Medya: Manga : We Could be the same 🖤
Elimdeki yüzükten ayrılmayan gözlerimden bir türlü eksilmiyordu içimden taşan heyecan. Yaşadığımız o anlara inanamıyordum hala. Sanki bir hayal bir rüya gibiydi. Gerçeklik algım şu andan sonra ölmüştü.
Ben Asaf'ı öküz bilirdim. Ama o yeri geldiğinde çok ince düşünceli olabiliyordu. Bir kez daha şükretmemi sağladı bu fikir. Asaf benim için asla yapmaz dediğim şeyleri yapıyordu.
İç çektim. İçim kıpır kıpırdı. Kendimi huzurlu mutlu ve artık bir yere ait sonsuz bir huzura sahip hissediyordum. Artık evsiz değildi ruhum. Artık kimsesiz değildi benliğim. Başım derde düştüğünde her an yanımda olacağını bildiğim bir sığınak, aşkına kendimi feda edeceğim bir mabedim vardı.
Artık eksik hissetmiyordum kendimi. Telefonun titreyişini işittince elim heyecanla telefona gitti. Ondan gelen mesajı görmek içimi sıcacık ederken hızla kilidi açtım.
Gönderen: Algan
Ailem bize destek olacaklar
Ural'ı ve beni kabul ettiler
Ona dünkü konuşmayı sormuştum ama dün hiçbir cevap alamamış uykuya dalmıştım. Mesajıma şimdi cevap vermesi kafasının boşaldığının belirtisiydi. Parmaklarım hırsla ekranda gezinirken suratımda huzur dolu bir gülüş var olmuştu çoktan.
Gönderilen: Algan
Bizi...
Biraz sonra tekrar titredi telefon suratımda ki gülüşün kocaman olmasını sağlayan bir mesaj belirdi ekranda.
Gönderen:Algan
Ailemizi...
Yüzümde yer edinen gülüş dudaklarımı zorlarken telefonu göğsüme bastırıp iç çektim. İçime sığmayan bir mutluluk taşıyordu yüreğim. Dudaklarıma ardı arkası kesilmez dualar otururken gözlerimi tavandan ayıramıyordum. Tavan bile güzel geliyordu gözüme.
°
Heyecanlı adımlarım oldukça yavaştı. Elimin ayağımın titrediğini hissediyordum. Yere basan adımlarım bile sağlam değildi sanki ayağımın altındaki zemin sallanıyordu.
Kapıya yaklaştıktan sonra derince iç çektim. Ciğerlerim temiz havanın varlığıyla huzur bulurken gözlerimi kapatıp açtım. Bu kadar heyecanlanmam kesinlikle normal değildi.
Alt tarafı sözlümün oğluyla tanışacaktım değil mi?
Bu düşünce beni daha da heyecanlandırırken alt dudağıma dişlerimi geçirdim. Beni sevmesi gerekiyordu. Beni kesinlikle sevmeliydi. Bunu her şeyden çok istiyordum. Hayatımda en fazla istediğim şeylerden biri de buydu.
Kapı ziline giden elimin titreyişleri nefesimi daha da keserken kendimi telkin ettim. Sakin kalmalı, sakin davranmalıydım.
Kendime daha fazla düşünme şansı vermeden hızla bastım zile. Zildeki elimi çeker çekmez eteğimi kavradı avuçlarım. Sıkı sıkı tuttuğum eteğe bulaştığını hissettim avuç içlerimdeki terlerin.
Gözlerimi kapatıp iç çekerken kapının aralanışıyla kendime geldim. Karşımda Asaf görünce telaşlı bakışlarım ona tutundu. "İçerde mi?" diye mırıldandım.
Asaf beni belimden tutup kendine çekti. İlk başta dondum kaldım. Afalladım. Kollarını belime sıkıca dolaması beni gerçekliğe getirirken savrulduğum boşluktan çıkartmaya çalıştım ruhumu. Çünkü içime hakim olan heyecan zihnimi doldurmuş, düşüncelerimin iflahını kurutmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKİDE
Teen FictionAşkı yanlış kişide bulmuştum. Yaptığım hatalar onu bana beni ona itmişti. Hataydı. Yanlıştı. O abimin en yakın arkadaşıydı. Onu abim gibi görmeliydim. Ama neden göremiyordum. Neden onun da beni kardeşi gibi görmesini istemiyordum. Neden kalbim am...
