Medya :Asaf 🖤
Indila =Tourner Dans Le Vide 🖤
O benim dünyam
Hatta dünyamdan daha fazlası
Endişelendiğimde sadece
Onun ismini bağırıyorum
O burda değilken her şey mahvolur
Ona söylemek isterdim
Ama cesaret edemem
O benim...
Başımı döndürüyor
Başımı döndürüyor
Başımı döndürüyor
O beni döndürüyor
Boşlukta döndürüyor
°
Donmuş kalmıştım. Aklım bana kaç git bu sefer öldürür derken vucüdum beynimin komutunu uygulayamıyordu. Korkuyla titredim. Ben şimdi bitmiştim.
Acıyla gözlerim doldu. Ne zaman duruşu bile bana güven veren abim korkudan kalbimin çıldırmasına sebep olmuştu?. Ne zaman benim için canını bile vereceğini bildiğim abimin beni öldürmesinden korkar olmuştum?
Abim öfkeyle bize doğru yaklaşıyordu. Sanki adımları zeminle kavga ediyor yeri dövüyordu. Korkuyla titreyip hemen Asaf'ın arkasına sığındım. Elimle kolunu sıkıca kavradım. Sanki ondan güç almak ister gibi sanki görünmez kanatları altına sığınmak ister gibi.
Abim öfkeli nefeslerini verdi ve gözlerini önce yerde yatan Tamer ' e sonra ona tampon yapan ve bir taraftan burnunu tutan Semih' e sonra da Asaf'a çevirdi. Öfkeyle hırladı. "Ne sikim dönüyor burda?"
Asaf öfkeli nefesler verip hırsla konuştu. "Bu kanıbozuk piç, Şuara'yı" demesiyle koluna tırnaklarımı geçirdim. Ne diyeceğimi anlamamış olmalı ki başını hafif bir açıyla arkasında duran bana çevirdi ve gözlerimin içine baktı. Gözlerimle anlatmaması için yalvardım ama o kararlı ifadesini hiç bozmadan abime döndü."Şuara'yı sıkıştırmış!"
Öfkeli sesi şok etkisi yaratmıştı. Sanki bir yere Yıldırım düşmüştü de kimse ses çıkarmıyordu.
Tamer zar zor toparlanıp öfkeyle hırladı. "Yalan söylüyor!"
Abimin sağ gözü seğirmeye başlamış, çenesini sımsıkı sıkmıştı. O kadar sıkmıştı ki çene kemikleri ayan beyan ortadaydı. Sanırım Asaf'ın oldukça yüzeysel olarak söylediği şeyi anlamıştı. Gözlerini Asaf'ın arkasındaki azıcık boşluktan bakan bana çevirdi. "Bu doğru mu?" dedi tehditkar bir sesle.
Gözlerimi kaçırdım ve içimden bildiğim bütün duaları okumaya başladım. Ama bir kükreyişle adeta yerimden sıçradım. "Doğru mu lan bu?!!"
Korkuyla abime bakıp Asaf'ın kolunu daha sıkı kavradım. Utançla başımı eğip başımı salladım.
Abim öfkeyle belinden silahını çıkarıp Tamer ' e yöneldi. Bunu yapamazdı. Bunu yapmamalıydı.
Tam tetiği çekip ona ateş açacaktı ki Cengiz abi hızla abimin silahının namlusunu havaya kaldırdı. Boşlukta patlayan silah sesi o kadar şiddetliydi ki korkudan güçlü bir çığlık attım. Çok korkmuştum. O kadar korkmuştum ki bacaklarımın arasında bir ıslaklık hissetmiştim. Alt tarafıma baktığımda gördüğüm ıslaklıkla utançla gözlerimi yumdum. Korkudan altıma kaçırmışıtım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKİDE
Teen FictionAşkı yanlış kişide bulmuştum. Yaptığım hatalar onu bana beni ona itmişti. Hataydı. Yanlıştı. O abimin en yakın arkadaşıydı. Onu abim gibi görmeliydim. Ama neden göremiyordum. Neden onun da beni kardeşi gibi görmesini istemiyordum. Neden kalbim am...
