Days has passed.
Mas naging malapit kami ni Laila. Everytime she wakes up, she kiss me. Everytime she sleeps, she kiss me. Everytime na magkalapit kami, she hugs me.
She's independent to me. How I want her to be. Mas naging clingy sya sa akin, na mas nagustuhan ko.
We watched movie. Date together sa mga parks. And on-going parin ang mga sessions nya with her private tutors. Medyo may class na sya kumilos. Nakakapag-english na din sya kahit papaano. She excels also in her computer classes too. Nagbobond din kami with my family. Mas napalapit ulit ako sa kanila, ng dahil sa kanya.
I don't know if she already knew what were doing. Yes, I keep on taking advantage on her. She's a good student in terms of what were doing. We make out but definitely not going there.
I'm happy. I'm this happy. Ngayon ko nalang ulit naramdaman ang ganitong saya. And I'm the luckiest man either.
One time Laila asked me, "Bakit grabe yung tambol ng puso ko kapag kasama kita? Tuwing nakikita kitang masaya? Tuwing magkatabi tayo? Tuwing hinahalikan mo ko? Bakit natutuwa ako ng ganito? Magkakasakit na ba ako?"
Hindi ko sya noon sinagot at ngumiti nalang. I don't want to rush things. Ayokong magmadali this time. Ayokong magkamali ngayon. Ayokong may maulit pa. I just want to take all slow and treasure every moment with her. Gusto kong sya ang makasagot sa mga katanungan nyang iyon sa akin. But I don't want her to feel that way to me. Masasaktan ko lang sya kung patuloy nyang mararamdaman iyon. But how will I do that? Habang sinasagawa din ang sarili kong plano? Avoiding her but wanting her? Ganoon ba yun?
I knew her as a innocent lady. I want her to explore this world. I want to learn her every detail sa mundong ito. And as she learn those lessons, I want to be beside her.
Next week will be the hell week for me. Tapos na ang one month na leave ko. Pupunta na kami ngayon sa real world. Mundo sa labas ng condo na ito. Mundo kung saan maraming tao. Maraming taong pwede syang makasalamuha at makausap. Mga taong pwedeng pwede syang agawin mula sa akin.
I admit, natatakot ako. Natatakot ako para kay Laila. Ngayon na papasok na sya sa industriya na meron ako natatakot ako na matuto sya at iwan na ako. Na one day when she realized what I've done to her, time will come. I don't want to lose her. She's the reason why I'm changing. I don't know how. I don't know why but as long as she's with me matters most.
I don't do this protective and teritorial thing but to Laila? Fuck! This is so frustrating! Hindi ko na din maintindihan ang sarili ko. Para sa isang hymen aabot ako ng ganito? I have an idea but I won't accept that. The last time na naniwala ako ay nasaktan ako. Pagnanasa lang ito. Na kaya ako masaya ay dahil alam kong malapit ko na syang makuha.
"Baby? Come here. Kain na."
She smiled at me and signals me to come closer. She improves, a lot. The way she speak, the way she moves, the way she dressed, lahat yun ay nagbago. Kung titignan mo nga sya ngayon ay mukha syang kalevel ng status ko sa buhay.
I came closer and hugged her tightly. She chuckled and hugged me too. She kissed me and cling her shoulders in my neck.
I move closely and she immediately closed her eyes. I kissed him deeply. Isang oras lang kami nagkahiwalay since nagluto sya ng breakfast namin but I already missed her. Ganyan ang epekto nya sa akin.
And yes, sa kwarto ko na sya natutulog. Magkatabi kami but walang nangyayari. Hindi ko nga alam kung paano ko napipigilan itong malaking pagnanasa sa kanya. Patikim-tikim lang pero takam na takam na makuha sya. Na akin lang sya.
Malaking pabigat sa akin ito. Na makasama sya sa iisang kwarto, mayakap, makatabi sa kama ng walang nangyayari. Frustrating but somehow happy. I find it really challenging for me. Na kaya kong magtiis ng ganito para sa iisang babae lang.
