When Fighters Fall In Love

Chapter 10

This is the updated version of Chapter 10. However, I'll update it once more if I encounter any problem or issues. Thank you for your understanding!

Updated: January 05, 2022

Ayesha Rakki's POV

"Ano?" Naguguluhan kong tanong sa kaniya. Pero tumayo lang siya ng matapos at saglit pa akong tinaasan ng kilay bago naglakad paalis na ikinamaang ko. Hindi niya talaga sinagot ang tanong ko kaya sinubukan ko siyang kausapin. "Doc Zayden! Ano 'yun?" Inis na tanong ko sa kaniya kaya napatigil siya sa mismong pintuan ng operating room. Nakatayo na rin ako mula sa pagkakaupo. Ready na talaga siyang sundan.

"Ayokong.... inuulit ang sinasabi ko." Seryoso nitong sabi sakin. Nakakainis! Ang sarap pasabugin ng mukha niya. Seryoso! Hindi ko alam kung dapat ko bang bigyan ng ibig sabihin 'yun pero dahil sa ginawa niyang hindi pagsagot, kinalimutan ko nalang. Ayoko sa lahat ay 'yung magulo. Nagtagal lang ako ng limang minuto doon para magpahinga dahil sumasakit ang paa ko nang mapagdesisyunan ng lumabas ng operating room. Agad naman akong sinalubong ni Tristan. Siya nalang pala mag-isa ang naghihintay doon.

"Anong nangyari?" Tanong nito sakin kaya agad ko siyang tiningnan ng diretso. Halatang-halata na nag-aalala siya dahil hindi naman namin inakala na may aatake na naman sakin.

"May nakakaalam na nandito na ako sa Pilipinas." Sagot ko sa kaniya. Base sa nakita ko kanina. Kalaban ko 'yun sa organisasyon na kinabibilangan ko. Matagal ng kalaban. At mukhang sinusubukan na naman nila ako. May duda na ako, eh. Isa 'yun sa board members sa company namin. Hindi porket wala ako doon, papatayin na nila ako. Nakalimutan din ata nila na may nagbabantay sakin dito. Nalaman ko rin kasi na may mga body guards ako kanina nang may tumigil na mga van sa harapan nung kotse na pinasabog ko para makaalis ang ambulance na sinasakyan namin.

"Mag-ingat ka, Rakki. Nakabantay lang sayo 'yun. Alam mo bang may nakita si Lay na mga lalaki na nagmamanman sa apartment nyong mga doctor? Nahuli na ang iba dahil sa mga body guards mo. Alam na rin ni Uncle ang tungkol doon kaya dinoble niya ang bantay sa atin." Mahina nitong sabi sakin. Dapat na ata talaga akong magpasalamat sa mga body guards na ibinigay ni Uncle.

"Baka naman hindi na ako ang pakay nun. Nung nakaraan ay hindi ako ang pakay pero ako ang natutukan ng baril." Sagot ko na ikinasama niya ng tingin.

"Eh, sino ba ang matigas ang ulo dito? Ako? Kaya nga kinuha ni Uncle yung hotel para secured tayo pero ikaw ayun at mas gustong tumira doon sa apartment mo. Ilang beses na kitang kinukulit na manatili doon pero ayaw mo. Umamin ka nga sakin, may gusto ka ba sa isa sa mga doctor doon?" Tanong niya sakin na ikinatawa ko. Tama kayo ng narinig dahil pinilit niya talaga ako nung may sumunod palang sa amin nung linggo ng umaga. Pero mas mabuti talagang sa apartment nalang ako dahil mas malapit doon. "Anong oras ka uuwi?" Biglang tanong niya sakin kaya napatingin ako agad sa orasan ko. 10am na kaya straight duty nalang ang gagawin ko.

"Mamayang gabi nalang ako uuwi. Ididiretso ko na dahil magbabantay ako dito sa hospital. Wala na rin namang kwenta kung uuwi pa ako." Sagot ko habang naglalakad papunta sa office ko. Nagpaalam na rin siya dahil kailangan na daw niyang umuwi kasama si Lay. Naiwan si Kuya June na nagbabantay kay Kyla. Maliwanag na sa buong hospital pero wala naman masiyadong tao dahil doon na ako dumaan sa exit para makarating na agad sa opisina ko. Magpapalit kasi ako ng coat. Hindi na ako natutuwa sa itsura ko.

Naligo na rin ako sa opisina ko at nang matapos ay lumabas na para pumunta sa ICU. Naramdaman ko pa ang gutom dahil wala pa pala akong dinner at breakfast pero maglalunch na. Ang healthy ko talaga.