Selamun aleykum arkadaşlar,
Şunu fark ettim ki arka arkaya birçok bölüm paylaştığımda insanlar atlayarak okuyor.Yani sanırım öyle yoksa okunma sayısının öyle farklı olmasının sebebi nedir ?
Vote konusuna gelirsek de aynı okunma sayısı gibi.Paylaştığım son bölümde daha çok oy kullanılmış. Ee o zaman bu da demek oluyor ki bundan sonra bir defada sadece tek bölüm yayınlanacak.
Okuduysanız eğer teşekkür ederim.
Eğer oy verdiyseniz bölümü okumaya geçebiliriz :)
[55.Bölüm)
O günün akşamı Rüveyda ailesiyle vedalaştı.Gelin ve damadı hava alanında uğurladık. Tatile gideceklerdi.
Uzaktan Rüveyda'nın annesiyle sarılıp ağlayışını izledim.İçimi çektim. Bu halleri beni etkilemişti.
"Sen neden ağlıyorsun ?"
Yüzünde masum bir gülümseme vardı.Tuna ve Rüveyda ile sarılıp vedalaştıktan sonra diğerlerinin de vedalaşması için müsade verip geriye çekilmiştik.
"Asıl sen neden ağlamıyorsun ?Ne kadar duygusal görmüyor musun ?"
Burnumu pek de nazik olmayan bir şekilde çektim.
Omzuma atmış olduğu kolunu kapattı. Böylece beni de göğsüne bastırmış oldu.O kahkaha atarken yaslandığım göğsünden onun o güzel yüzünü izledim .Yüzümdeki birkaç damlayı sildim. Alnımdan öpüp çekildi.
"Ağlarken bile güzelsin."
Ayağımdaki topuklular sağ olsun boyumu biraz uzatmıştı.Onu çenesine yakın bir yerden öptüğümde gözlerini gözlerime sabitledi.Sakallarını kısaltmıştı bu yüzden sakalının aralarından görünen ruj izini çıkması için elimle sildim.
Kimsenin bize dikkat etmediğini sanıyorduk ama öyle olmadı ve teyzem yanımıza geldi.
"Allah sohbetinizi bozmasın." dedi. Yavuz'dan olabildiği kadar uzaklaştım. Yani ,çalıştım.
Teyzemle havadan sudan sohbet etti .Birkaç kişinin de bakışları bizi bulduğunda ondan daha da uzaklaşmak istediğimde izin vermedi. Elim elinin arasındayken bundan şikayetçi de değildim ama utanıyordum.Ondan uzaklaşmama elinden geldiğince izin vermiyordu ve bu hissi seviyordum. Onunlaydım.Aramızdaki engelleri aşmış gibiydik.
Onların işleri hakkında konuşmalarını hayranlıkla izledim.Teyzem boşanma davalarına bakan bir avukattı artık. Kendisi boşandıktan sonra daha çok bu davalarla ilgileniyordu.
Sonunda ikisiyle vedalaşıp geri döndüğümüzde yengem ile amcam bu sefer de dünürlerini ve onların akrabasını uğurladı. Geriye kalan çocuklu misafirlerimiz de tek tek ayrıldılar.
Amcamın evine döndüğümüzde birkaç kişi kalmıştık.Yakın akrabalardı bu kalanlar. Neriman anneanne beni yanına oturtmuştu. Onların sohbetinin konusu bendim ve yanlarında oturmam gerekiyordu. Oysa Yavuz'un yanına gitmek istiyordum. Burada kısıtlı bir süre kalacaktı ve onunla geçirmek istiyordum zamanımı. Uzunca bir süre öyle oturduk.
Saat geç olduğunda annem oturduğumuz odadan çıktı.Babamın konuşmak için kapının önüne geldiğini görmüştüm. Teyzem sosyal bir kadındı ve sohbeti de hoştu.Orta yaşın üstünü çoktan geçmiş olan bu kadınlarla içten ,samimiyetle konuşuyordu. Ben ise odada geçen sohbetin konusu ben değilsem sessizce onları dinliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Mesafelerimiz
Short Story"Bilseydim sana güller yerine karanfiller getirirdim.Tuttuğumuz yas biraz güzelleşirdi."