Po skończonej służbie pojechaliśmy do domu. Byłam bardzo zmęczona, więc po wzięciu szybkiego prysznica położyłam się i bardzo szybko zasnęłam.
Kuba: Natalia jest w ciąży i szybciej się męczy. Potrzebuje więcej snu. Postanowiłem, że dam jej dobrze zasnąć. Przyglądałem się jej i nie mogłem uwierzyć, że jesteśmy razem i tak się to wszystko potoczyło. Kiedy tak siedziałem usłyszałem lekkie pukanie do drzwi. Zmartwiłem się, bo była już 21.30. Zwykle o tej porze nikt nie przychodzi. Włożyłem koszulkę i nie patrząc przez wizjer otworzylem drzwi. Za nimi stał Łukasz.
- co Ty ty robisz?
- szukam Natali.
- po co? Przecież wyjechałeś!
- muszę się z nią zobaczyć.
- zwariowałeś! Natalia jest w ciąży i nie może się denerwować.
- co?!
- czy to jest moje dziecko?!
- nie, a czego się spodziewałeś ? Jestesmy zaręczeni, a Natalia spodziewa się mojego dziecka!
Szybko zmknąłem drzwi, wypychając go na zewnątrz. Mam nadzieję, że Natalia śpi. Zabolało mnie to, że nie jestem ojcem dziecka Natali. Kocham ją i chciałbym założyć z nią rodzinę. Nie spałem całą noc, bo zabolały mnie słowa Łukasza i rzeczywistość.
