h ... [52]

2.7K 176 21
                                        

[52.Bölüm)

"Çok ses çıkıyor.Uyanacaklar." dedi. Telefonuna uzandı şarkıyı kapatmak için ama onu durdurdum.

"Ben dinlemek istiyorum ama ." dedim.Kulaklığını kullanmama izin verdi böylelikle .Başımı cama yasladım ve dışarıyı izledim.Olanları birleştirip kafam da kurdukça ağlamaya başlamıştım istemsiz.Ve ağlarken de ona yakalanmıştım aynadan.Yine de konuşmadı.Neydi bu ?Sabırlı bir adam mıydı,benim mi kendimi açmamı istiyordu ?Yoksa Dilruba'yı sinirden nasıl çatlatırım konulu çalışmaya mı girişmişti ? Sinirlenince de ağlayabilen bir kişiliğe sahiptim. Ağladım.

Dinlediğim şarkı durdu.Biri arıyordu.Yüzümü silip sesimi temizledim."Tuna arıyor." dedim.

"Sen konuşabilirsin."dedi.Başımı salladım.

"Efendim Tuna ?"

Gülme sesi geldi.

"Kıymetlimiss !" Gollum'un taklidini yapıyordu.

"O ne alaka ?" Cevap vermedi soruma.

"Neredesiniz ?" diye sordu normal konuşma sesiyle."Hemen arkanızdayız."dediğimde durakladı."Tamam,gördüm."

"Abime söyle ilerideki dinlenme tesisinde duracakmışız."

Sonra da kapattı telefonu.Tunahan'ın tuhaflıkları bitmiyordu.

"Dinlenme tesisinde duracakmışız." dedim.Gözleri yüzümde dolaştı ve gözlerimde durdu.

"Gözlerin şişmiş ." dedi.

"Çirkin mi duruyorum ?" Eliyle de işaret ederken cevapladı beni."Birazcık..."

"Senden nefret ediyorum." dediğimde dudağının kenarı kıvrıldı.

"Ben de güzelim..."

Annemi ve dedemi uyandırdım.Acıkmıştım ve umarım yemek yerdik.Araba durunca Işıl sıkıldığı yerden hemen kurtuldu.Babamın kucağına zıplayıp gitti.Annem de onlarla ilerledi.Yavuz dedeme yardım etmişti.Bacakları ağrıyormuş.Ben de arabadan inince arabayı kilitledi.

Diğerlerinden yüzümü saklamak için başımı yere eğmiştim.Annemin yanında oturup hemen geri dönecektim diğerleriyle konuşmadan.Sıradan yiyeceğimiz şeyleri aldık. Amcam toplu ödeyecekti. Elimdeki tepsiyle annemin olduğu masaya ilerleyeceğimde eliyle kolumu tuttu.

"Dışarıda yiyelim mi ?"İşime gelirdi.Bu yüzü kimsenin görmesini istemiyordum.Şiş ve somurtkan...

Dışarıdaki masalardan birine oturduk karşılıklı.

"Neden ağladın ki o kadar ?" Parmağını gözaltıma dokundurdu. Ağzımdakini yuttum.

"Sen neden o kadar acıklı şarkılar dinliyorsun ?Hepsi de o tarzdaydı."

"Dinleten düşünsün cevabını." Dik dik yüzüme bakıyordu.

"Benim yüzümden yani..."

Gülümsedi.Oturduğum oturağı onun yanına yaklaştırdım.Üşümüştüm.

"Aradın sordun da ben mi cevap vermedim?Özlediysen konuşsaydın .Ya da sana soğuk mu yapmaya devam ettim ?En son iyi  konuştuğumuzu ,anlaştığımızı sanıyordum."

Dediklerime güldü. Gözlememden bir ısırık aldım.Çayımdan da bir yudum içtim.

"Acaba biraz beni kıskanmış olabilir misin ?"

Bizim MesafelerimizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin