Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 55 *Στεφανος*

Δεν μαρεσει αυτό»λέω.
«Έλα Στέφανε.Μην κανείς έτσι...»

Μην κανω ετσι;
Πως να μην κάνω έτσι;

«Άννα θα μπλέξουμε.Πρεπει να τον παρεις τηλεφωνο»λέω.
«Θα τον πάρω μετά οκ;Μην το χαλας τώρα.Αυτο το Σαββατοκύριακο είναι μόνο για εμάς.Ο Σπύρος δεν χώραγε πουθενά...»λέει.

Το έσκασε από το σπιτι.Χωρις σωματοφύλακα.Χωρις να το πει σε κανέναν.

«Καταρχάς πως το έκανες αυτό;Δεν έχετε καμία δεκαριά άντρες στο σπιτι που το προσέχουν;»την ρωτάω.

Θυμάμαι που είχε παντού άντρες.Φυλακα στην πύλη.Τι έκαναν όλοι εκείνοι;Πως τους ξεφυγε;

«Ίσως είχα βοήθεια...»λέει.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να κατάλαβει κανείς.

«Ο Παρης δηλαδή»λεω και γελάει.

Αυτός ο Παρης ποσα έχει κάνει τον τελευταίο καιρό για εμένα,για την Ξενια για την Άννα.Συνεχεια βοηθάει.Ειναι πολύ καλό παιδί.Πολυ καλός Φιλος.

«Θα μου πεις που παμε;»με ρωτάει.
«Φτάνουμε...»λέω.

Ένα Σαββατοκύριακο της είπα θα λείπουμε.Ενα!

Έχει φέρει δυο βαλιτσες!Μεγαλες!

Όταν αρχίσω να βλέπω θάλασσα προχωράω ευθεία έτσι πως ήρθα προχθές με τον Παρη.Και μετά παρκαρω εκει που που είπε.

«Φτασαμε;»
«Ναι δεσποινης Μαυριδη»λέω και με σπρωχνει.

Βγαίνω γρήγορα έξω και της ανοίγω την πόρτα.
«Ακόμα το θυμάσαι αυτό;Με εκπλησεις»λέει.
«Μην μου το θυμίζεις κυρία «πρώτον σκουπισου εχεις σοκολάτα.Δευτερον άργησες μην ξαναγινει!»»λέω κοροϊδευτικά.

Μου το είχε πει τότε.Τοτε που νόμιζα ότι θα βρω τον μπελά μου με αυτήν.Δεν είχα και άδικο.Τον βρήκα.Απλως διαφορετικά.

«Είχες όντως σοκολάτα.Και όντως άργησες»λέει.
«Έτρωγα παγωτό με την Ξενια και είχε κίνηση.Δεν μπορείς να υπολογίσεις την κίνηση.Ησουν σκληρή...»της λεω.
«Ήμουν ναι...»λέει.

Τουλάχιστον το παραδέχεται.

Δεν παιρνω τις βαλιτσες.Ας βρω πρώτα γερανό και μετά.

Με ακολουθει και μπαινω στο σπιτι.Στο σπιτι που κυριολεκτικά ακουμπαει πάνω στην θάλασσα.Ποσο γαματο είναι αυτό;

Ο θεε μου γίνομαι σαν την Ξενια!!

«Φτάσαμε!»λέω και βλέπω το σπιτι του.Ειναι ωραίο.Οχι τεράστιο αλλά πολύ ωραίο.Ολο ξύλινο κάτω,παντου εικόνες τις θάλασσας.Τελικα όντως λατρεύει το νερο.