Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 26 *Αννα*

Το πρώτο πράγμα που νιώθω είναι το στόμα μου στεγνό.Πολυ στεγνό.Και αλκοόλ.Μυριζω αλκοόλ.Και κάτι άσχημο.Πολυ άσχημο.

Ανοίγω τα μάτια μου και όταν βλέπω το φως από το παραθυρο τα ξανακλεινω.

Το κεφάλι μου...

Ανοίγω μετά από λίγα λεπτά τα μάτια μου πάλι και κοιταω την ώρα.7.

Πρέπει να σηκωθώ να ετοιμαστώ για την εταιρία.

Προσπαθώ να σηκωθώ και με τα χίλια ζόρια τα καταφέρνω.Κοιταω κάτω.Τι ακριβώς φοράω;Τι είναι αυτό;Αντρικό πουκάμισο;

Και μετά μου ηρθαν όλα.

Πήγα στο κλαμπ.Με τα παιδιά.Ηπια πολύ νομίζω.Ανεβηκα στο τραπέζι.

Οοοοοο θεεεεε μουυυυ ναιιιι.

Έβγαλα το πουκάμισο μου και μετά πήγα να βγάλω και την φούστα και με σταματησε ο Στεφανος.Ναι.Με πήγε στο αμάξι.

Οοοοοο θεεεε μουυυυυυ.

Του την επεσα.Του την έπεσε και είπε όχι.

Μου είπε όχι.
Μου είπε όχι...
Μου είπε όχι;;;

Γιατί όμως;
Κανείς δεν μου έχει πει όχι.

«Όχι.Δεν θελουμε όλοι αυτό...»είχε πει κατά γραμμα.

Δεν το πειστευω.Ναι.Και εκανα εμμετο πάνω του.Και μετά κοιμήθηκα.Και μετά δεν θυμάμαι.

Μάλλον μου έβαλε το πουκάμισο και με έφερε εδώ.Στο κρεβάτι.

Αλλά μου είπε όχι;
Γιατί;

Γιατί δεν έχω αυτό το χαμόγελο ή τα μάτια που κοιτάει σε μια γυναίκα.Αυτες τις καμπυλες που τόσο θέλει.

Αλλά μου είπε όχι...
Δεν με ήθελε...

Δεν μπορώ να σκεφτω κάτι άλλο.Κανω ένα ντους και βάζω ρούχα και φτιαχνω τα μαλλιά μου.Μετα βαφομαι όσο μπορώ.Δεν μπορούν τα λόγια του να μην έρθουν στο μυαλό μου.

«Θα κοιμηθώ λίγο.Θα με προσεχεις;»
«Θα σε προσέχω...»

Φοράω τα τακούνια και κατεβαίνω στην κουζινα.

«Καλημέρα Αντζέλικα»λέω.
«Καλώς την όμορφη»λέει και γελάει.

Βγάζω τα γυαλιά από την τσάντα και τα φοράω.Δεν μπορώ τον ήλιο.Ακομα και αυτόν τον λίγο που μπαινει από τα παράθυρα.

«Μου δίνεις κάτι για το κεφάλι»λέω και μου δίνει ένα χάπι και ένα ποτήρι νερό.

«Ευχαριστώ.Εισαι η καλύτερη...»λέω.
Κουνάει το κεφάλι της και με κοιτάει περίεργα.