Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 16 *Αννα*

«Μαίρη φεύγω.Τα λέμε αύριο...»λέω καθώς περναω από το γραφείο της.

Πρέπει να της το πω όμως.

Κάνω δυο βήματα πίσω και μπαινω μέσα στο γραφείο της.

«Τι είναι Άννα;»λεει.
«Ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.Σε πειραζει να φέρω κάποιον στην Κούβα;»λέω.

Κάποιον γιατί αλλιώς δεν μπορώ να το πω.

«Το αγορι σου ε;Φυσικά!»λέει.
«Εννοώ κα-»
«Έλα έλα δεν πειραζει.Τοσο όμορφη κοπέλα φυσικά και θα έχεις αγορι.Να τον φέρεις να τον γνωρίσουμε και εμεις»λεει.

Αγορι μου;
Θα έλεγα φίλος αλλά το αγορι κολλάει καλυτερα.

«Οκ.Τα λέμε αύριο»λέω και πάω έξω.

Ανοίγει την πόρτα και μπαινω μέσα.
Τουλάχιστον μαθαίνει γρήγορα.

«Στέφανε θα με πας για καφέ εντάξει.Θα συναντηθώ με τους φίλους μου»λέω.
«Μάλιστα»λέει και ξεκινάει.

Βγάζω το καθρεφτάκι μου και βάζω λίγο κραγιόν και λίγο ρουζ.

Μην με δουν έτσι τα παιδιά.

«Εγώ πρέπει να είμαι εκει ετσι;Κοντά σας;»

Ναι αλλά όχι!

«Δεν χρειάζεται.Θα είμαι με τους φίλους μου»
«Δεν γίνεται αυτό δεσποινης Μαυριδη.Αν το μάθει ο κύριος Αντρεας ότι σας άφησα έτσι θα με σκοτωσει»
«Δεν χρειάζεται να το μάθει...»προτεινω.
«Δεν γίνεται.Θα κάτσω σε ένα τραπέζι εκει γύρω.Ουτε που θα με καταλάβετε...»λέει.

Οι άλλοι δεν ήταν τόσο σωστοί στην δουλειά τους παντως.Οτι δεν μαθαίνε «το αφεντικό»,δεν τους ενοιαζε.

«Αρα θα έρθεις στην Κουβα έτσι;»λέω.
«Ναι.Δεν έχω και επιλογή...»λέει.

Με το ζόρι θα έρθει;Μιλάμε για την Κουβα;!;!

«Να σου πω δυο πραγματα πριν πάμε»λέω.
«Τι πραγματα;»
«Καταρχάς μην φέρεις κοστούμι.Να ντύνεσαι απλά.Και να μην με λες δεσποινης Μαυριδη.Να με λες Άννα.Δεν ξέρουν ποιος είναι ο μπαμπάς μου»λέω.
«Πως και έτσι;Εννοώ πως προέκυψε η όλη πρακτική;Θα μπορούσε ο κύριος Μαυριδης να σας αγοράσει μια εταιρία...»λέει.

Ναι καλά.
Ούτε στα πιο τρελα μου όνειρα.

«Δεν θα το κάνει.Έχει αλλά σχέδια για μένα»λέω.
«Αλλα;»
«Να ακολουθήσω τα χνάρια του...»λέω και χρυπαει το τηλεφωνο του.

«Μπορώ;»μου λέει.
«Μπορείς»απαντάω και το σηκώνει.

«Ναι;»λέει.
«Έλα ψυχή μου.Τι έγινε;»λέει.

Ψυχή μου;
Έχει κοπέλα;

«Το ξέρω.Θα έρθω όσο πιο γρήγορα μπορώ εντάξει;»λέει.

Θέλει και να έρθει γρήγορα;
Κάτσε κοπέλα μου!
Δουλεύει ο άνθρωπος!

«Και εγώ Σαγαπω»λέει και το κλεινει.

Αγαπιούνται και ολας...

Λογικο.Τετοιο κουκλί με τέτοια μάτια πως να είναι μόνος του.

«Τι λέγαμε;»λέει.
«Τίποτα.Οδηγα γρήγορα γιατί βιάζομαι!»λέω αυστηρά και νιώθω να με κοιτάει από το καθρέφτη αλλά γυρνάω το πρόσωπο μου στο παραθυρο.

«Μάλιστα...»λέει σιγα.

Μαζί της θα βλέπει αυτά τα ντοκιμαντέρ.Φυσικα.

«Εδώ ειμαστε»λέω και κατεβαίνω.
«Να παρκάρω.Θα με περιμένετε εδώ.Δεν αργω»λέει.
«Οκ Πηγαινε γρήγορα»λέω.
«Μην φύγετε.Ερχομαι»λέει και φεύγει με το άμαξι.

Μάλιστα, «ψυχή μου».
Κάνω μεταβολή και μπαινω στην καφετερια που είναι οι φίλοι μου.

Αν είναι καλός στην δουλειά του θα με βρει μόνος του.