Imaginary Boyfriend: Lovelle Ponce

IMAGINATION 40

• CHAPTER 40 •

Kakatapos ko lang mag half bath at ready na sanang matulog pero saktong pag patay ko ng lamp ko ay biglang na lang lumitaw si Ash sa harap ko.

"What the hck?! Kelan ka pa nandyan?!" Gulat na tanong ko habang nakahawak sa dibdib ko, kita ko parin ang ekspresyon ng mukha niya dahil sa liwanag na mula sa buwan.

He smirks. "Ngayon, ngayon lang. I just woke up." Sabi niya at nag inat inat. Tss. Inirapan ko lang siya at umayos ng higa.

Naramdaman ko namang lumubog ang kabilang side ng kama ko kaya muli ang napaupo. Tinignan niya lang ako.

"Why don't you sleep?" He ask. Napangiwi ako.

"Pano ko makakatulog kung alam kong mag nanonood sakin? Tss." Sabi ko. Napatayo siya.

"Do you want me to go? Okay then." Sabi niya at balak na sana mag teleport ng abutin ko ang kamay niya.

Napatingin siya sa kamay kong nakahawak sa kamay niya. "Don't." Pigil ko, ngayon naman ay napatingin siya sa mukha ko.

Saglit niya kong seryosong tinitigan hanggang sa ngumisi siya. "Bakit? Ayaw mo ko umalis? Do you miss me?" Nakangising tanong niya.

Whut the hll?? Agad kong binitawan ang kamay niyang hawak ko kanina. "Hindi 'no?! Kadiri ka!" Sabi ko at nag cross arms.

Bumalik lang siya sa pagkakaupo sa kama ko. "Di pa kasi ako inaantok." Sabi ko.

Nakita ko naman ang pag tango tango ni Ash. Saglit kaming natahimik. "Ash, can I ask you something?" Tanong ko sa kanya. Tumingin ako sa kanya.

"Ano yun?" Balik tanong niya.

"Uh, may alam ka ba na di ko alam? Kasi minsan, may nasasabi ka sakin na di ko naman matandaan.." Panimula ko.

"Then, di ka man lang nagulat o nag taka nung malamang ampon kami, do you already know about this?" Tanong ko sa kanya.

Napaayos siya ng upo. "Well, I only know what you know.. Yung memories or mga alam mo 5 years ago until now ay alam ko. Im always watching you.." Panimulang sagot niya.

"Lahat nang alam ko tungkol sayo ay alam mo rin, maybe nakalimutan mo lang ang mga bagay na iyon, but sorry to tell you.. Di ko pwedeng sabihin kung sino ako sa buhay mo noon." Sagot niya, at nag iwas tingin.

Wait. What? Buhay ko? Noon? Who is he really, kahit na sinabi niya na imagination ko siya na di naman kapanipaniwala ay feeling ko meron parin something na tinatago niya.

Tinitigan ko siya nang seryoso. "Who are you?"

-.-