AKİDE

Bölüm 9

Medya:Şuara

Billie Eilish =İdontwannabeanymore🖤

Düşüncelere boğulup kendimi düşünerek öldürmek istiyordum. Rezilin tekiydim.  Hayatımda  bu kadar yoğun hissetmediğim utancı şu günlerde iliklerime kadar hissediyordum. Aileme abime karşı mahcuptum. Ama abim hiç görmemişti. Tamer den ne kadar rahatsız olduğumu bana nasıl baktığını hiç görmemişti.

Ailem benim sessiz çığlıklarımı hiç duymamıştı. Felsefe istiyorum diye bana her lafı sayan , "öyle boktan bir bölüm için şehir dışını yazmana  izin yok " diye beni tehdit eden abime karşı susmuş beni savunmamışlardı. Onlar yüzünden aşık olduğum bölümü okumak bile işkence gibi  geliyordu. Çünkü hala bölümü başıma kakıyorlar , atanamayacağımı söylüyorlardı.

Ama bilmiyorlardı ki felsefe kutsaldı. Felsefe insanı düşünmeye itiyor, hem kendi iç dünyanı hem başkasının iç dünyasını hem de evrenin mesajlarını sana sorgulatıyor, ruhunu kendine verdiğin cevaplarla doyuruyordu.

Bilmiyorlardı ki insanlar belki biraz daha düşünse bu cinayetlerin hiçbiri olmayacaktı. Ve düşünmek hem insan için hem ruh için ilaçtı. İnsan düşündüğü için vardı. İnsan düşündüğü için insandı.

Asaf'ların misafir odasının tek kişilik, rahat  yatağında uzanmış düşüncelerle kendime işkence ediyordum.

Dün on sarıldığımdan beri onu görmemiştim. Görmek de istemiyordum zaten. Beni en zayıf halimle görmüştü. Beni, kendimi insanlara hep güçlü gösteren burnunu havadan indirmeyen beni en zayıf en ezik halimle görmüştü.

Daha onun gözünde ne kadar düşecektim bilmiyordum. Önce yalanımı yakalamıştı, sonra iç çamaşırlı  fotoğrafımı görmüştü, sonra ağlarken bana sarılması için ona yalvarırken görmüştü.

Dibin en dibindeydim. Dün bir ara annem gelmiş bana kıyafet getirmiş Semra Teyzeden bir kaç gün burda kalmamı rica etmişti.

Normalde olsa evde genç erkek olduğu için burda kalmama ölse izin vermezdi. Ama ucu oğluna dokunuyordu  ve o keskin kurallarından taviz veriyordu.

Annem gittikten sonra ben odadan çıkmadığım için Semra Teyze odaya kadar yemek getirmiş sonra zorla bana yedirmişti.  O kadar dil dökmüş o kadar uğraşmıştı ki kadın için üzülmüştüm  Kadına da zahmet vermiştim. Tam anlamıyla bir belaydım.

Burda olmamın tek iyi yanı Asaf'ın telefonundan fotoğrafımı silme şansı elde edebilirdim. Evet bu sıkıntıda bunu düşünmüştüm. Çünkü artık kimsenin elinde bir açığım olsun istemiyordum. En yakın arkadaşım bile açığımı bulduğu anda sırtımdan vurmuş bana ihanet etmişti. O yüzden dikkatli olmalıydım.

Sabah olmuştu ve Semra teyzeye  kahvaltı hazırlamada yardım etmem gerekiyordu. Kadın şu dar günümde bana evini açmış, yaptıklarımı  annemden duymasına  rağmen bana hiçbir şekilde  laf vurmamış, hiçbir şey olmamış gibi davranmıştı.

Annem ise  bana her lafı saymış bir kaç çimdik atmış gitmişti. Birkaç çimdikle kurtulduğuma seviniyordum.  Normal gününde olsaydı annem beni öldürürdü çünkü.

Annemin getirdiği poşetten bir eşofman altı ve v yaka salaş bir tişört giydim.  Merdivenleri kimseyi uyandırmamak için yavaş bir şekilde indim.

Ben mutfakta sadece Semra Teyzeyi beklerken yemek masasına kurulan iri  cüsseyle şaşırmış ve utanmıştım .  Eninde sonunda yüzüne bakacaktım kaçmanın hiçbir manası yoktu. Utancımı bir kenara gömüp hiçbir şey olmamış gibi davranmam en iyisiydi.