Imaginary Boyfriend: Lovelle Ponce

IMAGINATION 59

• CHAPTER 59 •

"Didn't you get it?! Nag seselos ako! Nag seselos ako okay?! Dmn this feelings!" I gasp as I saw his tears falling slowly from his eyes. Napabitaw ako sa damit niya pero hawak parin niya ang kamay ko.

"I don't know why I am feeling this, I don't know why Im suffering from this... Im hurt and you didn't care at all." I said while crying.

What I've done?

"I am not suppose to feel this thing, but it's to late.. Causes Im badly in love with you." He said.

I don't know how to react with his last words, but before I could say anything, I just watched him, fading slowly, until he was gone.

Bumagsak ang kamay kong nakalutang na lang ngayon sa ere, I can feel my heart racing.

I don't know how to react, I don't know.. I don't know what Im feeling right now, I don't know what is my feelings for him.

Im just scared to lose him, and I don't want to see him crying again.

*****

"Ms. Aj, ayos lang po ba kayo?" Tanong ni manong habang nag lalakad kami papasok nang bahay, kanina pa kasi ako tulala.

Bukod kasi sa gulat pa ko sa pag confess ni Ash Gray sakin, eh naguluhan din ako dahil bigla na lang nawala ang katawan ni Daze sa sahig kanina.

I wonder kung saan napunta iyon. "Opo manong, ayos lang po talaga ako." Sabi ko at nag dirediretsyo na sa bahay.

Dumiretsyo na ako sa kwarto ko umaasang makikita ko siya pero nadismaya lang ako dahil wala akong naabutang abo sa kama ko.

Naupo ako sa kama ko, I suddenly feel sadness.. What I've done?

******

The next day, di ko parin siya matagpuan, nakokonsyensya kasi ako kasi pakiramdam ko nasaktan ko siya, pero 20% of me ayaw pa siyang makita dahil di ko pa alam kung ano bang dapat kong maramdaman sa kanya.

"Love!" Agad akong napalingon sa may pintuan, lahat nang classmates namin ay nakatingin sa kanya, siguro naweweirdohan sila dahil ang supladong Daze, kung makangiti ngayon eh daig pa si jollibee.

"Tss, nandyan na ang hampas lupa." Sabi ni ate Ayu sa tabi ko. Natawa ako, inis na inis talaga si ate kay Daze.

Agad siya umupo sa seat niya nang makalapit ito. "Thank you talaga sa advice mo kahapon, because of that, okay na kami ngayon." Masiglang sabi ni Daze.

He really looks happy, Im so proud of myself. "Sabi ko naman sayo eh." Proud na sabi ko.

He just smile, saglit siyang natahimik pero wala pang isang minuto eh muli nanaman siyang nagsalita.

"And also pakisalamatan naman ako sa ASAWA mo sa paghatid niya sakin kahapon, kahit na pinagbantaan niya ko." Sabi nito at may pag didiin sa word na asawa.

Agad naman nag kunot ang noo ko. "Asawa?! Wala kong asawa?" Takang kong sabi.

Ngumisi siya nang nakakaloko. "Asus, kunyare ka pa, nakita ko na eh, saka wag ka mag alala di ko ipag sasabi." Pabulong na sabi niya.

Naguluhan naman ako. "Ano bang pinagsasabi mo Daze, wala nga kong boyfriend, asawa pa kaya." Naguguluhang sabi ko.

Ngumiti siya nang nakakaloko. "Ha, mag sisinungaling kapa eh nakita ko na naman." Sabi nito.

Nag seryoso na ang mukha ko para ipakita sa kanya na di ako nakikipag biruan.

"Seryoso Daze, wala talaga akong asawa." Seryosong sabi ko. Nag seryoso din siya at bumuntong hininga.

"Tch, eh sino pala yung lalaking kulay Abo na nakita ko?" I gasp as I heard him say that. Sobrang shock ako!

"N-nakita mo siya?" Tanong ko matapos kong makarecover sa pag kagulat ko, ngayon nakangisi na uli siya.

"Kita mo, itatago mo pa, tsaka, trust me.. Di ko ipag sasabi." Sabi niya. Balak ko pa sana mag salita pero pinigil niya ko.

"At kung balak mo pang ideny na di mo siya asawa, you can't fool me cause I already see it and hear it clearly." He said ang started to tell me what happend.

DAZE P.O.V

[: FLASHBACH :]

My vision is so blurry so I can't see clearly, but I saw a man with an ash gray hair catch me from falling.

I close my eyes for a second, then I feel like Im already at the ground, dinilat ko nang kaunti ang mata ko and I saw Lovelle, holding that man with an ash gray hair on his chest.

Then my vision went black.

******

I wake up when I feel like my bed is shaking, naramdaman kong may umaalalay sakin para makatayo.

Then naramdaman ko nanamang inupo niya, napadilat ako, blurry parin ang paningin ko pero kaya ko parin ianalyze ang paligid ko.

I'm now seating at my car's drivers seat. Nilibot ko ang paningin ko then I saw this boy with an ash gray hair.

Di ko masyadong maaninag ang mukha niya, kaya napakunot ang noo ko. Naaninag ko ang lapit niya sakin.

"Hey boy, I don't know and I don't care if you can't see me, but I know that you can hear me. So, listen to me carefully." Sabi nito.

"I don't fcking care if Lovelle likes you.." Panimula niya, naguluhan ako sa sinabi nito, wait, Lovelle likes me? But why did she help me?

"But, I'm warnin' you, don't you ever lay your hand or make a moves to Lovelle, cause once you do it again, I'll kill you seriously." He said seriously, I really can't talk, but I manage to ask...

"Who are you.." I hardly said. Saglit siyang natahimik, and I suddenly felt dizziness again, but the I heard him said..

"Im, Lovelle's husband, so back off kiddo." He said before I lose my consciousness.

[: END OF FLASHBACK :]

LOVELLE'S P.O.V

"What? He really did that?" Amaze na tanong ko, kasi naman akala ko galit siya kay Daze dahil nga sa ano, you know... But then, hinatid niya pala ang isang 'to.

"Ang alin? Yung pagbantaan ako para lumayo lang ako sayo? Well, you know what you have a sweet and lovable husband—"

"Shut up, will you?" Iritadong sabi ko, natampal ko na lang ang bibig ko. Kahit siya ay mukhang nagulat nang magsungit ako.

Ngumisi siya. "Oh, Angela Janax other side, huh? May LQ ba kayo at ayaw mo pa umamin?" Malokong sabi niya.

Gusto ko sanang ipaliwanag sa kanya na di ko asawa ang isang yun pero bigla na lang dumating si Mam Ynzejo.

-