Selamun aleykum biricikler ,
Nasılsınız efenim ?Umarım çok iyisinizdir.
Oy veriniz.
Sevgilerimle...
[19.Bölüm)
"Gel be,gel işte.Küfrüm tövbeme karışsın,aklım fikrime.Öyle bir gel ki bana nefes nefese..."
O yaz olanlar geldi aklıma.O zaman da böyle bir şey yaşamıştık.O zaman da karışmıştı işime.Bana karşı hisleri ne zaman değişmişti ?Sessizce yürürken daldım o ana.
Tuna abisine seslendi."Abi gel de deve güreşi yapalım." dedi. Işıl'a yüzmeyi öğretiyordu.
Işıl merakla sordu."O ne demek?"
"Kolluklarını takalım sana göstereceğim ." dedi.Işıl suyun içine kolunu sokup hemen kolundan geçirdi."Ben hazırım Yavuz." dedi.Çok mutlu görünüyordu. Yavuz abi onu boynuna oturttu.
"Tuna abin ve Nil ablana karşı yarışacağız şimdi." dedi.Nil'i omzuna aldı Tunahan da.
"Dilruba sen arkama geç düşerse diye." Onu dinledim.Aramıza belli bir mesafe bırakıp onları izledim. Nil ona ne yapacağını anlattı. Nil'i güçsüzce düşmesi için itti.Nil biraz uğraştıktan sonra kendini suya attı.
"Ben yendim.Gördün mü abla Niloş'u yendim." Ona gülümsedim.
"Şimdi de beni yen de görelim Işıl hanım."dedim. Tuna beni omzuna aldığında Işıl'a çak yaptım. Ona gözüm üzerinde işareti yaptığımda o da bana yaptı.Kimin kardeşi ?
Onu gıdıkladığımda "Hayır,sen kurallara uymuyorsun.Gıdıklamak yok ." dedi. Ona gülümsediğimde küçük elleriyle beni itti."Suya düşmek ister misin bu yükseklikten ?" diye sordum.
" Nasıl yani ?" Biraz korkmuş gibi duruyordu. "Şimdi bacağını diğer bacağının yanına al." dedim.Yavuz abi onu sağ omzunda oturmasını sağladı."Şimdi birden kendini suya at.Sonra da yüz.Tamam mı ?"
" Ya yüzemezsem ?" diye sordu.Tuna'nın omzuna dokundum indirmesi için. "Yavuz seni hemen kurtaracak."dedi Tunahan. Aramızda en çok güvendiği kişi oydu.Bizden daha kuvvetli ve büyük olarak görüyordu.Yavuz başını salladı.
Küçük bir çığlıkla kendini bıraktı.Kollukları onu yüzeye çıkardı. Ağzındaki suyu tükürdü."Süperdi!" diye bağırdı.Ellerini çarpıp "Bir daha ." dedi.Birkaç kez sonra yoruldu ve bir şeyler yemek istedi.Kumların üstüne oturup bisküvi ve eti cinlerden yedik. Telefonumu kontrol ettim. Annemi aradım.Akşam yemeği için hazırlık yapıyorlardı.Babam ve amcam da Ayten ablanın eşiyle oturuyorlarmış.Yani yanımıza gelmeyeceklermiş.
Nil'in isteğiyle tekrar girdik denize.Benimle deve güreşi yapmak istiyormuş. Tuna'nın omzundaki yerini aldı. Işıl'ı da yanımıza aldık.Sığ olan yerde bıraktım topuyla."Buradan bize hakemlik yapacaksın sakın yanımıza gelme yoksa üzerine düşebiliriz." dedim. "Tamam abla." dedi.Topunu suyun içine sokup birden bırakıyordu ve yukarı fırlayan topu izliyordu o sırada.
Yavuz abinin omzuna oturdum.İlk yarışta beni düşürmüştü . Tunahan şebekçe zafer dansı yaparken "Onları yeneceğiz."diye fısıldadım Yavuz abiye .Biraz daha yaklaşmasını istedim.Hırs yapmıştım. Işıl'ın "Başla!" demesiyle Nil'i tuttum. Birkaç gel gitten sonra Nil suya düştü. Yavuz abi kendini suya bıraktı.Suyun içinde açtım gözümü. Yavuz abi elimi tutup yukarı çekti."İşte benim kızım!" dedi.Elimi sıkarak.Ona gülümsedim. Nil'e dil çıkardım. Tuna sessizce bizi inceliyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Mesafelerimiz
Historia Corta"Bilseydim sana güller yerine karanfiller getirirdim.Tuttuğumuz yas biraz güzelleşirdi."