When Fighters Fall In Love

Chapter 27

This is the updated version of Chapter 27. However, I'll update it once more if I encounter any problem or issues. Thank you for your understanding!

Updated: January 12, 2022

Ayesha Rakki's POV

Matapos ang usapan namin ni Tristan ay tumingin na ako kay Zayden na diretsong nakatingin sa akin. Mukhang kanina niya pa ako pinapanood nang marinig ang sinabi ko kay Tristan.

"Bakit ganiyan ka makatingin?" Kunot-noong tanong ko. Agad naman siyang nag-iwas ng tingin at bahagya pang bumuntong hininga.

"Okay na ba 'yan?" Tanong niya habang nakatingin sa librong binabasa niya. Napairap naman ako sa tanong niyang 'yun dahil hindi man lang siya nag-effort na tingnan ako. Ano bang problema nito?

"Okay na, sir. Nahiya naman ako sayo." Sarkastiko kong sabi na ikinalingon niya. Naguguluhan na ngayon. Hindi ko nalang siya pinansin at naghanda nalang ng mga pinggan at baso. Nagtimpla na rin ako ng juice dahil matagal-tagal na rin nung huli kong iced tea. Puro coke kasi ako at tubig.

Kasalukuyan na kaming tahimik na kumakain nang bigla siyang magsalita na ikinatigil ko pa. Hindi inaasahan na magtatanong siya ng ganon. "Saan ka galing kanina?"

"May nakuha akong note sa tapat ng office ko." Pag-amin ko para matigil na siya sa pananahimik niya. Sasabihin ko rin 'to bukas kila Tristan dahil hindi din ako tatantanan ng dalawang 'yun kung hindi ako magkukwento. "Pinapapunta ako sa isang lugar dahil alam niya daw kung sino ang pumatay sa lola ko."

"At naniwala ka naman?" Nainis agad ako sa paraan ng pagtatanong niya na parang kinukwestyun niya talaga ang desisyon ko. "Paano kung masamang tao pala ang isang 'yun? Edi, napahamak ka pa. Kaya naman pala ganon nalang ang pag-aalala ni Tristan." Nananaway na sabi niya sa akin. Uminit talaga ang ulo ko dahil kahit kelan ay hindi ako pinagsabihan ng ganito ni Uncle Sean tapos gagawin niya sakin? Parang hindi naman ata tama 'yun.

"Anong gagawin ko? I'm desperate to find those assholes. Hindi ako titigil." Inis na sabi ko na ikinamaang niya. Nagugulat sa mga salitang lumabas sa bibig ko. Now, makikilala mo na talaga ako Doc Zayden at tingnan lang natin kung gugustuhin mo pa akong makasama pagkatapos mong malaman ang lahat. "Hindi mo ako kailangan pagalitan dahil okay naman ako ngayon. Ni wala nga akong galos na natanggap. Kaya ko pang pumatay ng tao sa estado ko ngayon."

"What did you say?"

"Nagugulat ka? Malamang sa malamang, kagaya ng iba, lalayuan mo rin ako once na malaman mo lahat ng bagay sa buhay ko." Seryoso kong sabi sa kaniya. "Hindi ako 'yung doctor lang, Doc Zayden. Marami akong itinatago."

Nakita ko ang pag-iwas niya ng tingin sa sinabi ko at bahagya pang uminom ng juice. "Sa susunod sabihan mo na ako." Ulit niya sa sinabi kanina. Napabuntong hininga naman ako at tumango nalang. Baka mag-away lang talaga kami ng isang 'to kaya kailangan kong kumalma.

"Pumunta daw kanina si Tristan sa hospital. Anong sinabi sa inyo?" Tanong ko sa kaniya nang mabasa ang message ni Zelle ngayon lang. Pumunta daw doon si Tristan at hinahanap ako. Pati na rin daw si Doc Zayden at Doc Noah.

"Hinahanap ka. Nag-aalala kasi ang lahat dahil nakita ka daw ng ibang nurse na nagmamadaling umalis." Sabi nito na ikinatahimik ko. Narinig ko na tinawag ako kanina pero masyado akong nagmamadali kaya hindi ko na pinansin kung sino.