Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı.
İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti.
Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı.
Mantığıyla aşk arasında...
Pusula instagram sayfasını takip edip bana destek olun lütfen. ⬇️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kemiklerimin içinde ki iliklerime kadar doluşan bir acının ebediyeti ve karanlıkta ruhumu büyüten babamın gözlerinde ki zarafeti. Pervasız düşüncelerimin dakikalarca nefeslerimi kestiği sahnenin tek perdesi.
Provasını yapmaya fırsatım olmayan aksimde ki kadın katilin ta kendisi. Güruhun balçığına batırılıp her köşesi sıvanmış ruhum çaresizliğin büyük bir göstergesi. İbreleri kalbimde dönen pusulanın doğru yönü hiç bana getirmeyişi.
Yaşadığım sefalet yüklü bu çağda sonu bilinmeyen öykü benimkisi. Tabiatım da olmayan ne varsa bu yerde ki her şey onun sisilesi. İstikrarla yürüdüğüm intikam oyununun patikasında bu adam önümde en büyük engeldi.
Sırçayı aşkın en ince noktasına sapladığım o günden beri semada ki melekler üzerime saçtı laneti.
Soğuk dişlerini kollarıma geçirdiğinde ovalayıp kıstığım bakışlarımla karşımda köpüren denizi seyrettim. Havalar iyiden iyiye daha fazla soğumuş kırağı etrafta kol gezer olmuştu.
Nefesim gri gökyüzüne kıvrılarak ulaşmaya meylettiğinde aradan geçen üç günde dinlendiğimi hatta daha dinç hissettiğimi düşünüyordum.
Kura da ismimin çıkmasının üzerinden milyonlarca salise geçmesine rağmen o an hissettiğim duygular tazeliğini koruyordu içimde. Bugün yola çıkacaktık sözde fakat nereye gideceğimizi bende bilmiyordum.
"Kendine daha fazla dikkat edeceksin bu defa." diyen Giray'a buruk bir tebessüm sundum.
"Geri döndüğümde annenle ilgili konuyla daha yakından ilgileneceğim." dediğimde doğumdan sonra ki körpe bebeğin ilk hıçkırığı düştü içime.
Geçmişin hayaletleri etrafımızda dolanırken biz geleceğin yattığı kuluçkadan neler meydana getirebileceğini tahmin etmeye çalışıyorduk. Harelerinde koskoca denizi taşıyabilen bir adamla baş edebilmişken annesini bulmak zor olmayacaktı.
"Sen gelene kadar boş durmayacağım sert kız," derken elini omuzuma koyup okşadı. "Mine, boş değil Mislina o kız bizim bilmediğimiz bazı şeyleri biliyor."
Giray'ın dudakları arasından dökülen cümleler sonu soru işareti olan bir yolu gösterince kaşlarım hafifçe çatıldı. Şu zamana kadar Mine birkaç defa bizimle konuşmuş daha sonra nedeni belirsiz şekilde aramıza mesafe koymuştu.
Fakat bu teşkilattan bu derece nefret edip bana yardım etmek istemesinin altında elbette bir sebep vardı.
"Biraz dedektifçilik oynamaktan zarar gelmez." dediğimde Giray'a takılarak göz kırptım.
"Yapma bana bunu Mislina göz kırptığında ulaşılması mümkün olmayan bir elmas gibi görünüyorsun." diyen şebek açık ara Dünya'ya gönderme yapıyordu.
