The Man Hater's Boyfriend (K9 Series #1: PARIS)

Chapter 91

• Iniiwan at sinasaktan •

Paris' POV

It's been days already simula nang pagsagutan namin ni Jazz at ang mga nalaman ko mula sa kanya kaya hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya pinapansin, and I don't give a damn. Parang wala na nga akong nararamdaman eh. I treat everyone as if I am a boss. I yell at them, I scold them, I act the way I want. Hindi naman ako galit sa mundo talagang gusto ko lang ilabas lahat ng saloobin ko.

"What the fuck?! Are you blind?!" Iritado ang boses na sabi ko matapos akong matapunan ng juice sa damit ko ng kaklase kong babae.

"Sorry, h-hindi ko sinasadya!" Natatarantang sabi niya.

"Matatanggal ba ng sorry mong 'yan ang ginawa mo rito sa damit ko?!"

"P-pasensya ka na talaga, Paris. Hindi ko talaga sinasadya-"

"Psh, whatever! Umalis ka na lang nga sa harap ko! Nabubuwisit ako sa mukha mo!"

Naiiyak itong nag walkout palabas ng classroom.

"What the hell are you lookin' at?!" I just rolled my eyes sa mga kaklase kong nakatingin sa akin na agad din namang nag-iwas ng tingin.

"Paris, would you mind if I ask..?" Naiilang na tanong sa akin ni Gale.

"Spill it out." Sabi ko habang tinutuyo ang damit ko gamit ang tissue.

"You've been acting weird these days." Napatigil ako at napatingin sa kanya. "I'm not weird, I'm just.. being me." Simpleng sabi ko saka pinagpatuloy ang ginagawa ko.

"Nakakapanibago lang kasi. Hindi ka naman ganyan simula nang makilala kita rito sa school." Kumakain ng chips na sabi niya.

"'Wag ka nang magulat. In fact ganito talaga ako, masama ang ugali. Hindi ko nga alam kung bakit nakakapag-stay ka pa sa akin as my friend eh." Natatawang sabi ko.

"Siguro, may kinalaman ito sa nangyaring eksena sa inyo noon ng boyfriend mo." Hindi ko naman pinansin ang sinabi niya. "Speaking of your boyfriend, kamusta na pala kayo ngayon?"

"Ewan ko. Saka paki ko ba ro'n?" Sabi ko sabay rinig ng bell.

"P.E class na, tara. 'Di ba sa gym tayo ngayon?"

"Ay, oo nga pala."

"HOY! MGA CLASSMATES! BILISAN NIYO RAW SABI NI MR. ASUNCION ANG MAHUHULI RAW AY MAG P-PUSH UPS NG 50 TIMES!" Sigaw ng president namin saka mabilis na tumakbo.

Na alarma naman kaming lahat saka mabilis na kumaripas ng takbo pababa sa building. Nasa fifth floor pa naman kami, tsk tsk.

"Paris! Bilisan mo!"

Nauuna nang tumatakbo ang mga kaklase ko pati na rin si Gale at nahuhuli na ako dahil pinagtutulakan na ako ng mga kaklase ko. Nasa first floor na kami nang mas lalong bumilis ang takbuhan nila at doon pa ako nadapa.

Pinaglalakaran lang nila ako hanggang sa lahat sila ay nandodoon na at ako na lang ang mag-isang nandito.

"Aray.." Dahan-dahan akong napabangon at tiningnan ang mga palad kong namula dahil nasampal ko ito sa sahig nang madapa ako.

Pinagpagpag ko ang dalawa kong kamay at tatayo na sana pero napatigil din nang may lumahad ng kamay sa harap ko at nang mapaangat ako ng tingin ay si Jazz na seryoso lang na nakatingin sa mga mata ko.

*Dug dugu dug dugu dug*

Shit, medyo matagal-tagal na rin na hindi ko narinig ang isang iyon ah.

Medyo natagalan pa ako sa pagkakatitig sa kanya at sa kamay niyang nakalahad sa akin kaya agad na akong umiwas ng tingin at tumayo nang mag-isa.

Pinagpagan ko ang aking pwetan saka ang aking dalawang kamay. Tumingin ako sa kanya at tahimik lang itong nakatitig sa akin.