CHAPTER #56 DON'T WORRY... I'M HERE

2.2K 72 1
                                    

CHRIST'S POV

When I open the door my eyes wide a little when they starting to run and go inside.

"What the hell you all doing?" I seriuosly ask them. I look at them expressionless akalain nyo ako ang may-ari, sila pa ang naunang pumasok at na ka pwesto na silang lahat.

"Hindi ba halata? edi na kaupo.." sarkastokong sagot ni Kapre.

"Commander pagpasensyahan mo na yang Captain namin, pero pwede muna kami tumuloy dito, alam mo na... just like you... parents" Harry said while scratching his head.

Bumuntong hininga ako, para mawala ang unti inis ko, tapos tinignan ko sila nakatingin sila sa akin lahat sila, nakatingin sa akin katulad ng kanina yung tingin nila (The puppy eyes except Kapre, Felix and Ryan) .

"Fine, meron ba kayong damit pamalit" lahat sila inangat yung dala nilang bag. Hindi ko nakita yun, para silang boy scout laging handa pero pag sinapak nakipag sapakan na rin "Maligo na kayo, kung gusto nyo meron dalawang banyo dyan, isa sa may kusina at yung isa ay na sa loob ng guest room" I said tapos tinuro ko kung saan banda.

"Ako muna" paalam ni at naglakad papunta sa banyo si France pumasok naman sa loob ng guest room.

"Magluluto lang ako" sabi ko at naglakad papunta sa kusina.

"..." nakatayo lang ako sa tapat ng stoven.

May nakita akong pan kaya kinuha ko ito. Binuksan ko na ang stoven tpos tinitigan ito saglit "Lets cook..."

ACE'S POV

Nandito kami sa sala nanonood tapos na kami maligo pero hindi pa rin tapos mag-luto si Christ. I admit that her condo is bigger than mine ang I like the style too.

"Ang tagal naman ng luto ni Commander" komento ni Baby boy habang naka simangot na nakatingin sa TV.

"Amoy sunog..." biglang sabi ni Dwayne lahat kami ng tinginan tapos sabay sabay kaming tumayo para pumunta sa kusina.

"CHRIST?!" sigaw namin.

Pagkadating namin nakita namin sya tinititigan na nasusunog na pan. Agad ako lumapit at hinila sya papalayo duon ang lakad ng apoy nagtulungan naman sila patayin yung apoy.

Tinuon ko ng pansin si Christ, nanlaki ang mata ko at hinawakan ko sya sa magkabilang braso at hinarap ito sa akin.

"Christ what's wrong? what happen?!" I ask while looking at her. Ibang iba sya sa Christ na nakilala ko ang nakikita ko ngayon sa mukha nya ay takot she's crying while looking at me katulad ng na sa Palawan kami pero iba ito ngayon.

Agad ko sya niyakap dun sya maslalo pag umiyak.

"Shhh.. don't worry... I'm here" I said calmly and starting to stroke her hair to confort her. Mabuti naman tumatahan na sya.

Napaisip bigla ako.

'bakit sya naiyak habang nakatitig sa apoy?' I ask in my mind.

Biglang may pumasok sa isip ko yung kwento nya tungkol sa pagkamatay ng lola nya... now I know.

Binuhat ko sya parang bagong kasal ngayon ko lang namalayan na napapapikit na sya.

"Dadalhin ko lang sya sa kwarto nya.." paalam ko at umalis na sa loob ng kusina nalaman ko kaagad kung nsaan ang kwarto nya dahil dalawa lang naman ang kwarto dito isa yung guest room at yung isa naman sogurado akong kwarto nya yun.

Na sa harapan na kami ng kwarto nya binuksan ko na ang kwarto nya buti hindi ito lock... malawak ang kwarto nya. Lumapit ako sa higaan nya at dahan dahan ko sya inihiga dito.

Tinignan ko lang sya ng saglit may luha akong nakita sa kanyang mga mata.

Tumalikod na ako at aalis na sa na nung bigla may humamblot ng kamay ko agad ako humarap at nakita ko sya nakatingin sa akin na nagmamakaawa.

This is the first time I see her like this.

"Don't leave please..." she said while looking at me. Nakatitig lang ako sa kulay asul na mga mata nya.

Parang akong hinihigop papaloob nito.

"Okay hindi ako aalis... Dito lang ako, babantay kita" sabi ko sa kany kanya the I gave her a faint smile.

"Thank you.." tapos pinikit nya ang mga mata nya.

Tinignan ko lang sya tapos napatingin ako sa kamay nyang nakahawak pa rin sa akin.

Biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko.

'Ang lambot ng kamay nya..'

Maslalo bumilis ang puso nung bigla nya hinigpit ang pagkakahawak nya sa akin.

Napangiti na lang ako ng hindi ko alam ang dahilan.

Kinuha ko yung shivel chair sa tabi lang nito sa tabi ko lang ngayon ko lang na laman na may computer sya dito pero hindi lang sya computer. Ito yung napaka latest na computer napakamahal nito.

Completo din ang mga gamit nya dito may book shelves, flat screen, mini fridge, at iba pa pero ang umakit lang sa mata ko ay isang bahay na hindi ko alam kung para saan may lumang suit case dito.

I just shrugged then tumingin ulit ako sa babaeng natutulog ng mahimbig habang hawak nya pa rin ang kamay ko.

Sumandal ako sa upuan ko at dun ako nakaramdam na bumibigat ang talukap ng mata ko.

Ipinikit ko na ang mata ko...

To be continued~!

BEHIND THOSE GLASSESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon