Bab 55

20.7K 657 4
                                    

"Cik, bunga ni nak letak di mana?"

"Letakkan sahaja di tepi pelamin tu," arah Sara.

"Emm, background kain untuk pelamin yang ni macam tak sama pula kiri dan kanan," komen Sara.

"Okay, cantik," puji Sara apabila pereka pelaminnya membetulkan background kain pelaminnya.

"Terima kasih ya Rosie."

"Goodies bag dah settle?," tanya Sara kepada sepupunya yang sedang sibuk menyiapkan bunga telur.

"Lagi sikit je lagi nak siap Kak Sara."

"Banyak lagi ke nak buat bunga telur tu? Kak Sara join sekali"

"Hah, jangan nak menyibuk. Kau tu tak berinai lagi. Nanti kang tak merah pula inai kau kalau pakai sekejap je," tegur mak long Sara yang kebetulan melalui kelompok membuat bunga telur tu.

"Betul tu mak long. Sibuk je Kak Sara ni. Tengok ni dah berapa orang dah tolong buat bunga telur ni. Tambah Kak Sara lagi terus sempit kawasan ni," sokong sepupu Sara.

"Dah tu Sara nak buat ni tak boleh, nak buat tu tak boleh. Apa je Sara boleh buat?," adu Sara. Dari pagi tadi lagi dia hanya memerhatikan kaum kerabatnya menyiapkan apa yang patut untuk majlisnya esok. Mahu ditolong, kaw-kaw dia dihalau. Kata mereka, dia harus menjaga tangannya. Mana tau time tengah kupas bawang terhiris jari ke dah bertampal hansaplast, kan buruk bila nak bersanding nanti.

"Sekarang ni siapa yang nak kahwin Sara oii aku ke kau?," tanya mak long Sara.

"Sara la mak long. Takkan mak long pulak. Mana nak letak pak long tu," jawap Sara.

"Hah, tau pun kau. Tapi kalau dapat suami muda macam Haikal tu, hari-hari pun mak long mau," gurau mak long Sara.

"Ish, Sara tak restu. Lagipun handsome apa pak long. Tua-tua pun kacak lagi," puji Sara pula. Tak boleh bayang dia sekiranya mak longnya yang berusia lingkungan 50-an tu menikahi orang yang berusia lingkungan 20-an. Memang cinta itu tidak mengenal usia tapi mahu tergeliat lidah Sara memanggil pak saudaranya yang berusia lebih kurang dengannya sebagai pak cik.

"Itu pasal lah hari-hari mak long makan nasi berulam jantung. Ada je perempuan yang nak cucuk jarum. Tapi mak long tahu pak long kau tu tak layan semua perempuan ulat bulu macam tu. Ni hah mak long ni juga yang dia cari," terang mak long Sara mengenai suaminya yang telah 25 tahun berkongsi hidup dengannya, susah-senang sentiasa bersama. Harapnya begitu jugalah hubungan anak saudarannya ini. Biar kekal selama-lamanya.

"Dah-dah. Melarat pula. Sekarang ni kau pergi berinai. Siapa pulak nak tolong kau ni?"

"Takpe mak long. Mia tolong pakaikan inai kepada Sara," ujar Mia yang baru sampai ke rumah Sara untuk membantu apa-apa yang patut. Walaupun keluarga Sara orang berada namun mereka masih mengekalkan adat tradisional contohnya seperti sekarang ni. Khidmat memasak atau merewang antara kaum kerabat digunapakai oleh keluarga Sara. Seronok apabila semua kaum kerabat berkumpul beramai-ramai sambil berborak panjang mengenai pelbagai perkara. Terasa kemeriahannya perkahwinan Sara ini.

"Hah, elok la tu. Kau pun mak long tengok macam dah sarat. Elok sangat la kau duduk pantau si Sara ni. Jangan pula kau dideranya si mak buyung ni. Kang ada yang terberanak dekat sini," arah mak long Sara.

"Mak long si Mia ni baru je 5 bulan mengandungnya," ujar Sara.

"Laaa, pasai apa besar sangat perut kau Mia? Macam orang dah mengandung 9 bulan," tegur mak long.

"Besar la mak long kalau dah yang kat dalam tu ada dua," jawap Sara bagi pihak Mia.

