Bizim Mesafelerimiz

z ... [28]

[28.Bölüm)

"Hasret bir rüzgar ,kapı kapı aralar,geçer / Gördüğüm her güzel şey beni yaralar,geçer"

Bir aydır  ne sesini duyduğum ne yüzünü gördüğüm kocamı(!) soruyorlardı bana.Babaannem yüzündeki kızgın ifadeyle bana bakıyordu direkt.

Bugün Ramazan ayının son günüydü ve hala Yavuz'dan haberimiz yoktu.Benim mesajlarıma geri dönüş yapmıyordu.Ben de yazmayı kesmiştim bir süredir zaten.En son Çanakkale'deyken aramıştım.

"Hemen gidip ara Yavuz'u ve bize haber ver ." dedi.

Onu asla ikiletemezdim. Bu bizim sadık kaldığımız anlaşmamızdı. Yengem göz işareti yaptı Nil'e. Bu "abini ara"demekti. Nil odadan çıkmaya niyetlendiğinde onu durdurdum.

Babaannemin odasına geçtim. Son iftarı aile büyüğümüzün evinde geçirmeye karar vermiştik. Geçen hafta da yengemin annesi olan Neriman anneannenin evindeydik.

Telefonumu cebimden çıkartıp  onu aradım.Arama sonlandı .Israrla aradım.Açmadı.

İçeride içimde tuttuğum tüm yaşlara izin verdim akmaları için.Dakikalarca odada kaldım.

Telefonun sesi odada dağıldığında gözlerimi kuruladım. Sesimi kontrol ettiğimde açtım aramayı kapanmadan hemen önce .

Açtığımın farkındaydı ama ses çıkarmıyordu. O inatsa ben de inattım. Cevap vermedim.Aramama geri döndüyse o bir şey söylemeliydi.

 Bu saçma inatlaşmaya son veren o oldu.

"Bir şey mi oldu ?Aramışsın,banyodaydım."

İlgisiz ve soğuk gelen sesiyle kendimi kontrol edemedim.Boğazımda bir şeyler düğümlenmişti.

"Orada mısın ?" diye sordu ben cevap veremeyince .

"Ben.." Konuşamamıştım.Ağlamıştım.

"Neredesin Dilruba?Bir şey mi oldu,niye ağlıyorsun ?"

Cevap veremedim. Bu onu telaşlandırmış olacak ki bağırdı diğer tarafta.Sinirli gelen sesiyle korktum gerçekten de.Artık bir şey diyebilmeliydim. Birbirine bastırdığım dudaklarımı araladım.

"İyiyim.Evdeyim."

Derin bir nefes aldım.Sertçe yutkundum ,bunun boğazımdaki düğümü çözmesini umdum. Pek işe yaramadı açıkçası.

"En iyisi mesajlaşalım. Şuan konuşamıyorum." dedim.Sesim her şeyi ele veriyordu yeterince. Açıkça ağlıyordum karşısında. Yani sesimi duyuyordu görmese de .

Sessiz kaldı. Bu sessizlik onayladığına işaretti sanırım.

Aramayı sonlandırdım. Klavyeye dokundurdum parmaklarımı.

Buradaki herkes seni bana soruyor.

Ben senin ne zaman ,nerede olduğunu bilmek zorunda mıyım Yavuz ?

Islanan gözlerimi sildim. Yine sinirle patlamıştım.Konuya buradan giriş yapmayacaktım oysa .

Mahşer Midillisi : Bunun için mi ağlıyordun yani ?

Bir de benimle dalga mı geçecekti.Evet bunun için ağlıyordum .Bir sakıncası mı vardı ?Yazmaya devam ettim.Ne diyeceğimi kestiremiyordum.

Herkes burada...

Senin bayrama buraya gelip gelmeyeceğini annen bilmiyorsa ben nereden bilebilirim ?

Bazı şeyler çok fazla canımı yakmaya başladı.

Bazı şeylere tek başıma katlanmak zorunda olmak acı veriyor.

Mahşer Midillisi :Neymiş acı çekmene sebep olan bazı şeyler ?

Babaannem ,amcam...Senin kocam olduğumu söyleyip duruyorlar.

Bu daha kötü hissetmemden başka işe yaramıyor.

Mahşer Midillisi:Acı çekmenin tek sebebi bu mu ?

Hayır değildi ama bunu ona söylemeyecektim.Onunla konuşmayı,sohbet etmeyi özlediğimi söylemeyecektim.Yapmayacaktım bunu.

Elim ö harfinden sonra z 'ye gittiğinde kendimi durdurdum.Yazdığım o iki harfi sildim.

İşte duygularıyla hareket eden Dilruba uyanmıştı yeniden içimde.Ona engel olmalıydım.Gerçi bundan sonra bir anlamı olmazdı.Bu kadar saçma şey yazmıştım.Ahh... Ne yapacaktım?Rezil oluyordum.

Daha da sinirlendim.Ne kadar kaba görüneceğini umursamadan yazdım mesajı ve gönderdim.

Acı çekmemin tek sebebi o değil

Seni bana her sorduklarında verecek bir cevabım olmuyor

Bunun karşılığında azarlanan yine ben oluyorum

Bu yaşta annemden azar işitmekten yoruldum şu iki hafta da 

Babaannem ,yemgemi ve annemi de kendi tarafına çekmeyi başardı

Mahşer Midillisi:Şuan telaş içindeyim zaten

Mahşer Midillisi : Dediklerini anlayamıyorum,açık konuş

Mahşer Midillisi: Babaannem onları hangi tarafa çekmiş,önceden hangi taraftaydılar ?

Bu kadar yeterdi.İyice batırmıştım her şeyi.Ne telaşı vardı onu da bilmiyorum zaten.Hayır,sormayacaktım.Bilerek yapıyordu.Merak edip sormamı istiyordu yapmayacaktım.

Boşver şimdi bunu,unut hatta.

Neredeysen çık gel buraya.

Daha önceleri bana dediğiniz gibi çekip gidince hiçbir şey düzelmiyor.Gel ve yüzleş buradakilerle.

Mahşer Midillisi :Şimdi de yüzleşmekten kaçanın ben olduğumu mu düşünüyorsun?

Mahşer Midillisi:Ben senin gibi kaçmadım,onlar beni kovdu Dilruba

Bu dediğine inanmak zordu. Kovdu derken neyi kast ediyordu ?Kim kovmuştu ? Amcam ?Tuna ?

Amcam değildir.Yavuz ile konuşuyordu amcam .Nil hiç değildi.

Tuna abisine vurduğu gibi bir de buraya gelmemesi için onunla tartışmış mıydı acaba ? Böyle değildir umarım.Tuna burada yaşamıyordu bile.

Geriye tek bir seçenek kalıyordu.