GECE LAMBASI

10.Bölüm

Size buraya bir adet fotoğraf ve en alta da başka bir adet fotoğraf bırakıyorum.Bu bölüm diğerlerine nazaran içime daha bir sindi.Umarım bölümü beğenirsiniz.İyi okumalar.

Eve geldiğinde kimseye görünmeden yukarı çıktı. Annesinin onu görüp Batuhan'ı sormasını istemediği için bir süre odasından çıkmayı düşünmüyordu.
Bugün hareketli geçtiği için biraz yorulmuştu.Duşunu alıp bornozunu giydi ve odasına yöneldi.Odasına girdiğinde telefonu eline aldı.

"Tekno sana dediğim şeyi yarın hallediyorsun.Bir sorun istemiyorum.Aksilik olursa kendini aksak aksak yürümeye  hazırlarsın."

"Tamamdır.Halledeceğim abi"

"Konuştuğumuz gibi geç kalma ben camı açık bırakacağım.Oradan girersin" deyip cevabı beklemeden telefonu kapattı.

Rüzgar'a göre bugün olanlar sadece bir oyundu.Asıl amacının şimdilik Batuhan tarafından bilinmemesi gerekiyordu

Birkaç yıldır onu arıyordu.Ama arkalarında hiçbir iz bırakmadıkları için bulamıyordu.Şimdi ise kendi ayağına gelmişti ve hiçbir şeyden haberi yoktu.Rüzgar, zamanı gelince herşeyi hatırlatacaktı ona.

Ama önce o kayıtları ondan habersiz yok etmesi gerekiyordu. Bu akşam Batuhan'ın ona kopyaları vereceğinden emindi.Sadece onun, tehlike ondan biraz uzaklaşmış gibi hissetmesini ve tetikte olan vaziyetini rahatlatmasını istiyordu.

Bugün ona yaptığı işkence biraz da olsa içine su serpmişti. Aslında onu o suda boğabilirdi de ama bu ona sadece ödül olurdu.Oysaki çekecek çok çileli günleri vardı.

Bornozunu çıkarmakla uğraşmak istemedi.Zaten genellikle duştan sonra bornozuyla yatardı.Telefonu masaya bırakıp yatağının kenarındaki komidinin çekmecesimden uyku ilacını çıkardı.En azından birkaç saat uyayabilmek istiyordu.Yatağa yattığında içerisi sıcak olduğundan üzerini örtme zahmetine de girmedi.

Geçmiş

"Anne,anne ne zaman gidicez.Hadi ama ."

Çocuk ikide bir annesini çekiştiriyor,en sevdiği arkadaşının yanına gitmek için can atıyordu.Bu akşam da en sevdikleri çizgi filmi izlemek için sözleşmişlerdi ve geç kalmak istemiyordu.

Annesi de yaptığı keki kabına yerleştirdi ve oğluna döndü.

"Tamam Gececim.Babanı bekliyoruz gelsin çıkacağız."

Çocuk ufflayarak sandalyeyi camın önüne çekti ve zor da olsa sandalyeye çıkmaya çalıştı.Önce bir ayağını attı ve  diğer ayağıyla poposunu yukarı kaldırdı.Sonunda sandalyeye çıktığında sesli bir nefes  verdi.Yüzünde zafer kazanmışçasına bir memnuniyet vardı.Sandalyenin üstünde dizlerini kırarak ayakları poposunun altına gelecek şekilde oturdu.Dirseklerini camın kenarına başını da yumruk yaptığı ellerinin üstüne yerleştirdi.Daha bekleyeli iki dakika olmamıştı ki çocuk annesine dönüp "Anne babam geymedi.Bak ne zamandan beyi bekliyoyum." dedi.Annesi "Daha gelmesine beş dakika var Gece"dedikten sonra işine döndü.Oğlu bazen fazla sabırsız oluyordu.Hele söz konusu en sevdiği arkadaşı olunca bu sabırsızlığı hiç çekilmiyordu.

Gece ufflayarak  ve puflayarak geçirdiği beş dakika sonrasında babasını camdan görünce "Yaşasın.Babam geydi annecim" diyerek sandalyeden hızlıca indi.Kapıya vardığında kulbunu açmak için ayak ucunda yükseldi ve parmaklarıyla zor da olsa kulba erişerek kapıyı açtı.Babasını beklerken yerinde duramıyordu.
"Babacım hoşgeydin" diyerek babasının boynuna atladı.Babası da oğlunun yanaklarına öpücükler kondurduktan sonra içeri girdiler.