Imaginary Boyfriend: Lovelle Ponce

IMAGINATION 25

• CHAPTER 25 •

"Sira ulo kaba!!? Bakit mo ginawa yun?!" Sigaw ko sa kanya ng maiwan kaming dalawa. Nakiusap kasi ako na kaming dalawa na lang muna ang mag usap. Naiwan lang si ash gray hair.

"Im hurt." Simpleng sabi niya. Peke akong tumawa.

"So anong tingin mong nararamdaman ko ha? Masaya?! We're both hurt pero di ko inisip na mag pakamatay!" Sigaw ko sa kanya.

Kanina kasi ay balak niyang magbigte at mabuti na lang bago pa man masabit ni Heartler ang ulo niya ay itinulak na ni ash gray hair ang kambal ko kaya di na natuloy ang binabalak ng siraulong ito.

Tss. Thanks to him. Tinignan lang ako ni Heartler. "We're both in hurt pero di ibig sabihin nun kailangan mo ng mag pakamatay! What made you think of that-"

"Ipinapamigay na tayo ni Mama!" Sigaw niya. Napapikit na lang ako. Okay, calm down, Lovelle. Calm down.

Dumilat ako at nakita ko siyang na sasaktan na nakatingin sakin. Umupo ako sa tabi niya.

"Look Heart, come to think of it, wag kang mag padaosdaos sa desisyon, isipin mo ang posibleng manyare, kung natuloy yung kanina, inisip mo ba yung mga maiiwan mo? Pano ko? Iiwan mo ko? Nasasaktan din ako. Dadagdagan mo pa?" Sabi ko sa kanya. Napayuko siya dahil sa sinabi ko.

"Wag mong gawin ang mga bagay na wala kang kasiguraduhan, we don't even know what is the reason why mama keep this a secret. Don't be immature Heart, let's try understand the situation." Sabi ko sa kanya. Napatingin siya sakin.

"Pero Love, natatakot ako na malaman ang totoo, baka lalo-"

"Why are you scared? You don't even know what is the reason.. Malay mo, para sa ikabubuti rin natin ito at isa pa, we're lucky to have mama Berna. She take care of us like her real child, kita mo, ni di nga tayo mapapaisip na ampon lang tayo eh." Sabi ko sa kanya.

"And Heart, it's better to know the truth even if it will hurt us than being scared of knowing it. Kasi, kung alam natin, it will be easy for us to accept it, pero kung matatakot lang tayo, mas lalo tayo mag iisip ng mga bagay bagay na maaaring makasama satin." Sabi ko sa kanya. Mukha namang naimulat ko siya.

Ngumiti siya at yumuko. Saglit kaming natahimik at bigla ulit siyang nag salita. "A about kanina, Pano ko nahulog? I know it's a bit unbelievable pero may naramdaman akong tumulak sakin, tsaka imposibleng basta na lang ako mahulog dahil di naman ako gumagalawa." Sabi niya. Napangiti ako at hinanap siya ng mata ko, at hayun siya natagpuan ko sa higaan ni Heartler na natutulog. Natutulog din pala ang isang ito.

Napailing ako at napangiti. "Someone save you.. You should be really thankful to him.."

°π°