18. BÖLÜM 2. Part

901 26 9
                                    

Bahar:

"A siz?"

"Merhaba Bahar Hanım."

"Hoşgeldiniz Murat Bey."

Genç kız sade bir tebessümle giderken yanına genç adam da mahçup bir gülümsemeyle bakıyordu ona.

"Rahatsız etmedim umarım."

"Hiç olur mu öyle şey? Ben abime geldiğinizi haber vereyim."

"Peki."

Bahar içeri geçerken avluda arkasından baktı öylece.






...

16 sene önce...

"Ali! Kader!"

Kadir sinirle soluyarak yanlarına gelmiştir. Ali:

"Abi."

"Ne işiniz var sizin burada?!" Kader:

"Ali beni şu parlak böcekleri göstermek için getirdi."

"Bu saatte mi? Ya gecenin bu vaktinde başınıza bir şey gelseydi? Bu nasıl vurdumduymazlıktır."

Ali'ye nazaran Kader'e daha yumuşak bir ses tonuyla kızıyordu. Her zaman ki gibi... Ama Kader dayanamayıp oflamaya başladı.

"Of Kadir! Ne kadar da sıkıcısın! Hiç Ali gibi eğlenceli değilsin."

Acı bir tebessüm oluştu o anı hatırladığında. Hep düşünüyordu. Neden Kader tarafından kardeşi gibi doğru anlaşılamamıştı? Onun da kalbindeki sevda değil miydi sonuçta? Kardeşi gibi onu sürekli tehlikeye atmadığı korumaya çalıştığı için mi sıkıcıydı?

Ve tabi yine o gece Kadir'in odasının camında almıştı soluğu.

Kader yeni bir gök gürlemesiyle çığlık atıp yorganın altına iyice sineceği sırada birinin ona adıyla seslendiğini duymuştu  Yorganı kaldırıp da:

"Ali" diye sevinçle şakıyıp pencereye koştuğunda Ali'yi değil Kadir'i bulmuştu karşısında.

Kadir kendi ismini değil de kardeşinin isminin döküldüğünü görünce hayal kırıklığına uğramıştı. Kırgın bir ses tonuyla:

"Ali değil ben geldim," dedi.

Küçük kız pencereye dirseklerini koyup aşağıdaki çocuğa baktı. Yağan yağmurdan ötürü ıslanıyordu.

"Niye geldin?"

"Bu gece korkudan uyuyamacağını biliyordum."

"Yanılmamışsın."

"Ben senin hakkında hiçbir konuda yanılmam."

"Öyle duracak mısın yağmurun altında? Üşütüp hasta olursun."

Şaşkınca penceredeki kıza baktı. İlk defa onu düşünüyordu. Önemsiyor muydu onu cidden? Hasta olmasını istemeyecek kadar önemsiyor muydu? Gerçek ne olursa olsun bunun ihtimali onu mutlu etmiş içini ısıtmıştı.

"Korkma bana bir şey olmaz," dedi gülümseyerek.

Bir süre kızın yüzüne baktı. Yeni çakan bir şimşeğin etkisiyle Kader'in ürktüğünü görünce kendine gelip elindeki kitapları gösterdi.

Kader'in bir anlık korkusu gitmiş merakla Kadir'in elinde tuttuğu kitaplara baktı.

"Ne bunlar Kadir?"

KADER(Aşkın Urfa Hali) Watty2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin