Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 30 *Αννα*

Δεν έχω λόγια.
Πρώτη φορά είχα να περάσω τόσο καλά.
Πρώτη φορά που περναω υπεροχα με ούτε ένα χιλιάρικο στην τσάντα μου.Περασα υπεροχα με ένα μποουλινγκ,ένα μπέργκερ,μια παιδική ταινία στο σινεμά και τέλος μια βόλτα στην θάλασσα.

Πάντα τόσο ωραια περνάνε;
Εγώ γιατί δεν περναω έτσι ωραια με τους φίλους μου;

«Κάτι μυρίζω ωραίο...»λέει η Ξενια.Ναι.Το μυρίζω και εγώ.Μυριζει σαν...σαν....
«Το καλαμπόκι θα είναι.Εκει πίσω...»λέει ο Στεφανος και γυρνάμε να δούμε.Οντως.
«Να πάω να πάρω;»ρωτάει.
«Ναι!»λέει η Ξενια.
«Άννα;»με ρωτάει.
«Ναι οκ»λέω.Ειναι πολύ καλος.Με ρωταει για όλα.Αν θέλω να φάω.Αν θέλω να πιω κάτι.Ποτε κανείς δεν με ρώταγε έτσι.

Φεύγει και εγώ με την Ξενια καθόμαστε κάτω στην άμμο.Εχει αέρα αλλά είναι και Ωραια.Εχει αυτό το αεράκι.Καποιοι κολυμπάγαν και ολας.Οχι εμείς.Δεν ήρθαμε προετοιμασμένοι.

«Μαρεσει η θάλασσα.Παντα ήθελα να μείνω κοντά ξέρεις.Να βλέπω την θάλασσα κάθε μέρα»λέει.
«Ναι.Ξερω...»λέω.Ολοι το θελουμε.
«Είσαι πολύ όμορφη Αννα»μου λέει και γυρνάω να την δω.
«Όχι.Εσυ είσαι όμορφη»λέω και γελάει.
«Χάρηκα που ήρθες.Συνηθως είμαστε μόνη μας ξέρεις.Εγω και ο Στεφανος.Καμια φορά έρχεται ο Ηλίας με την Βαλια αλλά μόνο αυτοί.Απο τότε που...που πέθαναν οι γονείς μας δεν κάνουμε παρέα με πολύ κόσμο»λέει.
«Ο μπαμπάς σου Ξενια.Η μαμά σου δεν έχει πεθάνει»λέω.Αφου είναι σε κώμα.
«Όχι και εσυ!»λέει λες και το έχει ξανακούσει.

Παιρνει μια βαθιά ανάσα.
«Ξέρω ότι είναι σε κώμα αλλά ξέρω και ότι δεν θα ξυπνησει.Δεν είμαι χαζή.Εχει περάσει τόσος καιρός.Και αν και ο Στεφανος συνέχεια λέει ότι θα ξυπνησει δεν το πειστευω.Θελω.Αληθεια το θελω αλλά δεν το πειστευω πια...»
«Μην το λες αυτό.Εισαι μικρή για να τα σκέφτεσαι αυτά...»της λεω.

Ήταν ποσό;6 όταν το έμαθε;
Θα ήταν δυσκολο.

«Το ξέρω ότι δεν θα ξυπνησει.Το βλέπω στα μάτια του Στέφανου.Προσπαθει να με κανει χαρούμενη ξέρεις.Με γαργαλάει συνέχεια όταν βλέπει ότι στεναχωριέμαι.Ειναι ο καλυτερος αδερφός του κόσμου»λέει.Γελαω.Φυσικα και είναι.

«Κάθε πρωί μου δίνει ένα σοκολατακι και παιρνει ένα γι αυτόν.Το δικό του το αφηνει στο ντουλάπι στην κουζινα για να το φάει μετά.Αλλα εγώ το τρωω πριν έρθει σπιτι.Μου λέει να μην το ξαναφάω αλλά την επόμενη μέρα το βάζει πάλι στην ίδια θέση.Και το τρωω πάλι και πάλι το βάζει στην ίδια θέση»λέει.
«Σαγαπαει»
«Είναι καλός ξέρεις»λέει.
«Το ξέρω»λέω.
«Θα μπορούσες μήπως να τον αφήνεις να έρχεται πιο γρήγορα σπιτι μας;Δεν τον βλέπω και πολύ...»λέει.