Engelen Ziel (Voltooid)

Hoofdstuk 40

WHUUUUUT!!! 40e hoofdstuk!!! Ni normaaal 😍😍😍 dankje voor iedereen die het leest!!!!
###########################

"Dit is zoeken naar een speld in een hooiberg...", mompelde Ulriek. Ik grinnikte, hij had gelijk. Na Gabriella's aanval zijn we naar een tea room geweest en hebben we plannen gesmeed voor onze zoektocht. "We moeten haar vinden!", Raf riep bijna, ik zag in zijn ogen dat zijn normale sarcasme had plaatsgemaakt voor broederlijke bezorgdheid en... Verlangen. Natuurlijk, Léonie en Raf verlangden ernaar op hun zusje terug te vinden. Ik zuchtte: "inderdaad, Fien vinden is echt noodzakelijk." Ik slikte, ik had weliswaar andere redenen... De Apocalyps had tot nu nog nooit plaatsgevonden maar hij had wel al eens vormen aangenomen van iets wat er sterk op leek. En dát baarde me zorgen. Als er weer een rampzalige gebeurtenis plaatsvindt en ik niet al mijn beatae heb... Dan zijn we verloren. In de twaalfde eeuw had de pest plaatsgevonden in Europa... De uitverkorene was nog nooit zo wanhopig geweest... Er waren verhalen dat hij zelfmoord had gepleegd, zo krankzinnig was hij geworden. Ik geloofde dat niet, we hadden toch wel zeker allemaal een beetje hemelse wijsheid rond ons hangen... Toch?

We kuierden door de kleine straatjes van Southampton. Raf stapte naast me en we hadden een geanimeerd gesprek:
"Dat debattoernooi was geweldig."
Ik dacht terug aan een debat dat ik eens gewonnen had vorig jaar.
"Dat iemand zelfs tegen jou wou."
"Hihi inderdaad, ik ben nogal overtuigend."
"Je bedoelt dat je er niet tegen kan als je je zin niet krijgt."
"Dat is niet waar."
"Vast, moest een debat gaan over mijn geweldigheid zou je waarschijnlijk iedereen tegenspreken."
"Waarom denk je dat?"
"Omdat je er niet tegen zou kunnen dat andere vrouwen over mijn geweldigheid praten."
"Die je niet hebt."
"OH DIOS MÍO!" We keken allemaal naar Gabriella, ze was blijven staan voor een winkeletalage en keek naar binnen. "Wat een prachtjurk!" Ik keek ook en zag waar ze op doelde. Een blauwe jurk van een erg fijne kreukelstof, de kraag was tot boven de sleutelbeenderen en er was een grote losse strik op de boezen. De jurk kon duidelijk goed uitwaaieren en ik zag niet goed of het een bloesje en rok was of gewoon een jurk. Hij was beeldig.

A/N: zie de jurk boven, degene die Taylor Swift draagt in Blank Space Experience.
"Koop hem.", zei ik prompt. Ze schudde haar hoofd. "Ik sta niet met blauw. Maar jou zou hij geweldig staan Rose. Ik trok een wenkbrauw op. Léonie kwam erbij: "Helemaal mee eens! En weet je Ella, jij zou wel mooi staan met hem in een gele kleur." Nu knikte ik: "En jij Léonie, met eentje in zachtroze." We knikten alle drie. Raf liep naar binnen: "Kom, stop met kwijlen en koop ze." We spurtten allemaal naar binnen en ik was betoverd door deze winkel. Prachtige hoeden en handschoenen, slaapjurken, wandeljurken, winterjurken, jassen... En in het midden van het kleine winkeltje stond en paspop met een beeldige baljurk aan. Het winkeltje was blauw met witte accenten. Hier en daar zag ik een duif getekend. Op de toonbank stond een bokaal met roze toermalijnen in. Ik fronste. Léonie riep me: "Rose wat staat hier in die apentaal geschreven?" Ik keek en zag wat ze bedoelde. Op de lichte parket stond er met zwierige zacht roze letters geschreven: "Clothes are a reflection of our soul. Wear them with dignity and maybe you soul'll become devine. Let's all share this Angel Soul."
Ik slikte en vertaalde: "Kleren zijn een reflectie van de ziel. Draag ze met waardigheid en misschien wordt je ziel goddelijk. Laten we allemaal deze Engelen Ziel delen."
Op dat momet kwam een tengere dame binnen, ze droeg prachtige roze kleren en een gouden halsketting met een roze edelsteen in rond haar nek. Haar donkerblonde haren waren met een lint vastgeknoopt, hoewel nog een stuk loshing. Ze was beeldig. Ik keek naar Léonie die hazr hand voor haar mond sloeg en haar ogen blonken. De dame zei: "Hello." En Léonie stortte in.