When Fighters Fall In Love

Chapter 43

This is the updated version of Chapter 43. However, I'll update it once more if I encounter any problem or issues. Thank you for your understanding!

Updated: January 19, 2022

Ayesha Rakki's POV

Maganda ang gising ko ngayon siguro dahil okay na kami nila Uncle at okay na rin kami ni Dad. Nabasa ko pa ang text ni Zayden na nandiyan lang daw siya palagi kapag kailangan ko siya. Tss. Pati si Mrs. Farrell ay tinext ako. Pambihira.

"Papasok ka na?" Tanong sa akin ni Tristan habang nag-uunat siya. Kakagising niya lang kasi. Kahit ang binti ay inunat niya at bahagyang napangiti nang mailakad na niya ng maayos 'yun.

"Oo. Anong ginagawa mo? Akala ko ba ay masakit pa ang binti mo?" Kunot-noong tanong ko na bahagya niyang ikinatawa.

"Hindi na. Okay na ako dahil siguro sa naruto. Na-motivate ako, eh. Actually, gusto ko na nga pumunta ng hospital niyo, eh."

"Hoy! Wag mo ngang kulitin si Zelle. Nung nakaraan ay napagalitan 'yun dahil nakatulala habang nakangiti. Ano bang nangyayari sa inyo? Para kayong mga tanga." Tanong ko na ikinatawa niya. Tuwang-tuwa pa ang loko.

"Aba, malay ko doon. Lakas ng tama sa akin ng nurse na 'yun, Rakki. Well, hindi ko naman siya masisisi dahil ang ganitong mukha ay habulin talaga ng babae. Nakakapagod na rin talaga minsan." Pagmamayabang niya sa akin.

"Ah, kaya pala hindi ka kinakausap ngayon?" Nakangising tanong ko na ikinasimangot niya. Tss. "Gwapo pala, ha. Ang sabihin mo nganga 'yang kayabangan mo kay Zelle dahil hindi tumatalab. Kalokohan mo diyan." Natatawa kong sabi at lumabas na. Hinatid naman ako ni Kuya June sa hospital.

Habang naglalakad ako ay binati pa ako ng mga doctor at nurse na nakakasalubong ko. Bahagya pang kumaway sila Nurse Cha nang makita ko sila sa front desk kaya nginitian ko sila. Mamaya nalang ako pupunta sa kanila kapag nakadaan na ako sa office.

Muli akong naglakad para puntahan ang office ko. Hindi ko naisip na matulog dito kagabi. Hindi ko alam kung bakit. Actually, pwede naman akong matulog sa couch pero hindi ko pa rin ginawa. Tss. Pumasok na ako sa loob at isinuot ang white coat ko. Kukunin ko na sana ang phone ko nang mapalingon sa pintuan ko nang pumasok si Doc Zayden na nakakunot pa ang noo habang may suot na salamin. Napangiti agad ako nang makita kung gaano kagwapo ang lalaking kaharap ko ngayon. Kahit umaga, ang gwapo gwapo niya.

"You are 5 minutes late, Doc Rakki. Here's your chart." Seryosong sabi niya na ikinataka ko. Agad ko namang kinuha sa kamay niya 'yung chart pero nagulat ako nang hilahin niya ako papalapit sa kaniya at napangiti nalang ako nang tuluyan niya akong makulong sa mga bisig niya.

"Zayden, baka may pumasok!"

"How's my girl?" Nakangiting tanong nito habang nakayakap sa akin. Bahagya akong humiwalay sa kaniyabat tiningnan siya ng diretso sa mata.

"Nakausap ko na si Dad. We're okay. And uhm, okay na rin kami nila Uncle Sean. Nagtalo kami kagabi, eh." Nakangiti kong sabi na ikinangiti niya at niyakap na naman ako. Hindi ko naimagine ang sarili ko na magmamahal ng ganito. 'Yung yayakapin ako at hindi ko na gusto pang pakawalan pa. 'Yung ganito. Gusto ko 'yung ganito.

"Bakit ikaw ang nagdala sa akin ng medical chart ko?" Tanong ko sa kaniya. Natawa naman siya sa tanong ko at bahagyang inayos ang salamin niya.

"Ito nalang 'yung paraan ko para makausap kita. Hindi naman kita pwedeng yakapin sa hallway, right? May fiancee ako." Sabi nito na ikinairap ko. Alam kong pabiro lang 'yun pero hindi ko maiwasang hindi mainis.