GECE LAMBASI

41. Bölüm

Keyifli okumalar 😉

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

"Ne hesap verecekmişim ben sana?"

Ellerini bulunduğu yerde sıkan çocuk "Sen neyin olduğunu çok iyi biliyorsun." dedi.

"Eh yeter artık!" diye sarışını ittiren Batuhan isyanına "Bıktım artık bir yerlere çekiştirilmekten, beni sıkıştırmandan. " diye devam etti.

Duyduklarını inanamayan çocuk yüzüne iftira atılmış bir masumun ifadesini takınarak "Ne yani, zorla mı duruyorsun benim yanımda." deyince Batuhan hiç beklemeden "Belli olmuyor mu?" diye cevap verdi.

Şaşkınlığı zirve yapan sarışın yüzüne sinirli bir gülümseme kondurarak "Her şey benim zorumla oldu öyle mi? Sen hiç istemedin." diye kinayeli bir şekilde konuşunca Batuhan " Birçok şey." diye tereddütlü bir cevap verdi.

Başını iki yana sallayarak odada bir süre volta atan sarışın, sadece yükselen sinirine ket vurmaya çalışıyordu.

Batuhan bu durumda ne kadar sessiz kalması gerektiğini bilse de kişiliğinin verdiği dik başlılık buna mani oluyordu. Bu yüzden de önündekinin her ne kadar kızgın bir boğayı andırdığının farkında olsa da "Yeter artık. Ben aşağı iniyorum." dedi. Kapının kolunu indirip kapıyı biraz araladığı sırada aniden çarpılan kapıyla neye uğradığını şaşırdı.

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?" diye lafa başlayan çocuk gözlerini kapatıp derin nefes aldı.

İki elini de karşısında ki çocuğun iki yanından kapıya dayayarak gözlerini esmerin gözlerine dikti.

"Sen baya baya kendini masum olduğuna inandırdın galiba." deyip gözleriyle onu kesen çocuğa bu sefer alaycı kişiliğini takındı.

"O zaman seni gerçek dünyaya döndüreyim.

Sen var ya sen." derken  işaret parmağıyla dik başlı çocuğun göğsüne    tonlamasına uygun bir şekilde dokundu.

"Seni bir nebze olsun tanıdıysam  senin hakkında söyleyeceğim şeylerden biri; istemedikçe hiçbir şey yapmayacağındır.

O kadar inatçısın ki bana kibirli derken kendi burnunun göğe yakın olduğunun farkında bile değilsin.

Sana yaklaştığım her sefer gözlerinle beni çağırıyorsun ve sen bunun bal gibi farkındasın. Sadece gururuna yediremiyorsun. Yapma demelerin hep kendine. Bana dediğini düşünmek istiyorsun ama aslında tam şu kalbine diyorsun. Dudakların bana susuyor,kalbin bana atıyor. "

Duyduğu sözlerle gözünden yaşlar damlayan çocuk başını iki yana sallasa da artık faydası yoktu. Yakalanmıştı. Hem karşısındaki sarışına hem de kendisine. Farkında olmasına farkındaydı söylediklerinin. Ama söze dökülmezse gerçek olmaz diye düşünmüştü.

"Ben..." diyeceği sırada Rüzgar işaret parmağıyla dudaklarını kapayıp "Şşş.." dedi.

"Kıskandığımı bile bile o şerefsizin yanına gidiyorsun. Sana dokunuyor. Öldürtmek mi istiyorsun ha. Katil mi olmam lazım rahatlaman için."

Batuhan duyduklarına karşılık yaşlı gözlerini şaşkınlıkla açarak "Bunu söyleyebiliyor musun gerçekten? Bugün o kıza dokunan kimdi?" deyince Rüzgar soluk renkteki dudaklara ıslak bir öpücük kondurup "O seni kıskandırmak içindi. Bakalım kendini ne kadar kontrol edebiliyorsun diye test yaptım." dedi.

Ardından başını onaylar gibi sallayıp "Aferin ama kendini kontrol edebiliyorsun." deyince Batuhan inanamıyormus gibi bakarak "Atma. Arkamı döndüğümde attığım mesaj sana gelene kadar nasıl somurttuğunu biliyorum." dedi.