Tumawa naman ito at pinutol na ang halikan naming dalawa. Pinaupo nya ako sa upuan at sinandukan na ng pagkain. Sa set-up naming ito ay para na kaming mag-asawa. Isang bagong mag-asawa na tumitira sa iisang bubong. Naglalaro ng bahay-bahayan.
"We should eat first. I'm hungry." she said.
She speak english very well. I asked her na everytime na maguusap kami ay dapat english para maenhance pa ang english language nya pero since hindi pa sya sanay at hindi nya paano naadopt ay may halo paring tagalog or minsan ay pure tagalog parin ang sinasabi nya. I even told her na its okay if she speak conyo.
She's already in grade 8 in her lessons. Sabi ng tutor nya ay mabilis matuto si Laila. Matalino at madiskarte. Makikitaan daw talaga ng enthusiasm na magaral. Actually in a week ay natatapos nya ang isang grade level.
I know she's smart but I'm also thinking na ganoon ba kagrabe sa probinsya nila? Na humantong sya sa ganitong kainosenteng pagkatao. Para syang itinago ng pamilya nya sa isang kwebang hindi pwedeng pasukan na kahit sino man. Na nang malabas sya ay isa syang maamong tupa na hindi alam ang mga nangyayari sa mundo.
I stared at her for a moment. Ganoon ba sya pinakaaalagaan ng mga magulang nya para maging ganito sya? Naguguilty ako pero mataas ang pagnanasa ko. Pagnakuha ko siguro ay matatahimik na ako.
"Hmm. Sa Monday na pala yung start ng schedule mo right? 2 days from now. Two photoshoot in a row." natatawang sabi nito.
Sumimangot naman ako. Marc is such a pussy! Talagang gusto ako nun na mamamatay sa mga schedules ko e. Tight schedules is really his thing. Fuck! Buti nalang at p.a ko si Laila. Hindi ko sya pwedeng iwan and hindi sya pwedeng umalis sa tabi ko. Ever!
"Yeah. The Hell week is starting. Tss." tumawa naman ito at nagsimula ng kumain.
"I should pack our things. The photoshoot will be held in private island in Bataan, I think? We will be there for 3 days and 2 night." tumango tango nalang ako.
"You may. Para makapag-ayos na tayo agad at wala ng isipin pa pagdating ng monday." tumango tango naman ito sa akin.
This is the sign that there is no time for us now. Maraming nakaline up na projects and I also thinking in considering the series movie na inooffer ni Marc sa akin. Like what he said, maganda nga yun as a farewell movie sa lahat ng fans na minahal ako.
Hindi basta basta ang pag-aartista. Everywhere you go, lahat ng mata nakatingin sayo. Lahat ng update sa buhay mo ay malalaman ng publiko. Buti na nga lang at hindi kami masyadong lumalabas ni Laila. I know crowd will go crazy if they find out that I have a girlfriend. A shocking news since everyone knows that girfriends are not my thing. Although, I want to introduce Laila to the world, that she is mine. Only mine.
"Ahm. I also considering the series movie Marc talked about. You know, its good for a farewell movie. I want to handle Dad's company soon. So, mas makakabuti ata na tanggapin ko yung project?" nag-aalangan kong sabi sa kanya.
Ibinaba naman nito ang hawak na kutsara at tinidor at tumingin sa akin.
"Whatever you do, I always here for you. Okay? If thats what you think is the best then aim for the best." nakangiting sabi nito.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. I hugged her from the back and rested my chin at her shoulder. I really really really don't want this to end. I want her, here, just like this.
Hinawakan naman nito ang mukha ko at kinapa ang ilong. Pinisil nya ito at saka tumawa.
"Go back. Kain pa tayo."
Hinalikan ko nalang sya sa pisngi at bumalik sa kinauupuan ko.
Sana lang talaga ay kung ano man ang mangyari, sana na sakin parin ang swerte.
