Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)

Κεφαλαιο 69 *Αννα*

Βάζω το άσπρο μου το φόρεμα.Δεν θυμάμαι που το πήρα.Ή ποτέ.

Είμαι μια χαρά.Οπως πρέπει να είναι μια Μαυριδη.

Κοιταω την ώρα.Θα έχουν ήδη μαζευτεί κάτω.Αφου θα γίνει που θα γίνει,ας τελειώνουμε. 

Κατεβαίνω κάτω σιγά σιγά.Βλεπω τον Αντρέα να μιλάει με την Αντζέλικα.

«Πριγκιπεσσα...»
«Τι όμορφη που είσαι αγαπη μου...»λέει η Ανζελικα.Θα μπορούσα να πω περήφανα.

Η μόνη που δεν περιμένει τίποτα από μένα.

«Ηρθαν όλοι;»λέω.
«Ναι.Σε περιμένουν..»λέει ο Αντρεας.
«Άντε να τελειώνουμε»λέω.
«Άννα μου.Σιγουρα θες να το κανείς αυτό;»λέει η Αντζέλικα.
«Γιατί να μην θέλω...;»λέω.Τι να τους πω άλλο.

«Ο αρραβώνας θα πρέπει να είναι κάτι ωραίο πριγκιπεσσα.Να χαρείς.Δεν φενεσαι χαρούμενη..»λέει.

Τι είναι η χαρά άραγε;
Υπάρχει;

«Μια χαρά είμαι.»
«Πριγκιπεσσα...ο Στεφανος...»
«Ξέρω Αντρέα.Δεν πήρε την επιταγη.Το ξέρω.»
«Δεν είναι μόνο αυτό.Ο μπαμπάς σου πήγε να του μιλήσει.Η Ξενια ήταν μόνη και σπάσαμε την πόρτα.Την τρομάξαμε και μετά όταν ήρθε ο μπαμπάς σου του είπε κάποια πραγματα.Τον έκανε χάλια.Τον σκότωσε με τα λόγια.Δεν φταίει αυτός...»λέει ο Αντρεας.
«Γιατί μου τα λες αυτά;Μπορεί να χάσεις την δουλειά σου αν το μάθει ο μπαμπάς»λέω.

Ο Αντρεας υποστηρίζει τον Στέφανο;
Το είδα και αυτό.

«Το προτιμούμε από το να χάσουμε εσένα...»λέει η Αντζέλικα.Κλαιει.Ανοιγω τα χέρια μου και τους αγκαλιάζω και τους δυο σφιχτά.Το έχω ανάγκη.

«Παμε μην περιμένουν οι καλεσμένοι μας»λέω και μπαινω μέσα.Δεν θα αλλάξω γνώμη τώρα.

Όλων τα μάτια πέφτουν σε εμένα.

**************************************

Κοιταω το δαχτυλίδι.Ακριβο φενεται.Και πολύ βάρη.Δεν θα το κρατάω στην εταιρία.Θα με εμποδίζει.

«Οι γονείς μου χάρηκαν πολύ»λέει ο Ανεστης διπλα μου.

Τους κοιταω.Οντως χάρηκαν.Μιλανε με τον μπαμπά μου και την Λουκια.

Ο Παρης δεν ήρθε.Το είπε και το έκανε.Θα ήθελα να είναι όμως παρόλα αυτά.Ενα πρόσωπο που συμπαθώ πραγματικά.

«Ανέστη!Αννα!»λέει ο μπαμπάς μου και μας κάνει νόημα να πάμε κοντά του. «Μας ζητάει ο πεθερός μου.Παμε»λέει ο Ανεστης και τον πλησιάζουμε.