Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı.
İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti.
Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı.
Mantığıyla aşk arasında...
Pusula instagram sayfasını takip edip bana destek olun lütfen. ⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kışın kara yüzü etrafta kendini göstermeye başlamış sivri dişleri toprağa saplanmıştı. Dişlerinden sızan soğuk puslu günlerin ipini çekmişti. Havada uçan kuşun kanatlarına işleyen ayaz geliyordu. Kırağı çiçeklerin tomurcukları üzerine kapanmış zeval vermiyordu. Ve adamın da dediği gibi bir kadın kış arifesinde o soğukta okyanusun dudaklarından öpmek üzereydi.
Az kalsın çoban yıldızları eşlik edecekti içinde ki bitmek bilmez sevgiye. Dokunmaya çalışmıştı gökyüzünün kalbine ısınmıştı ilikleri sırtında ki varlığıyla. Kırk ikindi gibi yağmıştı adam kadının el değmemiş topraklarına. Baharı getireceğini zannettikleri yağmur sıcağı kırmış soğuğa mecbur bırakmıştı.
Kadın donmuştu adamın dudaklarından üflenen nefesle. Boğulmuştu aşık olduğu gözlerin derininde. Çiçekleri köklerinden sökecek kadar kuvvetli bir fırtına çıkmıştı.
Toprağın altından sökülen tek şey çiçeklerin kökleri değil aynı zamanda kadının adama olan bağlılığıydı. Atıştıran kar taneleri kapatmıştı aşkının üzerini köklerinde ki kılcal damarlara kadar çürütmüştü adamın göz bebeklerinde ki zemheri.
"Kutsal denen kara böcek neden sana öyle bakıyor?" diyen Mine kısık gözleriyle çaprazımız da kalan masayı işaret etti.
Giray'ın yumruk atmasının şoku üzerimden atılmış olsa da dün gece çokta uyumamıştım. Sabahı sabah etmiş bugün olacak -Tezahür- evresini düşünmüştüm.
Şafak söker sökmez yataklarımızdan kaldırılmış yemekhaneye getirilmiştik. Kahvaltımı etmeye çalışıyordum lakin kafam midemden çok daha dolu olduğundan iştahım yoktu. Örgüden dolayı dalga kalan saçlarımla oynarken Mine'ye cevap vermediğimi hatırlayarak ağzımı araladım ki Giray atıldı.
"Her zaman ki hali onun alışırsın." diyen Giray elini uzatarak erkeksi şekilde Mine'nin omuzuna vurdu.
"Merak etme kral." dediğinde istemeden de olsa sesli şekilde gülümsedim.
Mine iğrentiye bulanan yüz ifadesiyle Giray'ın elini ittiğinde bir anlığına da olsa stresimi unutup gülümsemek bana iyi gelmişti. Ta ki sağ profilimde delici bir çift mavi hissedene kadar.
Hafifçe omuzumun üzerinden dönüp yüzüne baktığımda ağzına attığı jambonu çiğnerken yakaladım.Çenesi o kadar belirgin şekilde hareket ediyordu ki dişlerinin arasında ki ben miyim acaba diye düşünmeden edemedim.
"Kes sesini Giray dün yediğin halttan sonra en azından susarak bizi ödüllendir."dediğimde Giray'a yumuşak yüz hatları kasıldı.
Bu tavrını ben anlamlandıramadığım gibi Mine'de şüpheyle ona bakmıştı. Parmaklarım arasında ki çatalı bırakıp geriye yaslandığımda gözüm yanımda ki boşluğa düştü.Ela gelmek istemediğini söylemişti görevlilerde muhtemelen Can'dan ötürü tölere etmişti.
