Bizim Mesafelerimiz

y ... [54]

Arka arkaya beş bölüm yayınlamış bulunmaktayım. Dün gece geç saate kadar düzenlediğim bölümler şuan sizlerle.
Oy vermeden geçmeyin lütfen.
Sizi seviyorum 😊

[54.Bölüm)

Yengemi kayınvalidem olarak hissettiğim ikinci andı. İlki istemeye geldikleri gündü...Simsiyah bir elbise giyip saçımı özensizce atkuyruğu yaparak karşılarına çıktığım gün bana tiksinerek bakmıştı bir anlığına.O zaman bunu umursamamıştım tabi. Ama sonradan düşündüğümde benim için oldukça kötü bir andı. Yengemle aramızın açılmasına sebebiyet veren ilk konuydu. Ki mantıken düşününce haklıydı. Yengem çocuklarını kendi gözünden sakınırdı. Ve ben oğlunun isteme gününde "gelin" olarak yaptıklarımla büyük bir sorun teşkil ediyordum.

Şimdi ise bazı şeyler usulünce olsun diye bana ılımlı yaklaşıyordu."Uzat bakalım bileğini daha fazla itirazını dinleyemeyeceğim."

Sol kolumu nazikçe tuttu ve havaya kaldırdı.Gömleğimin altındaki bilekliği gördü.Ters dönmüştü ve Yavuz yazan yerini görmüştü. Gülümsedi.

"İyi,burası doluymuş.Diğer bileğine takalım o zaman."
Daha fazla itiraz etmeden altın kelepçe bileziği bileğimden geçirmesine yardımcı oldum. Oldukça iyi duruyordu. Altın takmayı sevmezdim ama gerçekten şık bir takıydı.

"Birbirimizi tanıyoruz ,gerçekleri biliyoruz yenge.Buna gerek yoktu."

"Dediğin gibi biz biliyoruz.Akrabalar bilmiyor.Gel şu kolyeyi de takayım. "

Damla tuğra kolyeyi arkama geçip taktı. Bilezikteki tuğranın aynısıydı.Dış çekim için dolaşırken yengemin beni çağırmasıyla Yavuz beni eve getirmişti.Karşılaştığım durum ise bu olmuştu.

"Gelinlerine ayrım yapmış dedirtmem ben. Sen ne düşünüyorsun bilemem ama benim büyük gelinimsin ."
Öyleydi ben bu ailenin ilk geliniydim. Şu dünyada karşılaşabileceğim en güzel adam tarafından sevilen o şanslı gelindim.

Biraz geri çekilip süzdü beni.Yeniden yaklaşıp sıkıca sardı."MaşaAllah sana,çok güzel görünüyorsun."

"Teşekkür ederim yenge."

Biraz duraksasa da söyledi. "Bana anne demeyi hiç düşündün mü?"

Sonra pişman oldu ki eliyle havada bir şeyi kovalarmış gibi bir hareket yaptı.

"Onca yıl yenge dedikten ve öyle benimsedikren sonra zor olur." dedi.

"Hemen olmasa da bir gün diyeceğimden kuşkun olmasın yenge. Sen Yavuz'un annesisin ve biz evlendikten sonra birçok şeyi paylaşacağız. Benimle paylaştığı için oldukça gurur duyacağım, sahip olduğu için gıpta edeceğim şey sadece sen olursun."

"Sen gerçekten... Ne diyeceğimi bilemiyorum, beni mutlu ettin. İlk başta sizin için umutsuzdum ama oğlumu tanıyordum. O seni seviyordu. Sevince en güzel şekilde seven, yufka yürekli oğlum... O seni asla bırakmaz, seni sevmeyi asla bırakmaz. Sen de onu bırakma. Ne yaşandıysa artık gerçekten geride bırakalım. "
Başımı salladım.

Yengemle son kez sarılıp odadan çıktık beraber.Neriman anneannenin kardeşi ,kardeşinin çocukları ve torunlarına kadar gelmişlerdi.Ev çok kalabalıktı.Çekim birazdan biterdi.Gelin ve damat gelince konvoy halinde salona gidilmesi planlanıyordu.

Aynı zamanda babaannemin abisi de gelmişti. Tek kız kardeşi vardı ama onu kaybetmiştik ,onun yerine çocukları katılacaktı düğüne. Babaannem beni görünce beğeniyle süzdü.Yanlarına gidip ellerinden öptüm ve sohbet ettim.Onların çok yanında durmayıp her yerden birinin çıkacağı evin içinde diğer misafirlerle de sohbet ettim.Büyüklerin ellerinden öpüp daha önce hiç görmediğim bu insanlarla tanıştım.Sonuçta Yavuz'un eşiydim ve uzak durmak istemiyordum yabani gibi.Herkes çok memnun görünüyordu benimle tanıştığına.