Madalyonun iki yüzü vardır. Peki ya insanların?
Onlar tek bedende kaç ruh barındırabilir? Ona verilmeyeni ne kadar daha ısrarla isteyebilir?
Kimi parmağını kıpırdatmadan alır istediklerini. Kimi ömür boyu uğruna sürdürür mücadelesini. Kimi acılarla yoğrulmuş karanlık hayatından tek bir ışık tanesiyle çıkar aydınlığa kimi ay ışığının mahrum olup bulur kendini en dip kuyularda.
İşte hayatın özeti budur. Aynı göğün altında ayrı yaşamlar. Masallarda bile kurtlar cadılar varken hayatın toz pembe olmasını beklemek kendimize karşı yaptığımız en büyük aldatmaca.
Tıpkı bir hastanenin köşesinde doğum kutlaması yapılırken diğer köşesinde ölen için feryat edilmesi gibi.
Bu konakta aynen böyleydi işte. Haşimoğlu Konağı. Binlerce yüzü olan madalyon, ölümü de düğünü de ard arda yaşayan hastane ve iyilik perisi olmayan kurtlarla, cadılarla, canavarlarla dolu bir masal diyarıydı.
Binbir feryatla çocuğu dünyaya gelince birbirine sarılıp ağlayan Rizgar ve Azad, yatakta arkası dönük karısına umutsuzca bakan Baran, aldığı mektupla yere yıkılan Dicle ve duyduğu haberle başından kaynarsular dökülen Kadir kader adı verilen bir gücün kuklası halinde kendi yollarında yürüyordu.
Oy ve yorumları unutmayın 🙂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER(Aşkın Urfa Hali) Watty2020
General Fiction"Siz iki kardeş biraz şeysiniz. Yani şey..." Kader bir türlü doğru kelimeyi bulamıyordu. "Farklı." Neyse ki karşısındaki genç adam en uygun kelimeyi bulmuştu. Ve Kadir devraldı bundan sonra konuşmayı. "Biz iki kardeş farklıyız. Siyah ve beyaz gibi t...
