Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 50 *Αννα*

«Μπορείς να σηκωθείς;Αν το ήξερα ότι θα είσαι έτσι δεν θα εκανα τόσο δρόμο»λέει.
«Άσε με.Δεν Νοιώθω καλά»του λέω.

Δεν πήγα στην πρακτική σήμερα.Ειμαι άρρωστη.Ετσι τους είπα δηλαδή.

«Μπορείς να σταματήσεις να κλαις;»
«Δεν κλαιω.Κατι μου μπήκε στο ματι»λέω ψέμματα.

«Εδώ και μια ώρα;»λέει.
«Πάρι άσε με μόνη!»λέω και παιρνω το σεντονι και σκεπάζω το κεφάλι μου.Δεν το αφηνει όμως.Το τραβάει.

«Σε παιρνει τηλεφωνο.Θα μπορούσες να το σηκώσεις»λέει.
«Για να με βρίσει και άλλο;Αφού είπε να εξαφανιστω από την ζωή του...»λέω και σκουπίζω τα μάτια μου.Τσουζουν από το κλάμα.

Δεν έχω ξανακλαψει για κανέναν έτσι.
Τον Λευτέρη μόνο.Τοτε που έγινε όλο αυτό.Αλλα για κανέναν άλλον.

Εντάξει έκανα χαζομάρα.Το κατάλαβα αυτό.Αλλα και εκείνος δεν με άφησε να μιλήσω.

Νόμιζα ότι κάτι είχαμε.Κατι καλό.

«Βρε καλά κάνω εγώ και δεν έχω κοπέλα...»
«Αν είναι να της μιλάς όπως μου μίλησε ο Στεφανος καλά κανείς»λέω.
«Αν ήταν εδώ ο ξάδερφος μου θα σε κορόιδευε τόσο.Αφου σου την έπεφτε πρώτα...»λέει.
«Ποιος;»
«Ο ξάδερφος μου.Μενει και αυτός στην Σαντα Ροζα.Μπορεις να σηκωθείς;Μην με κανείς να πάω να κάτσω με τους γονείς μας.Μιλανε για τα καζινα»λέει.
«Ωραια είναι τα καζινα»προσθέτω.Εχω πάει πολλές φορές.
«Ναι αν δεν εχει νόημα η ζωή σου καλά είναι.Μπορεις να σηκωθείς;Πάμε τουλάχιστον στην κουζινα να φαμε κάτι»
«Δεν πεινάω»λέω.
«Αχ βρε Στέφανε τι μας έκανες!»φωνάζει.

«Ξέρω ξέρω...»ακούμε μια φωνη που δεν είναι του Παρι.

Γυρνάμε και οι δυο και βλέπουμε τον Στέφανο στην πόρτα.Ποτε μπήκε;Τι κάνει εδώ;

Βάζω το σεντονι πάλι στο κεφάλι μου.
Δεν θέλω να τον δω.Και ειδικά έτσι αβαφτη που είμαι.Θα τρομάξει.

«Άργησες αλλά τα κατάφερες»του λέει ο Παρις.
«Τι έγινε μεγάλε;Τι κανεις;»
«Καλά Στέφανε καλά.Προσπαθησα να την κάνω να σηκωθεί αλλα τίποτα.Ελπιζω να σταθείς πιο τυχερός από μένα»λέει.
«Χάρηκα που σε είδα»
«Και εγώ»λέει ο Παρις και ακούγεται η πόρτα να κλεινει.

Δεν τον βλέπω.Δεν θέλω.Ειμαι κάτω από το σεντονι.

«Πριγκιπεσσα;»λέει σιγά αλλά εγώ δεν μιλάω.Ακουγεται κοντά μου.

«Δεσποινης Μαυριδη;»λέει αλλά πάλι δεν αντιδρω.Ειχε καιρό να με πει έτσι.

«Σαγαπαω...»λέει χαμηλόφωνα.