Bizim Mesafelerimiz

k ... [25]

[25.Bölüm)

"Gözlerime bakarsan ölüler niçin yaşarmış anlarsın."

Gece boyunca aramasını bekledim ama aramadı.Sonraki gün de aramadı.Bu biraz üzmüştü işte.Yaptığımı çekiyordum.    

Günler bir önceki gibi geçmeye başladığında bir şeyler arayışına düştüm.Oruçla aram iyi gidiyordu.Namazlarımı kılıp Kur'an okuyordum. Ama farkllı bir şeyler istiyordum.İçimde bir huzursuzluk git gide büyürken bununla başedebilmek zorlaşıyordu.

 İftardan sonra dedem yine televizyonun başında otururken babannemle ben  de yan yana oturmuştuk.Bir yandan çayımı içiyor bir yandan da pastahaneden aldığım ekleri yiyordum.

"Cafer aradı diyordun Esma .Ne dedi ?"

Babaannem elindeki örgüyü yanına bıraktı.Yakın gözlüğünü çıkardı ve dedeme döndü.

"Oğulların da sana çekmiş.Her şey olup bitiyor sonra bizim haberimiz oluyor."

Dedem babaanneme bıyık altından güldü.

"Ne dedi amcam ?" diye sordum.

Merak etmiştim.

"Bu bayrama dünürlerini davet etmişler. Birkaç kişi gelecekmiş."

"Kaynaşmak içindir sanırım." dedim.

"Bizim de gitmemiz gerekiyor.Sen zaten söz için de gelmemiştin.Şimdi tanışmalısın artık."

"Zorunda mıyım babaanne ?" Bakışları yüzümde oyalandı. Kaşları çatıldı.

"Yavuz da gelmek istemedi.Siz hayırdır ?"

"Ondan haberim yoktu.Şimdi senden öğrendim durumu da zaten.Benim alakam yok babaanne.Neden öyle bakıyorsun ki ?"

"İyi ,ikiniz de orada olacaksınız o zaman.İtiraz falan yok."

Sinirli görünüyordu.Bugün huysuzluğu üstündeydi.Çatacak yer arıyordu.

"Tamam,itiraz yok."

"Yavuz mu aradı seni ?" diye sordum.Gözüm ekrandayken.

"Hayır,önce Yüsra ile konuştum.Yavuz zaten söz töreninde tanıştım gelmeme gerek yok,demiş."

Çayından bir yudum daha aldı.

"Yüsra,Yavuz'u ikna etmem için arayınca kıramadım. Yavuz'u arayıp onunla uğraştım bir de. İnatçılık da üstüne yok ama ikna ettim."

Ben bir şey söylemeyince bakışları biraz yüzümde dolandı.

"Bir sıkıntısı varmış gibi geliyor bana.Senin haberin var mı ondan ?"

"Nereden çıkardın bir sıkıntısı olduğunu ?" diye sordum babaanneme.

"Benimle konuştuğu ses tonundan anladım." dedi.Elindeki boş bardağı bana uzattı doldurmam için.Mutfaktan çay doldurup döndüm.

"Benimle ilgili bir şey dedi mi peki ?" Bana hınzır bir çocuğun bakışlarını attı.Bizi bizden daha iyi tanıyan ve anlayan birine karşı oynayamazdım.

"Seninle ilgili bir şey demesi mi gerekiyordu ?"

Al işte kedinin fareyle oynaması gibi...

"En son beni arayacağını söylemişti."  

Gülümsedi.

"Aramadı mı ?"