IMAGINATION 24

51 9 0
                                    

• CHAPTER 24 •

Nagulat ako ng makita ko siya dito dahil di ko akalaing magpapakita pa siya matapos ang nanyare, at isa pa, alam kong nasaktan ko siya pero mas nagulat ako ng mabilis niya kong hinatak na naging dahilan ng pagtayo ko, mabilis niya kong niyakap at tinap ang likod ko.

"Iiyak mo lang yan, pero pagkatapos nito. Sana di na kita makita pang umiyak." Sabi niya. Mabilis na tumulo ang luha ko ng sabihin niya iyon. Im so thankful that I have him. I shouldn't say that.

****

"Are you okay now?" Tanong niya sakin. Ngumiti ako at tumango. Kahit papano ay nabawasan ang sakit na nadarama ko.

Saglit akong natahimik pero baka maiyak nanaman ako kung mananatili kaming ganitong katahimik.

"A-ah, hindi ba sinabi mo di ka na mag papakita?" Biglang tanong ko. Mukhang nagulat siya sa tanong ko. Binigyan niya ko ng malungkot na ngiti.

Oppss, wrong question. "A-ah, Im sorry. Im really sorry.. That's not what I mean.. Actually, masaya ko ngayon kasi bumalik ka, kala ko—"

"I know, I know." Pigil niya sakin ngumiti ulit siya but this time, di na pilit.

"I didn't leave you really, Im just watching you from a far and visit you every night.." Sabi niya na ikinagulat ko.

"B-but why did you do that?" Tanong ko sa kanya.

"Well, its my responsible, cause Im your—" bigla naman siyang nahinto ng marealize na may mali sa sinabi niya at ano naman kaya yun? "Ugh, never mind." Sabi niya at nag iwas tingin.

Napailing ako, how can he be my imagination, I don't even know what he's thinking..

"You know what.. You should go home now. Your Mama or mommy are worried. It's already 10 o'clock." Sabi ko.

Napabuntong hininga ko. So he know? "I don't want to, at bakit naman mag aalala si mama, pinag tatabuyan na nga niya kami, and that woman, kung anak niya talaga kami, bakit kami napunta kay mama? Did she gave us to her?" Inis na sabi ko.

Napa hunting hininga itong si ash gray. "Don't make your own reason. You'll never know the reason why If you're not going back." Sabi niya sakin.

"And you're not the only one who's hurt here. Your twin, Heartler is hurt to, and he also need you.." Sabi nito. Napaisip ako at napabuntong hininga na lang ng marealize na tama siya. Heartler needs me right now. Di lang ako ang nasasaktan.

Mabilis akong tumayo, I need to face the truth now. Naglakad akong pauwi at nakisabay sakin si Ash gray. Mabilis kaming nakarating sa bahay, dahil na rin siguro sa pag s-space out ko.

Nagbuntong hininga muna ako bago ko pihitin ang door knob. Pag bukas ko ng pinto ay bumungad sakin ang dalawa kong ina. Pumasok ako sa loob at kita kong pano tumagos si ash gray sa pader, pero di ito ang panahon para magulat ako.

Mabilis na tumayo ang dalawa ng makita ako. "Aj/Lovelle!" Sabay nilang tawag at lumapit sakin. Hinawakan ng tunay kong ina ang kamay ko. "Im so worried about you.. Im glad your safe.." Sabi nito. Tinignan ko lang siya. I don't know how to react.

"P-pero, si Heartler.. Di namin alam kung anong ginagawa niya sa loob." Nag aalalang sabi ni Mama. Napatingin ako sa kwarto niya agad akong lumapit doon at sinubukang buksan ang pinto pero di ko iyon mabuksan.

Napatingin ako sa paligid hanggang sa mahagip ng mata ko si ash gray hair. Tinignam ko siya at gusto kong ipinaramdam sa kanya na kailangan ko ng tulong. Agad niya naman iyong naintindihan at tumagos sa pader ng kwarto ni Heartler.

Narinig ko ang pag bukas ng pinto kaya mabilis kong binuksan iyon, halos manginig ang tuhod ko sa takot sa nakita ko.

"Heartler! Wag!"

>o<

Imaginary Boyfriend: Lovelle PonceWhere stories live. Discover now