Bizim Mesafelerimiz

t ... [56]

Selamun aleykum.

Verdiğiniz oylar yüzümde gülücükler açtırıyor.

Arada kaçırdığım olsa da yorumlarınızı ilgiyle okuduğumu bilmeniz de iyi olur.

Pamuk eller cebe ya da klavyeye :)

[56.Bölüm)

"Bazen seni seviyorum diyemezsin.İyi geceler dersin,günaydın dersin.Kendine iyi bak dersin,dikkat et dersin,sıkı giyin dersin.Ama seni seviyorum diyemezsin."

Sabah ,teyzemin gelmesinden dolayı annem erkenden uyanmış ve çok çeşitli kahvaltı sofrası hazırlamıştı Işıl'ın görmezden gelinmeyecek yardımlarıyla. Ben ise uyumuştum o sırada.

Kahvaltıdan sonra evi toparladım ve süpürdüm. Annem evi sileceğini söyledi. Işıl yardım edeceği bir şey olup olmadığını sorduğunda toz alabileceğini söyledim. Ben de yemek yapmak için mutfağa girdim .Akşama hazırlayacağım yemekleri anneme saydım.

"Güzel menü...Sen başla, biz teyzenle kahvelerimizi içelim yardıma gelirim." dedi. Onu onayladım. Kullanacağım sebzeleri yıkayıp ince ince kabuklarını soydum. Ben diğer hazırlıkları yaparken zaman da hızla geçiyordu. Ev temizliği bitmişti. 

Zeytinyağlı dolma içi hazırladım .Işıl dolduracağımız biberlerin içini azıcık tuzluyor ve bana uzatıyordu. Biberlerin içine yeteri kadar harç doldurup ağzını kapattım. Bunu tüm biberler için tekrarladık .Annem ve teyzem zeytinyağlı sarmayı yapıyordu. İşim bitip de tencereyi ocağa koyup pişmesi için altını açtığımda onların yanına gittim.

Annem yardıma gerek olmadığını söyledi. Mutfağa dönüp sebze çorbasını hazırlamak için işe koyuldum. Annemden kıvamı için yardım istedim. Kendi ayarında suyu ekledi. Sarma işlemleri bitmişti.

"Başka ne yapacaktın ?"

"Börek yapacağım birazdan teyze .Işıl kurabiye yapmak istiyor. Yetişir mi bilemiyorum." dedim.

"Gel teyzecim, seninle kurabiyeyi ben yaparım." dedi. Annem onlara gerekli malzemeyi verdi. Teyzem hamuru yoğurdu. Çok yapmamışlardı. Işıl minik elleriyle hamur parçalarını yuvarlayıp şekil vererek tepsiye diziyordu teyzem gibi.

Ben böreği hazır edemeden onların işi bitince fırını çalıştırdılar. Annem yemekleri kontrol ediyordu. Mutfak o kadar sıcaktı ki çok terlemiştik. Işıl kurabiyeleri fırından çıkınca banyo yapmaya gitti. Teyzemle banyoya girdiler. Sesleri geliyordu. Daha çok oyun oynuyorlardı.

"Pastayı almaya ne zaman gideceksin ?"

"Bunları kontrol edersen almaya gideyim."

"Tamam ."dedi. 

Hızlı davranıp evden çıktım. Yakınımızda pastane yoktu. Yürüyemeyecek kadar yorgun hissediyordum kendimi. Taksiyle gittim. En büyüğünden güzel bir pasta aldım. Taksiyle geri döndüğümde apartman girişinde Nil ile karşılaştım. Pastayı görmesi hoşuma gitmemişti. Beraber çıktık yukarı.

" O da ne için ?"

Sürprizimden bahsettiğimde sevindi. "Aranızın iyi olması sevindirici. Abimin durduk yere güldüğünü gördüğümde öyle bir gülüşün tek sebebinin sen olduğunu biliyorum artık."

"Seninle hala barışmış değiliz. Seninle bunları konuşmayacağım o yüzden."

Dedikleri zaten utanmama sebep oluyordu. Zile bastığımda Işıl cıvıldayarak açmıştı kapıyı. Pastayı dolaba yerleştirdim.