Bizim Mesafelerimiz

e ... [38]

[38.Bölüm)

Dön bana ve dinle/Kuşlar uçuyor içimde/Loş bir keman solosu gibi/Kuşların uçtuğunu içimde /Dön bana ve dinle

Erdem Bayazıd

     Dedem bayramlaşmak için herkesi büyük odaya topladı.Küçükler büyüklerinin elini öptü,herkes birbirine sarıldı.Gülüşmeler de odaya yayıldı.

Işıl şeker toplamaya gitmek istiyordu.Annem izin vermedi. Nil de buna bir çare sundu.

"Işıl istersen sana şeker ve kolonya vereyim de herkese sun."

"Olur Nil abla." diyerek peşinden ilerledi.Biraz sıkışık olsa da herkes bir aradaydı. Işıl elinde kristal şekerlik ve kolonya şişesiyle döndü. Ağırlıktan dolayı eli bükülmüştü. Büyüklerden başlayıp ilerledi. Rüveyda'nın eniştesi ona şaka yapınca şaşkınca kaldı ama işini büyük bir ciddiyetle yapmaya devam etti.

 Annesi ve teyzesinin yanında oturan Rüveyda şekerini aldı. Işıl'ı kollarından tutup kendine çekti. Yanağına öpücükler kondurup bıraktı.Nil' e kolonyayı uzatırken bir yandan da Rüveyda'ya laf yetiştiriyordu. Onu sevmişti.

Başımı çevirdiğimde Yavuz'un bakışlarıyla karşılaştım. Düşünceli şekilde bakıyordu.Teyzemle olan konuşmadan sonra bir kelime dahi konuşmamıştı .Gerçi benim de bir şey dese ona söyleyebileceğim bir şeyim yoktu.

Işıl'ın sesinin etkisiyle düşüncelerimden sıyrıldım.Tuna bütün şekerlerini alınca Işıl onunla ilgilendi.

"Tuniş sen tüm şekerleri alırsan ben Yavuzcuğuma şeker veremem."

"Cimcime benim de şekerim yok." dedim kıkırdayarak. Yavuz'u çok seviyordu.

"Tamam abla sana da alacağım .İkna etmeye çalışıyorum Tuniş'i"

"Bunu ablana verebilirsin." diyerek Işıl'a bir tane şeker uzattı. Tuna dönüp abisine sırıttı.

"Tuniş sende çok şeker var. Bence bana bir tane daha verebilirsin."

"Bedavaya olmaz bu sefer.Öpersen alabilirsin bir tane daha."

Tuna'nın yanağını öptü hemen. İkinci şekeri de alınca gülerek yanıma geldi.Onu kucağıma alıp sarıldım. Diğer şekerlerde gözü yoktu sanırım ki şekerliği almadan gelmişti Tuna'dan.

Diğerleri sohbetine kaldığı yerden devam ediyordu .

"Sen kendine şeker  almayacak mısın ?" diye sordu Tuna.Omzunu silkti. 

"Bir kez daha öpersen  şeker veririm tekrardan ."

Tuna Işıl'a karşı tüm şirinliğini kullanıyordu.Işıl ise Yavuz'a baktı.Yavuz da ona "hayır "anlamında bir işaret yaptı.

"Yavuz izin vermiyor Tuniş. Zaten benim çok şekerim var." dedi.

Nil abisinin elindeki şekerliği ve yerdeki kolonya şişesini alıp gitti.Tuna gülerek bir abisine bir kucağımdaki Işıl'a baktı.

"O zaman ben de Yavuzcuğun ortada yokken seni yakalayıp ısıracağım."

Işıl kahkaha atıp yüzünü göğsüme sakladı.Tuna anneannesinin seslenmesiyle ona döndü.Onlarla ilgili bir şey konuşuyorlardı.

Işıl yüzünü çekti kıyafetimden.Tüm dişlerini göstererek güldü.

"Bayramın mübarenk olsun abla."