Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 20 * Αννα*

Αφού τελείωσα με το μάθημα,ήρθα σπιτι.

Ήρθε η κομμώτρια και με κούρεψε λίγο.
Έφτιαξα και τα νύχια μου και αφού είναι ωραια μέρα θα κάνω μια βουτιά στην πισίνα.

Βλέπω τον Στέφανο στην πισίνα χωρίς το κουστούμι,μόνο με το πουκάμισο και να έχει βγάλει τα παπούτσια του και με σηκωμένα τα μπατζάκια να έχει βάλει τα πόδια του μέσα.

Η συζήτηση πριν στο αμάξι ήταν ενδιαφέρον βασικά.

Πάντα ήθελα να μάθω τι κοιτάνε πρώτα.
Και η αλήθεια είναι δεν περιμένα να πει αυτά.

Αλλά φαντάζομαι έτσι θα είναι αυτή η Ξενια.
Με ωραίο χαμόγελο και ωραια μάτια,με ωραίο δέρμα και με καμπύλες.

Κοιταω τα νύχια μου.
Σίγουρα δεν έχει τόσο ωραια νύχια.

«Μπορείς να μπεις ξέρεις.Να δροσιστείς...»λέω.

Καλά όχι ότι με νοιαζει ιδιαιτερα αν θα δροσίστει ή όχι αλλά δεν θα με χάλαγε να έβλεπα τι κρύβεται κάτω από αυτό το πουκάμισο.

Ήδη φενεται ότι κρύβονται ενδιαφέρον πραγματα....

«Όχι όχι.Δουλευω.Καλυτερα όχι»λέει και πλησιάζω και με το ολόσωμο μαγιό μου και το κινητό στο χέρι καθομαι διπλα του.

«Τι έγινε;Σκέφτεσαι την Κουβα;»τον ρωτάω.
«Ναι βασικά»λέει.
«Ανυπομονεις;»ρωτάω.
«Όχι ακριβώς.Αλλα δεν έχω επιλογή αρα...»λέει.

Δεν καταλαβαίνω.
Ο οποιοσδήποτε θα τρελενοταν να πάει κάπου έξω και ειδικά κάπου Ωραια.Καπου που δεν έχει ξαναπάει.

Ειδικά αυτός που δεν έχει βγει ποτέ από την χώρα.

«Δεν θες;Γιατί;»ρωτάω.
«Απλά έχω άτομα εδώ.Που δεν μπορώ να τα αφήσω μόνα τους...»λέει.

Όταν λέει άτομα φαντάζομαι την κοπέλα του εννοει,αυτήν την Ξενια.
Ελεος και αυτή.
Με κολάρο τον έχει και δεν μπορεί να πάει πουθενά;

«Λίγες μέρες είναι μόνο.Θα έρθουμε γρήγορα.Α!Και κάτι ακόμα.Νομιζουν ότι θα είσαι το αγορι μου.Στο λέω να το ξέρεις μην σε ρωτήσουν τίποτα»λέω.
«Αγορι;»λέει.Δεν μαρεσει ο τόνος του.Λες και τον προσβάλει κάτι τέτοιο.

«Υπάρχει πρόβλημα;»λέω.
«Γιατί δεν είπατε φίλος;»
«Γιατί είναι πιο πειστικό αυτό.Βασικα δεν είπα αγορι,το αφεντικό το υπονοεισαι.Και σκεφτηκα δεν βαριέσαι...»λεω.
«Δεν θα θυμωσει ο μπαμπάς σας;»με ρωτάει.

Ναι καλά.
Λες και τον νοιαζει.

«Μην τρελενεσαι.Δεν ασχολείται με ότι εχει να κάνει με την πρακτική και την εταιρία.Οτι δεν έχει να κάνει με τις επειχειρησεις του δεν τον ενδιαφέρει.Με το ζόρι με άφησε και να πάω»λέω.
«Το ξέρει ότι είσαι ενήλικη έτσι;»λέει και γελάω.

«Νομίζω δεν θέλει να το πειστεψει»λέω.
«Και τι θα κάνετε για αυτό;»
«Τι μπορώ να κάνω;»ρωτάω.

Με τον μπαμπά νομίζω ποτέ δεν θα σταματήσουμε να διαφωνούμε.

«Ίσως να του δείξετε ότι είστε αρκετά μεγάλη για να αποφασίσετε και να δρατε μόνη σας»λέει.
«Πως το κάνω αυτό;»
«Απλό.Φερωντας ώριμα»λεει.

Με λέει ανώριμη με τρόπο;
Νομίζω το κάνει.

«Είμαι ώριμη ξέρεις»λέω.
«Οκ»
«Αλήθεια!»επιμένω.
«Οκ»ξαναλεει.

Δεν το εννοει όμως.
Το λέει έτσι.

«Γιατί λες ότι είμαι ανώριμη;»τον ρωτάω.
«Δεν είπα αυτό...»λέει.

Ναι ναι.

«Στέφανε....»
«Όταν σας είπε ότι δεν θα πάτε στην Κουβα τι κάνατε εσείς;»με ρωτάει.
«Τι;»
«Πως αντιδράσατε;Το συζητήσατε μαζί του ήρεμα;»λέει.

Όχι.Του φώναζα.

Δεν μπορώ να το πω όμως αυτό.Τοτε είναι που θα σκεφτεί ότι είμαι ανώριμη.

«Ναι.Το συζητήσαμε ήρεμα»λέω ψέμματα.
«Τότε δεν είστε ανώριμη»λέει.

Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν θέλω να πειστευει και αλλά ασχημα για μένα.Ηδη σίγουρα είναι αρκετά.

Δεν είμαι χαζή.Ξερω τι είμαι και τι δεν είμαι.

Χτυπάει το τηλεφωνο.
Ο Ανεστης.

«Με συνχωρεις λίγο...»λέω και σηκώνομαι και πάω στην ακρη.

«Τι είναι Ανέστη;»λέω.
«Γεια σου όμορφη.Που είσαι;»
«Γιατί ρωτάς;»
«Έλεγα να βγούμε.Ή να έρθεις σπιτι μου.Λειπουν και οι δικοί μου»λέει.

Αλοιμονο.
Για ποιο άλλο λόγο θα επερνε.

Κοιταω τον Στέφανο που κούναγε τα πόδια του στην πισίνα.

«Δεν έχω όρεξη σήμερα Ανέστη»λέω.
«Κριμα»λέει και μετά μου ήρθε.

«Ανέστη;Θέλω να σε ρωτήσω κάτι άσχετο...»
«Πες μου»λέει.
«Τι κοιτάς πρώτο σε μια γυναίκα;»λέω.

Έχω περιέργεια.

«Πως σου ήρθε αυτό τώρα;»
«Πες μου...»λέω.
«Κοιταω δυο πραγματα...»λέει.

Θα πει και αυτός τα μάτια και το χαμόγελο;

«Τα βυζια και ο κω-»
«Άστο άστο κατάλαβα...»λέω και τον έκοψα πριν πει εξυπνάδες.

Βλακα.

«Σε κλείνω τώρα.Εχω δουλειά»λέω και πάω πάλι διπλα στον Στεφανο.

«Θέλετε κάπου να σας πάω δεσποινης Μαυριδη;»με ρωτάει και κοιταω τα πράσινα μάτια του.

«Όχι.Εδω είναι μια χαρά...»λέω.

Περίεργο.
Εγώ τα Σάββατα είμαι όλη μερα έξω.