Imaginary Boyfriend: Lovelle Ponce

IMAGINATION 13

• CHAPTER 13 •

Di siya agad na nakapag react nang yakapin ko siya, pero sa huli wala siyang nagawa kundi yakapin din ako.

Lihim akong napangiti at umiyak sa damit niya. Hindi siya nag reklamo sa ginawa ko kaya kahit papano ay natuwa ako.

Matapos ang ilang minutong pag yakap ko sa kanya ay kumalas na rin ako, nakangiti ko siya tinignan at siya naman ay seryoso lang na nakatingin sakin.

"Thank you for letting me hug you." Pasasalamat ko. Di ko na siya hinintay pang sumagot at bumalik na lang sa kaninang duyan na inuupuan ko.

Umalis siya sa harap ko at umupo doon sa katabi kong swing. Medyo gumaan na ang pakiramdam ko at akala ko ay ayos na ko at di na iiyak, pero ng makita ko ang Daze na nag mula sa imahinasyon ko ay muli nanamang tumulo ang luha ko.

"You're crying again..." Dinig kong sabi ni ash gray sa tabi ko. Nilingon ko siya ng maluha luha.

"Pano ko di iiyak kung lagi kong nakikita ang mukha 'to?" Umiiyak na sabi ko habang nakaturo sa mukha ni imaginary Daze.

Napatingin din sa sa harap ko kung saan nandoon ang Daze Pascua na nilikha ko. Simple siyang tumayo at pumunta sa harap ko, sa tabi ni Daze.

"Kung siya ang dahilan, why is he always with you kung pwede mo naman siyang paglahuin na parang bula?" Tanong niya sakin saka tumingin kay Daze.

Di na ko nag abala pang tignan ai Daze at tanging kay ash gray hair lang nakafocus ang mata ko.

"Pano yan mawawala kung laging siya ang laman ng isip at imahinasyon ko?" Umiiyak na sabi ko. Lumingon siya sakin at seryoso kong tinignan.

"If that's the case.." Nagulat na lang ako ng makita ko ang pag pop ni Imaginary Daze na para talagang bula ng tusukin ni ash gray hair ang pisnge niya.

Napatigil ako sa pag iyak at saglit na ngumanga. "How did you—"

"Don't ask me, cause im not yet ready to answer that annoying questions." Sabi niya at bumalik na lang sa kanina niyang inupuan.

"What happened to him? Bakit di ko na siya makita pa kahit na iniisip ko siya? At ang mas malalapa doon, why I can't even remember his face??" Takang sabi ko sa kanya.

"Well he's temporarily banned in your imagination—" agad akong napatayo.

"Wait, WHAT?!, Di ko na siya makikita pa sa imagination ko?! No way! There no f—"

"Hey can you please calm down, I said, TEMPORARILY and not PERMANANTLY." May pag diin na paliwanag niya. Agad akong naupo sa ng makuha ang sinabi niya.

Gad! Really? I can't really see him? What does he look like again?? Napatingin ako sa malayo.

"Kelan siya babalik?" Biglang tanong ko. Muli akong napatingin sa kanya.

Matamlay siyang ngumiti. "Hanggang sa maghilom yang sugat sa puso mo." Sagot niya.

Tinignan ko lang siya at labis akong nagtaka ng makaramdam ako ng pagkahilo.

Pumikit pikit pa ko dahil nang didilim ang paningin ko. What's happening to me?

Muntik na kong mahulog sa swing but thanks to this ash gray, he catch me from falling.

After seeing his angelic and serious face, I already lost my consciousness.

>.<