GECE LAMBASI

33. Bölüm

Merhabalar

Bölüme başlamadan bir şey söylemek istiyorum.

Emeğe saygısı olmayan kişilerin hikayeyi okumasını istemiyorum. Kimse beğenmediği birşeye otuz üç bölüm devam etmez diye düşünüyorum.

Not1: Yukarıdaki şarkı bölüme uygundur. Okurken dinleyebilirsiniz.

Not2: Sakıncalı sahnelerin yer aldığı bölümdür. 18 yaş altı kişiler için uygun değildir.

Keyifli okumalar 😉

Banyodan çıktığında ne yapacağını bilemiyordu. Tedirginliğinin bir kısmı da bacaklarına yansımış olacak ki adım atarken titriyorlardı. Misafir odasına girdiğinde yataktaki çamaşırları görünce onları hiç beklemeden üzerine geçirdi.

İddiayı kaybettikten sonra zor olsa da Rüzgar'ı duş almak için ikna edebilmişti. Ona kendine göre hazırlık yapması gerektiğini söyleyip ondan hiç olmazsa buna saygı göstermesini istemişti ve kurbanın idamdan önceki son dileği misali bu isteği Rüzgar tarafından kabul edilmişti.

Şimdi ise elinde havlu saçını kuruturken ne bok yiyeceğini bilmiyordu. Nasıl bir şeyin içine düştüğünü kestiremiyordu. İçeriden gelen "Hadi tırtıl. Ne kadar oyalanabilirsin ki daha?" sözleriyle tedirginliğine bir de sinir eklenince sakinleşmek için gözlerini yumdu. Şerefsiz bir de dalga geçiyordu. Bu gidişle delirmesi uzun sürmezdi.

Rüzgar ise o sırada yatak odasının penceresinin önünde üzerinde sadece bir eşofman altıyla dışarıyı izliyordu. Gecenin karanlığında gezdiriyordu gözlerini. Açık camdan gelen esintiyle vücudundaki tüm tüyleri diken diken olurken o sadece geceyi içine çekiyordu. Elindeki kadehin ona yardımcı olmayacağını bilse de üzerindeki katılığı atmak için içindeki sıvıyı yudumluyordu.

Ve Batuhan gelmeden önce kadehini karanlığa doğru kaldırdı. Dışarıdan biri görse deli zannederdi onu. Ama Rüzgar'ın vedasıydı bu geceye,birazdan yapacağı şey için özrüydü, affet deyişiydi.

Arkasından gelen öksürme sesiyle yavaşça döndüğünde onun kıyafetleriyle sarmalanmış çocuğu görür görmez dudağı ondan habersizce yukarı kıvrıldı. "Yakışmış." derken karşısındaki çocuk üzerindeki kazağın uzun gelen kollarını çekiştirip duruyordu bunun onu daha sevilesi gösterdiğinden habersizce. Batuhan odanın kuzey kutbunu aratmayan soğuğunu odaya girer girmez hissettiğinden "Bu ne böyle insan burada donar be. Dışarıdan daha soğuk olmuş." diye söylenince Rüzgar onun yanına iki adımda ulaşıp "Merak etme. Ben seni ısıtırım." diye karşılık verdi. Esmer çocuk aklına gelen bahaneyi ise hemen ağzından fırlatıverdi.

"Olmaz. Benim bünyem çok hassas. Hasta olurum ben. Sen burada yat. Ben misafir odasında yatarım."

Rüzgar Batuhan'ın bahanesine sesli bir nefesle karşılık verdikten sonra kaçmaması için kolunu tutup camın önüne sürükledi ve açık olan tarafı kapadıktan sonra ona dönüp "Bu sorunu da hallettiğimize göre bence konumuza geri dönebiliriz." dedi.

Batuhan ise yerinde son çırpınışlarını sergileyerek "Şeyy.. Hımmm. Benn.." deyip bahane bulmaya çalışsa da sarışın tarafından ansızın yatağa çivilendi.

Rüzgar kaçmasın diye iki tarafına da ellerini dayarken üzerine eğilip "Artık benimsin. Benden kaçamazsın." diyerek dudaklarına yaklaşınca Batuhan onu göğsünden ittirdi. Hiç beklemeden "Artık senin değilim. Bu sadece bir gecelik bir şey. Ben diğer şeyleri kabul ettiğimi hatırlamıyorum. Ayrıca beni şimdi etkileyemezsen nasıl birlikte olmayı düşünüyorsun?" deyince Rüzgar dudağının bir tarafını alayla yukarı kaldırıp "Ben de seninle ömrümün sonuna kadar olacak değilim herhalde. Sadece merak ediyorum. Ayrıca ...." dedikten sonra gözlerini aşağıya çevirdi ve " Demin pantolonun üzerinden dokunduğumda bile sertleşen aletinin bana hayır diyeceğini hiç zannetmiyorum." diyerek artık konuşmaktan sıkıldığını belli etmek için esmerin dudaklarına yapıştı. Batuhan onu tekrar göğsünden itince sabrının son kırıntılarını da sakince "Kaçamazsın bir yere. Kabul et artık ve kendini bana bırak." diyerek harcadıktan sonra çocuğun itirazlarını kulak ardı ederek tekrar dudaklarına gömüldü.