξηγειται αλλιώς»λέει και γυρνάω και εγώ να τον δω να βγαίνει από το αμάξι και να μπαινει στο σπιτι.

Ωραίος είναι τελικά.
Τέτοια κάνουν και μετά μου λένε να μην κοιμάμαι μαζί τους.

Εγώ φταίω μετά;