Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 67 *Στεφανος*

Μαρεσει.Δεν έχω κάτι άλλο να πω.Απλα μαρεσει.

«Τι λες;»λέει η Αλεξάνδρα.
«Είσαι υπέροχη το ξέρεις αυτό έτσι;»της λέω.Κουναει το κεφάλι της περήφανα.

Αλήθεια είναι.Της είπα αν μπορεί να με βοηθήσει με το σπιτι και αμέσως δέχτηκε.Ειναι το 6ο σπιτι που βλέπουμε.Οχι ότι και τα αλλά είναι ασχημα απλά δεν είχαν αυτό το κάτι που θέλω.Δεν ήταν πάνω στην θάλασσα.Και ψάχνω μόνο τέτοιο.

«Είναι σε πολύ καλή τιμή.Και είναι ευκαιρία.Μπορεις να το παρεις με ενοίκιο και μετά αν θες να το αγοράσεις.Ξερω ότι το μαγαζί πάει πολύ καλά.Σε κανένα χρόνο θα μπορείς να το αγοράσεις άνετα.Δεν είναι ακριβό και είναι στην θάλασσα όπως ήθελες συν ότι έχει δυο κρεβατοκάμερες και για σένα και για την Ξενια,και το καλυτερο;Είναι πολύ κοντά στη μαγαζί σου.Νομιζω είναι ακριβώς αυτό που ψάχνεις.Τι λες;»λέει.
«Δεν ξέρω.Ρωτα το αφεντικό...»λέω και δειχνω την Ξενια.

«Ξενια;Έλα εδώ λίγο»της λέει η Αλεξάνδρα.
«Τι;»
«Πως σου φενεται;Σαρεσει αυτό εδώ;»της λέει.
«Με ρωτάς αν μαρεσει;Είναι τέλειο!!!»λέει γελαστή.

Γελάω.
Το ήξερα.

«Μόνο αν πάρω το δωμάτιο με την θέα στην θάλασσα...»λέει εκείνη πονηρά.
«Είναι ήδη δικό σου»της λέω και τρέχει πάνω.

«Χάρηκε»λέει.
«Ναι.Σε ευχαριστώ Αλεξάνδρα.Δεν έχω λόγια.Βοηθησες πολύ.Εγω δεν θα προλάβαινα τίποτα να κάνω»
«Μην το συζητάς.Για αυτό είναι οι φίλοι.»λέει.

Τόσο καιρό μένουμε στον Παρη.Δεν παραπονέθηκε ποτέ αλλά δεν θέλω να τον κουράζουμε.Δυο μήνες είναι αρκετοί.Και αφού το μαγαζί πάει καλά πρέπει να μπούμε και σιγά σιγά να πάω να πάρω και έπιπλα.

Το σπιτι το πούλησα και την μαμά την μεταφέραμε σε μια κλινική εδώ κοντά.Κανενα νέο ακόμα.Εχω αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου.Το ίδιο και η Ξενια.

**************************************

Βλεπω την Ξενια να προσπαθεί να καθαρίσει τον πάγκο αλλά να μην φτάνει.Γελαω με το θέαμα.

«Νεκταρια!»φωνάζω και της δειχνω την αδερφή μου.Γελαει και εκείνη. «Πάω εγώ»λέει και την πλησιάσει.

Βλέπω έναν κύριο που κλεινει το μενού και τον πλησιάσω.
«Έτοιμος κυριε Αντώνη;»
«Ναι Στέφανε.Θα μου φέρεις μια σαλάτα.Οχι την καινούργια που έχετε,την άλλη»λέει.
«Δεν είστε φαν έτσι;Δεν σας αρεσει το καλαμπόκι.Ερχεται αμέσως»λέω και πάω μέσα να το πω.