Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı.
İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti.
Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı.
Mantığıyla aşk arasında...
Pusula instagram sayfasını takip edip bana destek olun lütfen. ⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cam küllükten yükselen bulutların kendinde bir ruhsuzluk ve hissettiğim acının bedenime işleyişinde kusursuzluk vardı. Gök kubbeden süzülen yağmur taneleri nakşedilirken yeryüzünün topraklarına yıkım çalkalanıyordu teşkilatın surlarında. Bir deprem inzivasından ayrılmış kapılara dayanmışken sertçe, intikam bekliyordu planımın huzurunda.
Kararan göz bebeklerimin ardında yok oluşumun hazin sonunda tek kelimelik amaç yatıyordu adalet...Geçmiş ve geleceğime okuduğum meydanın ortasında yapayalnızdım ve daha yeni bir kasırganın içerisinden fırlatılmıştım. Yalan yoktu düşmanımın teni titretiyordu tenimin sonyasını.
Vicdan yükü biniyordu hiç bilmediğim zamanda. Kasvet ayağımın altında ki zeminden başlayarak içime çektiğim sigaranın zehrine kadar bulaşıyordu. Zaman tekerrürle kıvranıyor kopacak kıyamet üflenecek sur düdüğüne esir şekilde bekliyordu.
"Ben kimin yakınıymışım." dediğimde gözlerim Amina ve Victor arasında mekik örüyordu.
Amina yeşil gözlerinin içine siyah sürme çekmişti ve ona o kadar yakışmıştı ki bir an ne sorduğumu unuttum. Annemin görüntüsü rüyam yüzünden daha tazeydi zihnimde bu sebepten olsa gerek bu kadının benzerliği gözlerimi tırmalamıştı. Suratımı ekşitip bakışlarımı kaçıracakken konuştu.
"Ben babanın yakın arkadaşı olduğumdan dolayı Victor seninle daha iyi iletişim kurabileceğimi düşündü. Bunun için bana öyle söyledi."dediğinde gözümden kaçmayan telaşıyla kapıya doğru ilerledi ve konuştu.
"Yapacak çok işim var sizi yalnız bırakayım." diyerek Victor'a tebessüm edip bana ikinci kez bakmadan kapıyı kapattı.
Doktorumun karşısında ki kadife berjere oturduğumda Amina'nın söylediklerini düşünüyordum. Babam içerde ki kişilerle iş birliğindeydi demek ki peki bana bundan neden bahsetmemişti.
Amina güvenilecek sayılı insanlardan biriydi. Fakat anneme bu kadar benzeyen bir kadınla babamı yan yana düşünemiyordum muhtemelen acı verici olmuştur.
"Amina'nın babamın yakın arkadaşı olduğunu bildiğine göre içerde ki köstebeklerden birisi de sensin." dediğimde doktorumun gözlerine emin bir ifadeyle bakıyordum.
"Bunu öğrenmen bizim için erken olsa da evet onlardan biriside benim." diyerek saman yapraklı ajandasını aralamış her zaman olduğu gibi masanın üzerine yerleştirmişti.
Bütün bunları rastlantı eseri duymuştum peki öğreneceğim vakit ne zaman olacaktı. Ya da planlanan şeyler nelerdi ki planın ana merkezinde olmama rağmen bunlardan bir haberdim.
Sinir yavaş yavaş vücudumda volta atmaya başladığında bekledim. Öğrenmem için sabırla susmalı ve beklemeliydim.
"Peki neden bana yardım etmek istiyorsun?" dediğimde Victor üzeri baklava desenli kahverengi süveterini düzeltti.
