«Όχι ευχαριστώ!»λέει με ξινισμένη μούρη.
«Πρέπει δεσποινης Μαυριδη»λέω και γυρνάει το αγορι από το ταμείο και την κοιτάει.
Ίσως δεν πρέπει να την λεω έτσι.
Το κατάλαβε και εκείνη.
«Άννα εννοείς»λεει.
«Ναι.Αννα»λέω.
«Μα αυτά τα έχουν φορέσει τόσος κόσμος.Ειναι αηδία!»λέει.
Όταν την πήρα με το αυτοκινητο δεν περιμένα να θέλει να έρθει μαζί μας.Πηγα σπιτι και πήρα κάτι πάλια παπούτσια,αθλητικά,της μαμάς μου και της τα έδωσα.Τα παπούτσια που φόραγε δεν ήταν ότι πρέπει για το περπάτημα που ρίξαμε.
«Τα έχω φορέσει εγώ τόσες φορές.Δεν έχω παθει κάτι.Ειναι μια χαρά...»λέει η Ξενια.
Δεν ξέρω ποιο είναι το παιδί ακριβως,αλλά σίγουρα όχι η Ξενια.
«Όρκισου;»της λέει η Άννα και της δίνει το μικρό δάχτυλο της.Η Ξενια μπερδεύει το δικό της δαχτυλάκι.
«Ορκιζομαι»λέει εκείνη.
«Καλά τότε»λέει η Άννα και παιρνει τα παπούτσια και τα φοράει.
Τουλάχιστον ξέρει τι είναι το μποουλινγκ.
«Γιατί φοράμε αυτά είπαμε;»
«Γιατί γλιστράει.Ξερετε τι είναι είπατε...»λέω.Με κοιτάει. «Είπες»διορθώνω.
«Μια φίλη μου στο γυμνάσιο είχε μποουλινγκ στο σπιτι της»λέει και μένουμε με την Ξενια να την κοιτάμε.
«Σοβαρά;»λέμε ταυτόχρονα.
«Σοβαρά»λέει εκείνη και αμέσως η Ξενια γυρνάει να με δει.
«Μπορούμε να πάρουμε και εμείς ένα!Παρακαλω!»μου λέει.
«Ξεχνά το Ξενια.Δεν γίνετε»λέω.Αν είναι να πει και αλλά τέτοια τότε την βάψαμε.
«Πάω να ρίξω πρώτη»λέει χαρούμενα και τρέχει να διαλέξει μπάλα.
«Είναι καλυτερα σήμερα»λέει.
«Ναι.Μιλησαμε»λέω.
«Χερομαι.Ειναι πολύ γλυκιά.Και σου μοιάζει»λέει.
«Ναι το ξέρω»λέω.
«Μακάρι να είχα και εγώ αδέρφια.Σε ζηλευω»λέει.Κατι στεναχωρο ακούω στην φωνη της.
«Ήμουν δεκαεφτα όταν μάθαμε ότι η μαμά ήταν έγκυος.Μου φενοταν τόσο περίεργο που θα είχαμε τόσα χρόνια διαφορα.Αλλα τώρα που το σκέφτομαι δεν θα άλλαζα τίποτα.Ειναι ωραίο να έχεις αδερφια.Δεν...δεν νιώθεις μόνος»λέω.Δεν ξέρω γιατί της το είπα αυτό.
«Αυτό ήθελα και εγώ.Να μην νιώθω μόνη...»λέει.
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό.Οτι νιώθει μόνη.Οτι έχει νιωσει και αυτή μοναξιά.Οτι το να πεθάνει η μαμά της σε μικρή ηλικία θα της κόστισε πολύ.
«Έχει γίνει κάτι στο σπιτι;»λέω.Να το πάλι αυτό το να είμαι περίεργος σε ότι έχει να κάνει μαζί της.Αυτο είναι ανησυχητικό.Αλλα καλυτερα να μην το σκέφτομαι τώρα αυτό.
VOUS LISEZ
Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)
Roman d'amour*12 βιβλίο •1 της σειράς Σαντα Ροζα• Αυτός ξεκίνησε όλο αυτό σαν μια δουλειά. Αυτή σαν κακομαθημένη δεν ήξερε ότι θα γινει τόσο σημαντικός τόσο γρήγορα. Άννα και Στεφανος. Διαφορετικοί αλλά κατα κάποιο τρόπο συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Γίνεται α...