"La iyeke. Untung la kau Mia sekali mengandung dapat dua terus. Tahniah. Tahniah," ucap mak long Sara.

"Alhamdulillah mak long. Rezeki. Terima kasih mak long," ujar Mia.

"Sara, nanti kau dah kahwin, kau usaha la sampai dapat kembar macam Mia ni. Senang. Tak payah beranak banyak kali..."

"Aaa, Sara pergi berinai dulu la mak long. Takut nanti kang tak merah pula," potong Sara seraya menarik tangan Mia untuk mengikutinya. Jika dibiarkan mak longnya berbicara mahu segala tip-tip alam rumah tangga keluar tak kira samada dah kahwin ke tak, main bedal je mak longnya bercerita asalkan dah cukup umur untuk berkahwin.

"Nak kahwin dah bestie aku ni," ucap Mia seraya tangannya lincah memakaikan inai di jari Sara.

"Kan. Macam tak percaya je esok aku dah nak kahwin. Malam ni je lah last aku pegang title single."

"Risau," adu Sara.

"Tiada apa yang perlu dirisaukan Sara. In sha Allah, semuanya akan berjalan seperti dirancang. Muka tu jangan lah masam mencuka sangat hilang seri pengantin karang," nasihat Mia.

"Amin," ucap Sara. Doanya moga apa yang dirancang esok hari tiada halangan dan masalah yang timbul.

"Sekarang ni baru aku tahu macam mana perasan orang yang nak berkahwin. Kau dulu pun mesti macam aku kan."

"Tak," sangkal Mia.

"Aku biasa-biasa je. Tiada perasaan pun sebab dulu perkahwinan aku dengan Danial bukan atas landasan percintaan. Tambahan pula, aku ni tiada mak bapak. Jadi perasan sedih tu memang tiada. Lagipun, nikah tu berlaku just like a blink of eye. Pejam celik dah jadi isteri orang," sambung Mia mengingati hari pernikahannya dulu.

"Alololo, tapi sekarang ni dah cinta mati kan," usik Sara seraya mengusap dagu Mia.

"Sara!! Habis inai kena dagu aku," tegur Mia sambil mengelap dagunya dengan menggunakan tisu basah. Habis la berwarna oren nanti dagunya.

"Ala, sikit je kena. Tak luak pun. Danial still sayang kau," gurau Sara lagi.

"Iyalah. Kalau bukan aku siapa lagi yang dia nak cinta, sayang," balas Mia.

"Tu, anak kau tu. Takkan dia tak sayang pula."

"Sara!!! Maksud aku perempuan lain. Ada ke pula disamakan dengan anak aku ni," marah Mia lalu memucungkan bibirnya.

"Alololololo, mak buyung ni sensitif betul. Usik sikit, muncung dah panjang ke depan. Elok la buat lagu tu. Turun dekat anak baru tahu."

"Sara!!!," jerit Mia lalu satu tamparan perlahan diberikan pada bahu Sara. Mendengar kata-kata Sara terus Mia menarik mucungnya.

"Auchh, tak baik tau pukul bakal pengantin. Kalau berbekas nanti macam mana nak hadapi malam pertama," usik Sara.

"Padan muka. Malas la layan kau. Asyik aku je kena," ujar Mia lalu bangun untuk keluar namun Sara menahannya.

"Ok. Ok. Tak gurau dah."

Lantas Mia melabuhkan kembali duduknya.

"Lagipun, mak buyung keluar pun bukan boleh buat apa. Dengan perut bulat tu," sambung Sara.

"Sara!!," marah Mia lagi.

Pecah terus gelak Sara.

"Ok. Ok. Serious ni. Duduk sini je lah. Mereka mesti tak beri kau tolong apa-apa. Malah dihalaunya lagi macam aku ni. Nanti Danial risau pula tengok kau buat kerja."

Mia berfikir seketika. "Betul juga kan."

"Good mommy," ujar Sara.

"Dah. Dah. Tak payah nak mengampu. Meh jari tu. Sebelah lagi tu tak siap."

"La tak siap lagi ke? Ingatkan dah siap."

"Macam mana nak siap kalau dah tangan bakal pengantinnya dari tadi tak duduk diam."

Sara tergelak lagi. Dia pula yang kena.

Aku Bukan CinderellaWhere stories live. Discover now