Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 70*Στεφανος*

Τιπ:Αν θέλετε διαβάστε το 33 κεφάλαιο πάλι πριν διαβάσετε αυτό.Θα καταλάβετε καλυτερα.

«Καληνυχτα Στέφανε»λέει και ο τελευταίος πελάτης και φεύγει.

Κοιταω το τραπέζι τους.
«Πήγε αργά.Δεν πάτε για υπνο;»λέω και στους τέσσερις.

Δεν καταλαβαίνω τι κάνουν εδώ.
Πήγε αργά και έξω βρέχει πολύ.

«Υπνο;Ποιος τον έχει ανάγκη τον υπνο...»λέει η Ξενια και χασμουριέται βάζοντας το κεφάλι της στο τραπέζι.
«Εσυ σίγουρα»της λέω αλλά δεν απαντάει.

Τους κοιταω ολους έναν έναν.Ο Μαριος με το κινητό,ο Παρης κοίταζε έξω και η Αλεξάνδρα επεινε την τελευταία γουλιά από το ποτήρι της.

«Δεν χρειάζεται να είστε εδώ»είναι το μόνο που λέω και πάω στον πάγκο.Βγαζω το πανί και το καθαρίζω στα γρήγορα.

Πλησιαζει ο Παρης.
«Λυπάμαι...»
«Άστο Παρη...»του λέω.

Αυτός προσπάθησε να βοηθήσει.Δεν φταίει.Απλα μάλλον πήγα αργά.Μαλλον δεν θέλει να με ξαναδεί στα μάτια της.Λογικο όμως.

Και εγώ δεν θα ήθελα να την ξαναδώ αν μου το έκανε αυτό.

«Έπρεπε να την είχατε κλέψει.»λέει ο Μαριος.
«Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα»λέω.
«Βασικά έπρεπε να με παρετε μαζί σας ΓΙΑ να την κλέψουμε»προσθετει.
«Όπως τις ταινίες.Αυτο θα ήταν πολύ ρομαντικό...»λέει η Αλεξάνδρα.
«Ναι αλλά δεν έγινε τίποτα.Αντε στα σπίτια σας να κλείσω και εγώ...»λέω και γυρνάω να καθαρίσω τα καθαρά ποτήρια για να είναι εντάξει για αύριο.

Θα τον παντρευτεί.
Άργησα.Θα τον παντρευτεί.

Και είναι τόσο άδικο γιατί δεν τον αγαπάει.

ΓΑΜΩΤΟ!

Ακούω το κουδουνάκι της πόρτας.Ετσι κάνει όταν κάποιος μπαινει ή βγαίνει από το μαγαζί.Η Ξενια επέμενε να το βάλουμε.Στην αρχή δεν ήθελα αλλά υπέκυψα.

«Πες σε όποιον ήρθε να φύγει...»λέω χωρίς να κοιτάξω.

Πήγε αργά.Ποιος θέλει να φάει τέτοια ώρα;

«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό...»λέει.Τι;Γυρνάω και την βλέπω.

Ήρθε...

Είναι η Άννα.Με το ίδιο άσπρο φόρεμα με πριν.Μονο που τώρα ήταν βρεγμένη.Το φόρεμα,τα μαλλιά όλα ήταν βρεγμένα.

Ακόμα όμως είναι πανέμορφη.

Και με κοιτάει.Δεν γελάει.Ειναι σοβαρή.
«Στέφανε εγώ...»λέει σιγά.Τοσο σιγά που αν δεν είχε τόσο ησυχία δεν θα την είχα ακούσει.